Alþýðublaðið - 28.04.1924, Blaðsíða 2

4
Síðasta vígið?
Auðvaldið fer nú hverja hrak-
forina anoari verri í náiægum
löndum; burgeisastjórnirnar velt-
ast þar úr sessi hver af annsri
og við iítinn orðstír.
Gjaidþrotin og bankahrunin
hafa orðið til þess, að blæjunni
hefir verið svift at þeirri svika-
mylnu, sem framleiðsia og verz1.-
un er orðin í höndum burgeis-
anna. Fjárdráttur þeirra, mútur
og glæfraspil er nú opinbert
orðið og ölium kunnugt og eins
hitt, að ríkisstjórn hefir verið’
verkfæri þeirra og ósjaldan hald-
ið hiífiskiídi yfir svívirðingunum
og þeim, er þær frömdu.
Þingfiokkar alþýðunnar hafa
farið hraðvaxandi, vöid þeirra
eg áhrif aukist. Jafnaðarmenn
tóku við stjórn i Englandi
skömmu eftir áramótin o g í
Danmörku síðasta vetrardag.
í báðum þessum löndum voru
burgeisastjórnir, íhaldsstjórnir;
þær hata falllð á verkum sínum
og eiga sér engrar viðreisnar
von.
Þar verða ríkisstjórnirnar ekki
verkfæri í höndum ágjarnra auð-
kýfinga, heldur vörður og vernd
alþýðu gegn ágangi þeirra og
ofríki, skattarnir ekki pindir út
úr blásnauðum öreigum né not-
aðir tll að berja niður viðieitni
þeirra tii að ná rétti sinum.
Ekki er ólíklegt, að sumum
burgeisa í iöndum þessum kunni
að þykja þröngt fyrir dyrum
áður langt um líður. Og hitt er
víst, að margir þeirra, sem þar
eru bornir, en hata hróiðrað um
sig hér á landi, eru lítt fúsir tii
heimferðar nú. Þeir kjósa heldur,
sem vonlegt er, að tryggja sér
hér veg og völd, yfirráð yfir
blöðunum, forustu í burgeisa-
flokknum og ítök í þlngi og
stjórn, en að gefa sig uudir ái-
þýðustjórn í ættiandi sínu
Hér finst þeim gott að ver'a,
— hér, þar sem þjóðernislaust
auðvald leikur lausum hala og
nlira landa burgelsar iá að
braska msð veíziun og íram-
leiðslu landsmanná eitir vlld og
geðþótta, ábyrgðar- og eftirlits-
laust, — hér, þar sem hægt er,
*ils óátaiið áf yfiivöfdum, aö

sækja nokkrar miiijónir f vasa
almennings með gengislækkua
einni soman, — hér, þar sem
skattar og áiögur eru hækkaðar
gengdariaust á alþýðu, en kiiplð
af hverjum eyri, sem fram ber
að leggja til aímennra þarfa, —
hér, þar sem atvinnufeysið gerir
verkakaupið lágt og vinnulýð-
inn kröíuvægan, — hér, þar sem
innflutoingur áfengis er iögboð-
inn, en frumvferp lagt fram á
þingi um að banna innflutnÍDg
eriendra skáld'ita, — hér, þar
sem Alþýðuflokkurlnn vegna
rangiátra kosningaiaga og að-
gerða Atþingis á að eins einn
íuiitrúa á þingi.
Hér ráða burgeisar lögum og
loíum; þingið er þeirra þing,
stjórnin þeirra stjórn.
Burgeisarnir ailir, innbornir
sem aðfluttir, standa sameinaðir
gegn réttmætum krö um alþýðu.
Stjórnin er fastast studd af blöð-
um þeim, sem erieudu burgeis-
arnir ráða fyrir.
Hjá henni vænta þelr haids
og trausts. í skjóli hennár
hyggjast þeir ásamt leiðitömum
fslenzkum stéttarbræðrum að
byggja sér örugt vígi íhalds og
auðvalds eftir eriendum fyrir-
myndum. —
En, >ekki er sopið kálið, þó
í ausuna sé komiðe.
Bæjargjöldin.
Burgeisum bæjarins þykir mik-
ið liggja við, að bsejargja’.dafrv.
það, er fyrir Alþiogi iiggur, nái
ekki fram að gaDga, svo að
eignarmennirnir geti enn um
tíma slopplð undan því að greiða
sjálfsagða skatta af eignum sín-
um í bæjarsjóð. Hafa burgeisar
leltað margra bragða tii að
hindra frarogang málsins, og nú,
þegar horfur eru á, að efri deild
mtti meira rétt bæjarfélagsÍDS
en fésinku einstakra manna, er
náð hafa með auðveldu mótl
eigna r'ðum á verðmikium eign-
um í vernd bæjarféiagsins, en
sökum verðfalis p3ninga og úr-
eltra skattalaga komist mjög
• iéttliega undan gjöldam, — nú
tiska þeir til stóiskotanna. Þing- i
Veggfdöur,
yfir 100 tegundir.
Fiá 65 au. rúllan (ensk stærð).
Hf. rafmf. Hiti & L jðs.
Ný hók. Maður frá Suður-
ufgrefddar f sfma 1269.
maður annars kjördærois B. Kr.,
er fenginn tiP, að leggjast gegn
málinu, skrifa ura það í blað
dönsku selstöðukaupmannanna
og tala á móti því á þingi.
Þetta lítur einstaklega vel út.
Maðurinn er >öreigi« og á því
vitanlega ekki ióðir, og hann
er óháður kjósendom Reykja-
víkur. Hann getur ekrifað. (Það
geta annars fáir burgeisar.)
Hann talar um kunnáttumenn f
skattamáium, því að hann hefir
samið vörutoiislögin, sem Hannes
Ha^stein kallaði >kjaftshögg á
öll prinzip« f skattamálum. Hann
kann að gleyma þvf, að jatnað-
armenn (setn hann kaliar >sósía-
lista-c lfklega tii að þóknast
danska eftirlitinu með >Mgbl.«,
svo að greinin komist að) hafa
manna mest rannsakað og skýrt
eðli skattamála vlð stjórnmála-
starísemi um áratugi í öðrum
löndum. Honum fiökrar ekki að
tala um fasteignir fátæks al-
mennings, þótt það sé sjálfs-
mótsögn. Hann hefir dirfsku til
að afneita viðski'takennÍDgum
burgeisanna um það, að verð-
gildi tari eftlr hiutiaili fraroboðs
og eftirspurnar. því að nú er
ekki verið að tala um verð
vinnunnar. Hann kann það bragð
erki-flækjenda að taia um eln»'
stök dæmi, þegar um aimenn
atriði er að ræða, og bera fram
staðlaus relkningsdæml í staðinn
fyrir aimennar staðreyndir. sem
trv. er reist á. Betri formæianda
gátu burgeisar ekkl fengið í
þetta sinn ®n B. Kr.
Hann hefir iíka lengl verið
lagtækur, karlinn, og nú lá
miklð við. Burgeisar eiga nú að
gjaida skatt eins og elþýðan.
Olöggur.