Flóra: tímarit um íslenzka grasafræði - 01.04.1966, Qupperneq 94

tiltölulega lágt. H er ríkjandi lífmynd en Ch gætir lítið aðeins 12%.
Gróðurlag þetta hefst þarna í 450—460 m hæð, en annars verður ekk-
ert frekar um það sagt.
f. Fléttuheiði með stinnustör (Caricetum Bigelowii Lichenosum).
79. Stinnustarar-gráviði-túnvinguls hverfi (C. Bigelowii — S. herbacea
- F. rubra soc.). (Tab. XXVIII. A-B 8-10).
Þess er áður getið, að það sem helzt greini íslenzkan heiðargróður
frá heiðargróðri Skandinavíu, sé, að hér séu fléttur sjaldan svo áber-
andi, að þær gefi landinu verulegan svip, og því síður að þær þeki flöt
svo um munar. Þó er þess getið, að sums staðar í mosaheiðinni verði
fléttur, einkum fjallagrös (Celraria islandica), hreindýramosi (Clad-
onia rangiferina) og Alectoria alláberandi þar. Einkum kom þetta
franr á nokkrum stöðum á Kili. En þar eru einnig svæði, sem bezt
verða einkennd sem fléttuheiði (Lichen heath), þó að ég hér tali um
það sem flétturíka mosaheiði. Aðaltegundir þar eru áðurnefndar
fléttur, en mest er þó af fjallagrösunum. Slíkar fléttuheiðar eru að vísu
víðar, en einkum munu þær vera þar í hálendinu, sem sjávarloftsins
gætir minnst, og sandfok er lítið sem ekkert, því að sennilega veldur
sandfokið á öræfunum mestu um, hversu lítið er þar um fléttuheiði.
Vegna skorts á athugunum verður fléttuheiðin ekki rædd hér almennt,
aðeins gerð grein fyrir gróðurhverfi því, sem athugað var. Allir blett-
irnir liggja hátt, í um 600—660 m hæð. Landið er flatt en þýft og sums
staðar stórþýft. Á þúfnakollunum eru flétturnar víða nær einráðar, og
er landið grágult tilsýndar, þar sem mest er af Cladonia og Alectoria.
Langalgengasta háplantan er stinnastör (C. Bigeloiuii), grasvíðis (S.
herbacea) gætir og verulega, túnvingull (F. rubra) er og allmikill, en
þessar þrjár tegundir setja svip á háplöntugróðurinn. Brjóstagras
(Thalictrum alpmum), beitieski (Equisetum variegatum) og engjafífill
(Taraxacum croceum coll.) eru stöðugar tegundir. Tegundir eru all-
margar. H er sú lífmynd, sem mest gætir, eða um 50% að meðaltali.
Einstakir blettir:
XXVIII. 8, Þjófadalir, hæð um 600 m. All stórþýft, mosi allmikill
en háplöntugróður þó meiri og þéttari en í mosaheiðinni. Gullmura
(Potentilla Crantzii) og brennisóley (Ranunculus acris) eru áberandi.
Blettir XXVIII. 8 við Þegjandi og XXVIII. 10 við Þjófafell. Á
báðum þeim stöðurn eru fléttur rnjög áberandi. Mosalyng (Cassiope
92 Flóra - tímarit um íslenzka grasafræði