Flóra: tímarit um íslenzka grasafræði - 01.03.1965, Síða 90

þrátt fyrir allmikla tíðni. Bugðupuntur (Deschampsia flexuosa) þekur
áiíka mikið og finnungur, en báðar þessar tegundir standa aðalblá-
berjalynginu mjög að baki. Gróðurhverfi þetta er allvíða á Vatnsnesi
við mjög lík skilyrði og aðalbláberja-bláberjahverfið, en þó má ætla
að hér sé nokkru snjóþyngra. Skiptist þetta gróðurhverfi á við hreint
finnungshverfi (Nardus stricta soc.) þar sem snjórinn virðist vera
grynnri. Annars verða mörkin milli þeirra hverfa oft óskýr, þar sem
þau bæði vaxa í sönru brekkunum.
II. Blómdældir (Herb patches).
Annað gróðurfylki (Alliance) snjódældanna er blómdceldin. Hún
er á ýnrsa lund skyld lyngdældinni. Báðar finnast á sömu slóðum og
við lík lífsskilyrði. Oft hittast dældir nreð blendingsgróðri beggja
fylkja. Meginmunur þessara gróðurfylkja er, að í lyngdældunum eru
bláberjalyngstegundirnar og krækilyng (Vaccinia, Empetrum) ætíð
drottnandi tegundir, en í blómdældirnar vantar krækilyng algerlega,
og bláberja- og aðalberjalyng að mestu. Hinsvegar verður víðir, eink-
unr grávíðir (Salix glauca), nriklu tíðari í blómdældunum. Þær teg-
undir sem einkenna blómdældirnar eru blómjurtir: blágresi (Geran-
ium silvaticum) og maríustakkstegundir (Alchemillae). Ásamt þeinr
eru oft brennisóley (Ranunculus acris), fíflar (Taraxaca), vallarsúra
(Rumex acelosa), og fjandafæla (Gnaphalium norvegicum). Grasa gæt-
ir nrikið í fleti, en minna í gróðursvip, einkum eru það ilmreyr
(Anthoxanthum odoratum), bugðupuntur (Deschampsia flexuosa) og
í liæst liggjandi stöðununr túnvingull (Festuca rubra). Blónrdældirnar
ná aldrei yfir nema litla bletti, og eru oft líkastar skrúðgörðum, senr
setja hlýjan og lifandi svip á umhverfið, sem oft er hrjóstrugt og til-
breytingarlítið. Eru þær hinn mesti fegurðarauki íslenzkra gróður-
lenda. Einkennisplöntur blómdældanna eru blágresi og maríustakks-
tegundir. Eftir því nrá skipta þeinr í tvær gróðursveitir: blágresissveit
(Geraniétunr) og Maríustakkssveit ('Alchemillétum). Skilur nokkuð á
milli unr vaxtarsvæði þeirra, en sanrt kenrur blágresi stundum fyrir í
maríustakkssveitinni.
a. fíldgresissveit (Geraniétum silvatici).
í ritgerðum nrínum 1945 og 1951 hefi ég greint blágresissveitina í
þrjú gróðurhverli: blágresis-giávíði hverfi (G. silvaticum-Salix glauca
soc.), blágresis-fífla-maríustakkshverfi (G. silvaticum-Taraxacum-Alc-
86 Flóra - tímarit um íslenzka grasafræði