Fréttablaðið - 09.10.2004, Blaðsíða 44

FRÉTTABLAÐIÐ
9. október 2004 LAUCARDAGUR
32
Bjólfskviða hin nýja
Við suðurströndina er Qölþjóðlegur hópur kvikmyndagerðarfólks og
heimsfrægir leikarar að störfum við dýrustu kvikmynd sem hér hefur
verið tekin. Myndin heitir Bjólfur og Grendel og sækir í norræna
fornsögu með flóknum sviðsmyndum, búningum og bardagasenum.
Ingibjörg Rósa Björnsdóttir og María Erla Pálsdóttir skyggndust bak
við leiktjöldin og spjölluðu við aðalfólkið á staðnum.
Uppi á Reynisfjalli við Vík í
Mýrdal er verið að taka
upphafsatriði Bjólfskviðu
þar sem ungur Grendel sér föður
sinn drepinn. Hringur Ingvarsson
leikur Grendel og pabbi hans,
Ingvar E. Sigurðsson, leikstýrir
syninum meðan myndavélarnar
ganga: „Horfðu á vondu kallana!
Vertu hræddur, klifraðu niður!“
Hringur stendur sig eins og hetja
þrátt fyrir ungan aldur og felur
sig fimlega fyrir Stellan
Skarsgárd sem gengur valds-
mannlega fram á bjargbrún í
gervi Hróðgars konungs. Okkur
er orðið skítkalt en það er aukaat-
riBi. Við erum að fylgjast með
myndgerð Bjólfskviðu. Maður
fær gæsahúð við það eitt að fylgj-
ast með meistara Stellan í þessari
stuttu senu sem er tekin nokkrum
sinnum. Gæsahúð í sérhvert sinn.
Rotnandi hrosshausar
Litla þorpið Vík í Mýrdal er óven-
ju fjölmennt miðað við árstíma og
fleiri tungumál en íslenska óma
þar milli húsa. Skýringin á því er
sú að það er verið að að taka upp
myndina Bjólfur og Grendel um
þessar mundir í næsta nágrenni
og þorpið er miðstöð kvikmynda-
gerðarfólksins. En það er ekki
nóg með að þar sé mikill fjöldi
fólks að störfum við kvikmynda-
tökur heldur eru þar einnig mikil-
menni á ferð, í ýmsum skilningi
þess orðs. Sturla Gunnarsson
leikstýrir sínu stærsta verkefni
til þessa og hefur fengið í lið með
sér Stellan Skarsgárd, Gerard
Butler, Sarah Polley og Ingvar E.
Sigurðsson ásamt öðru einvalaliði
erlendra og íslenskra leikara.
Andrúmsloftið á tökustöðum
myndarinnar er magnað. Fyrr um
daginn skoðuðum við höll Hróð-
gars konungs og heimkynni hans
manna í furðulegu og dularfullu
landslagi inni á heiði fyrir austan
Vík. Hluti af sviðsmyndinni er
rotnandi hrosshausar. Þeir náðu
ekki að fæla okkur í burtu en
voru heldur óhugnanlegir þar
sem þeir stóðu á staurum allt í
kringum höllina, tilbúnir að
hræða burtu óæskilega gesti.
UPPHAFSATRIÐIÐ UNDIRBÚIÐ
Kvikmyndagerðarmennirnir byggðu fjalls-
brún ofan á Reynisfjall.
Höllin er sérstök listasmíð sem er
að miklu leyti búin til úr rekaviði
og hefur þegar staðið af sér ís-
lenskt hanífaraveður svo þessi
leikmynd er greinilega ekkert
tjasl.
Afslöppuð stemning að tjaldabaki
Þegar degi er tekið að halla, tenn-
urnar farnar að glamra og við
búnar að verða okkur úti um
stefnumót við Stellan Skarsgárd
keyrum við niður af fjallinu,
skellum í okkur kakó og fáum
hlýju í kroppinn áður en við brun-
um austur að Höfðabrekku til að
hitta kónginn. Stellan virðist hafa
gaman af góðum umræðum og
segir íslendinga skemmtilega að
tala við. Hann segir að sér finnist
yndislegt að geta talað um menn-
ingu, bókmenntir og listir við
nánast hvaða íslending sem er.
Loks er mannskapurinn mætt-
ur í kvöldmat og Sturla segir okk-
ur að Gerry, skoski hjartaknúsar-
inn sem leikur Bjólf, sé á leiðinni
frá Reykjavík, verði kominn um
tíuleytið og sé til í viðtal við okk-
ur þá.
Á meðan við bíðum sitjum við
til borðs með Stellan sem og
Tony Curran (sem íslenskir sjón-
varpsáhorfendur kannast eflaust
við úr Víkingasveitinni), Ronan
Vibert og Martin Delaney sem
hafa orð á sér fyrir að vera grall-
ararnir á svæðinu. Á hverju
langborðinu eftir öðru segir fólk
það sama, að það sé vel þess virði
að bíða eftir Gerry. Allir láta vel
af honum og Stellan lætur okkur
í té lítið, nei, stórt leyndarmál
um líkamsvöxt Skotans. Alltaf
gott að eiga eitthvað inni ef við-
talið skyldi klikka. Klukkan tíu
bólar ekkert á honum en við
erum komnar í hrókasamræður
um blaðaútgáfu, kvikmyndir, rit-
höfunda og kvikmyndafram-
leiðslu. Það er af nógu að taka.
Hálftíma síðar stormar inn
skeggjaður töffari í leðurjakka
og veður á honum. Ekki fer á
milli mála hver er þar á ferð og
þykkur, skoskur hreimurinn gæl-
ir við hlustirnar. Þegar Ingvar E.
mætir á svæðið nokkru síðar
hættir formlegt viðtalið, enda
komið miðnætti og enn eftir að
smella af nokkrum myndum.
Ingvar tekur að sér að aðstoða
við myndatökuna, sem er tja,
miður hjálplegt en skapar nokk-
ur skemmtileg augnablik.
Á Höfðabrekku hljómar
„Mustang Sally“ yfir mannlaust
bílaplanið. Rory McCann, ramm-
sterkur Skoti, hefur tekið að sér
píanóleik og galvaskir víkingar
syngja með í stillu næturinnar. Á
morgun er annar langur töku-
dagur fram undan. ■
FRÁ TÖKUSTAÐ Á REYNISFJALLI Stórleikarinn Stellan Skarsgárd (til vinstri) og leik-
stjóri myndarinnar, Sturla Gunnarsson, bera saman bækur slnar áður en tökur hefjast.
Þennan dag á að mynda vlg Hróðgars konungs á föður Grendels. ( baksýn er tignarlegt
útsýni yfir Dyrhólaey, syðsta odda Islands.
Heimsfrægð handan við hornið
Síðasta mynd Gerry Butler var stórmyndin Phantom of the Opera
sem er spáð að verði ein vinsælasta kvikmynd vetrarins.
Við erum búnar að bíða nær heila
kvöldstund á Hótel Höfðabrekku eftir
að aðalleikarinn komi „heim" eftir
nokkurra daga frí frá tökum. Klukkan
tifar en okkur verður ekki haggað,
ætlum ekki að missa af sjálfum Bjólfi
fyrst við erum á annað borð þarna.
Klukkan hálfellefu skundar hann inn,
við rétt náum að kynna okkur þvl
hann drífur upp vldeótökuvél og
bendir okkur að sjá eitthvað á skján-
um. Við höllum okkur upp að sitt-
hvorum vanga hans og fylgjumst
spenntar með Gerard Butler's Home
Video, þ.e.a.s. honum og nokkrum
öðrum leikurum hálfdrepa sig við
goshverinn Strokk. Prakkararnir
íjöfðu nauðsynlega þurft að fara al-
veg að brúninni og máttu svo hlaupa
í ofboði undan þegar hverinn gaus
skyndilega. Öskrin og óhljóðin á
myndbandinu benda ekki til að
þarna séu hugumprúðar hetjur á
ferð; eff-orðið í bland við taugaveikl-
unarhlátur óma frá myndinni á skján-
um og I nærmynd má sjá undrun og
aðdáun í djúpbláum augum Bjólfs,
hann er greinilega mjög hrifinn af ís-
lenskum náttúruundrum. Enginn
hlær hjartanlegar en hann sjálfur að
eigin flfldirfsku og vitleysisgangi og
viðurkennir að hann hafi hreinlega
verið alveg dáleiddur af þessum heitu
hverum. Þegar sýningunni er lokið
bryddar hann upp á því hversu gam-
all og reyndur hann sé orðinn, 34 ára.
„Fyrir fimm árum hefði ég stungið
fætinum ofan I en í dag er ég mun ró-
legri og þroskaðri." Við lítum öll þrjú á
vídeóvélina og springum úr hlátri, svo
grípur Gerry myndavélina aftur og við
horfum á þetta óborganlega atriði
einu sinni enn meðan hann gargar
milli hlátursgusanna: „How cool was
that?"
Ingvar ótrúlegur
Við höfum fylgst með tökum í heilan
dag í ágætis veðri - sem hefur verið
af skornum skammti undanfarið - og
séð ýmis undur eiga sér stað innan
um allt þetta hæfileikafólk. Hvernig
skyldi Gerry lítast á það sem búið er
að taka hingað til?
„Ég skal segja ykkur svolltið. Ég sá
Ingvar gera nokkuð ótrúlegt með leik
sínum um daginn; á fjórum sekúnd-
um hreyfði hann við mér svo ég
táraðist. Ég greip í Sturlu og var agn-
dofa, rosalega sterkt! Svo er Stellan
hérna, ég hef svo mikið álit á þeim
manni og ber gríðarlega virðingu fyrir
honum sem leikara. Þess vegna var
ég svakalega spenntur að gera mynd
með honum. Hafði ekki hitt hann
áður en sá hann síðast I King Arthur
og var alveg heillaður. Svo er hann
allt í einu mættur á svæðið og svona
lika hress, við náðum strax vel saman
og það er gott að vinna með honum
sem er mjög heppilegt því Bjólfur á I
sérstöku sambandi við Hróðgar kon-
ung."
Sem töluverðir aðdáendur höfum
við séð Gerry í myndum á borð við
Tomb Raider 2, Reign of Fire, Dracula
og í sjónvarpsseríunni Attila sem sýnd
var í Sjónvarpinu í fyrra. Með Bjólfs-
kviðu lítur út fyrir að hann ætli að
halda sig áfram við epískar myndir.
Já, ég hef gert slatta af þeim en
ætlaði svo að reyna að sneiða hjá
þannig myndum. Og reyndar finnst
mér þessi mynd ekkert lík hinum,
þær höfðu ekki dýptina og frumleg-
heit Bjólfskviðu. Handritið er eitt það
óvenjulegasta en fallegasta sem ég
hef lesið. Ef ég á að vera hreinskilinn
hugsa ég að Bjólfur og Grendel verði
ekki fyrir alla. Hún verður eflaust eft-
irlæti margra sem hafa þennan
smekk og fyrir þá sem skilja hana
verður hún eflaust mjög sterk og
mun meira en bara næsta Hollywood
mynd.
Vann siðast með Andrew Lloyd
Webber og Joel Schumacher
Síðasta verkefni Butlers var Phantom
of the Opera þar sem hann leikur
sjálfan Óperudrauginn og er þegar
farið að hrósa honum fyrir frammi-
stöðuna þrátt fyrir að myndin verði
ekki frumsýnd fyrr en um jólin.
„Þangað til um þarsíðustu helgi
hafði enginn séð myndina, ég sá
hana sjálfur þá. Svo fengu fimm rit-
stjórar tímarita að sjá hana, þar á
meðal ritstjóri New York Times sem
skrifaði lofsamlega grein um mynd-
ina. Ég var persónulega mjög hrifinn
af myndinni, fyrir utan það að þurfa
að hlusta á sjálfan mig syngja! Ég þarf
að sjá hana nokkrum sinnum aftur og
slaka á svo ég geti hætt að einbeita
mér að þvl að fylgjast með söngnum
hjá mér en þetta er ein sú óvenjuleg-
asta mynd sem ég hef séð, hreint
stórfengleg! Joel Schumacher er ótrú-
legur fagmaður og hafði góða stjórn
á öllu. Hann var líka reiðubúinn að
rétta Andrew Lloyd Webber tauminn
þegar kom að tónlistinni.
Við verðum líka að fá að heyra
skoðun hans á íslandi og því sem
hefur borið fyrir augu hans hér. Spyrja
spurningarinnar klassísku: How do
you like lceland? Og vonast eftir lof-
rullunni sem við elskum að heyra frá
útlendingum, og það stendur svo
sannarlega ekki á henni:
„Ég elska að vera hérna, og ég er
ekki bara að segja það við ykkur, ég
elska Reykjavík og allt landið! íslend-
ingar eru líka yndislegir, gáfaðir,
kærulausir með kímnigáfuna í lagi og
konurnar eru gullfallegar, með sterk-
an karakter, svalar og gefa strákunum
ekkert eftir."
Við stöndumst ekki mátið og leik-
um eina Thule-auglýsingu fyrir hann,
þá sem segir frá uppruna íslenskra
fljóða og spyrjum hvort hann sé
nokkuð fúll yfir þvl að víkingarnir
skyldu stela öllum fallegu konunum
frá heimalandi hans, svarið kemur án
umhugsunar:
„Ég stel þeim bara aftur!" ■