Sveitarstjórnarmál - 01.08.1951, Blaðsíða 8

6
SVEITARSTJÓRNARMÁL
hafði ekki, svo sem bæjarútgerð og hitaveitu.
Hefur ekki unnizt tírni til þess að fá stað-
festingu á réttmæti þeirrar nýflokkunar hjá
allsherjarsamtökum, enda skiptir það ekki
rniklu máli, þar sem íslenzka kerfið er al-
gerlega á tilraunastigi enn þá.
Til þess að koma auga
Grundvallarsjónarmið á þau grundvallarsjÓnar-
ogj samanburður. \ ° 1
mið, sem tugstafakerfið
hvílir á, er ef til vill hægast að gera saman-
burð á nýja kerfinu og t. d. því kerfi, sem
hefur verið notað síðustu áratugina hjá
Reykjavíkurbæ. Þar eru málefnin flokkuð
eins og áður segir eftir bókstöfum A—Ö. Svo
að nefndir séu nokkrir flokkar:
A. Bæjarfulltrúar og aðrir kjörnir starfsmenn.
F. Fátækramál.
G. Gas- og rafmagnsmál.
H. Iiafnarmál.
I. Kosningar.
O. Eignir til almennings-afnota.
T. Ýmsir tekjustofnar.
o. s. frv.
Þessir flokkar eru svo sundurgreindir með
tölustöfum og korni nýtt málefni fyrir, sem
ekki er tiltekið áður, er einfaldlega bætt við
nýrri tölu eða númeri undir þeirri aðalfyrir-
sögn, sem skrásetjari telur eðlisskylda nýja
málinu. Þannig verður t. d.: I. Kosningar
I. 1 Kosning niðurjöfnunamefndar 30/11
1914.
I. 65 Hallveigarstaðir.
Á milli I. 1 og I. 65 eru svo alþingiskosningar
á ýmsum tímum, þjóðaratki'æði um bann-
lög (I. 48) o. s. frv. án þess að nokkurt sam-
band sé á milli liðanna annað en það, að ein-
liverntíman hefur verið kosið og enginn mun-
ur gerður á almennum kosningum og mjög
sérstæðum nefndarkosningum (sbr. Hallveig-
arstaði). Sjónarmiðið, sem hér hefur verið
haft, byrjunareinkenni máls (kosningar), er
svo víðtækt, að það verður villandi. Málefni
eins og Loftvarnanefnd (I. 57) og Ungmenna-
dómur (I. 58) eru greinilega flokkuð undir
kosningum vegna þessarar sjónarmiðsskekkju.
Segja má, að þetta komi ekki að sök, meðan
einn og sami maður vinnur að skrásetning-
unni, en komi nýr maður að starfinu, er
engin trygging fyrir því, að hann finni það
á sér, að t. d. sandpokahleðslur eða skvndi-
brottflutningur úr bænúm eigi að bókast
undir kosningum. Varla tekur betra við, þeg-
ar knýjandi nauðsyn hefur sprengt aðalflokka
og allt samband milli undirflokkanna er
horfið. Upphaflega var þannig stafnum P
ætlað að vera einkennisstafur fyrir: Skemmti-
og veitingastaði, en af því að hvergi fannst
annar staður fyrir Stofnanir til almennings-
þarfa, var þeirri fyrirsögn bætt við. Útkoman
hefur orðið þessi:
P. Skemmti- og veitingastaðir, stofnanir
tií almenningsþarfa.
P. 1 Hringekja.
P. ; Hótel ísland.
P. 10 Styttur og minnismerki.
P. 14 Jarðskjálftamælir.
P. 16 Strætisvagnar Reykjavíkur.
P. 17 Alþingishátíðin 1930 og
P. 20 Elliheimilið Grund.
Þessa sögu þarf ekki að segja lengur. Til-
viljun ræður miklu eða öllu um sundurgrein-
ingu efnisins í gamla kerfinu að nokkrum
flokkum undanteknum, sem skilja sig al-
gjörlega úr eins og t. d. B-mál: Byggingarmál,
F-mál: Framfærslumál og M-mál: Skólamál
(Menntamál) og er þó sjálfri ‘sundurgrein-
ingunni innan þessara aðalflokka ábótavant.
í tugstafakerfinu ræður ekki tilviljun nið-
urröðun efnisins, heldur ekki upphafsstafir
flokksheita (B-mál, F-mál o. s. frv.). Eðlis-
skyldleiki málefna ræður ekki einasta röð að-
alflokka, heldur líka allri sundurgreiningu í
undirflokkum. Svo langt er gengið í þessu
efni, að t. d. skipulagsmálefni eru ekki talin
sjálfstæður málefnaflokkur, eða litið á skipu-