Sveitarstjórnarmál - 01.04.1951, Síða 21
SVEITARST J ÓRNARMÁL
17
FRAMTÍÐARSTARFS EMI SAM-
BANDSINS.
Mér þykir að lokum hlýða að fara nokkr-
um orðum um framtíðarstarfsemi sambands-
ins. Sambandið er nú 5 ára gamalt svo ekki
er aldurinn hár, enda eru þau verkefni ekki
mörg, sem það hefur megnað að leysa til
þessa. Ég vænti þess lengi vel, að svo gæti far-
ið, að á þessu þingi tækist að ráða til fullrar
lausnar því mikilvæga vandamáli, sem við
höfum glímt við frá stofnun sambandsins —
og á ég hér við hælismálið — en því miður
brást sú von á síðustu stundu. Ekki dugar þó
„að gráta Björn bónda heldur safna liði“ til
nýrrar atrennu í því máli og láta ekki undan
Rrr en það lýkst á sæmilegan veg.
En þegar ég lít nú aftur yfir þessi 5 ár, sem
liðin eru frá stofnun sambandsins, finnst mér
þó sem nokkuð hafi á unnizt. Sambandið
hefur nú innan vébanda sinna rúrnan helm-
ing allra sveitarfélaga landsins og í þeim
sveitarfélögum eru um Vs hlutar allrar þjóðar-
innar. Það hefur nú orðið fasta skrifstofu og
fastan starfsmann í höfuðstað landsins og gef-
ur út rit um málefni sveitarfélaganna, sem
viðurkennt er sem ein áreiðanlegasta og
bezta heimild um allt það er að sveitarstjóm-
amrálefnum lýtur og þar er að finna.
Fjárhagsgrundvöllur sambandsins er sæmi-
lega traustur og ég vænti fulls skilnings allra
þingfulltrúa á nauðsyn þess að tillag til sam-
bandsins verði hækkuð svo að það þurfi ekki
að ganga á varasjóði sína vegna rekstursins.
Það sem ég tel þó allra rnest virði af því,
sem unnizt hefur til þessa, er hin nána við-
kynning og gagnkvæmi skilningur, sem sam-
bandinu hefur tekizt að skapa milli margra
sveitarstjómarmanna og bvggðarlaga og ég
er þess fullviss að í því efni á það eftir að
vinna mikið og margþætt starf.
Við höfum svo mikið af félögum og sam-
tökum, sem vinna að því bæði beint og
óbeint að skapa deilur og togstreitu milli ein-
staklinga og félagsheilda, samtaka þar sem
sjóndeildarhringurinn er svo þröngur og sjón-
armiðin svo lág, að sífelldir árekstrar eiga sér
stað, stundum jafnvel alveg að þarflausu. Þess
vegna er ekki vanþörf á því, að til séu ein-
hver samtök, sem stefna í gagnstæða átt.
Sarntök, sem hafa það að höfuðmarkmiði að
jafna misklíðina í stað þess að auka hana, og
skapa sarnhug rneðal manna með ólík sjónar-
mið í stað sundrungar. En það er einmitt í þá
átt, sem Samband íslenzkra sveitarfélaga vill
stefna. Við ættum allra rnanna hægast með
að finna okkur ágreiningsmál, sem á svip-
stundu mundu eyðileggja þessi ungu samtök
okkar. Við vitum allir, að slík mál eru til, og
ýmsir hefðu ef til vill hug á að hreyfa þeim
hér. En við skulum gera okkur það strax ljóst,
að eftir þeirri leið fáum við engu áorkað til
bóta, en mundum aðeins skaða samtök okk-
ar. Með því að taka þau málin, sem við get-
urn sameiginlega, unnið að og viðurkennum
allir að sveitarfélögunum og þjóðinni í heild
sé vinningur að, að leyst verði með sam-
komulagi, munum við geta varðveitt þetta
samband okkar þar til því hefur tekizt að
sigrast á öllum byrjunarörðugleikum.
Fyrir höndum er nú að taka upp öfluga
baráttu h'rir nýrri og bættri sveitarstjórnar-
löggjöf og ég segi það alveg hiklaust, að ég tel
enga von um lausn í því efni fyrr en ákveðn-
ar rökstuddar tillögur koma fram frá þessu
sambandi um lausn málsins.
Annað mikilvægt viðfangsefni væri það
einnig, að koma á fót endurskoðunar-skrif-
stofu, sem tæki að sér endurskoðun allra
sveitarsjóðsreikninga landsins og legði grund-
völlinn að sameiginlegu bókhaldskerfi fyrir
sveitarfélög landsins. Sú skrifstofa ætti að
starfa í nánu sambandi við skrifstofu sam-
bandsins.
Þá liggur það einnig fyrir að gera tímaritið
Sveitarstjómarmál enn betur úr garði en
hægt hefur verið til þessa, og að koma á föst-