Sveitarstjórnarmál - 01.03.1963, Blaðsíða 7

SVEITARSTJORNARMAL
23. ÁRGANGUR
1. HEFTI
TÍMARIT UM MÁLEFNI ÍSLENZKRA SVEITARFÉLAGA
ÚTGEFANDI: SAMBAND ÍSLENZKRA SVEITARFELAGA
RITSTJORI OG ÁBYRGÐARMAÐUR: jónas guðmundsson
Utanáskrift: SVEITARSTJÓRNAliMÁL, Pósthólf 1079, Reykjavik.
Byggmgarsjóður aldraðs fólks.
Ellin hefur löngum orðið flestum mikið
vandamál og svo er enn. Nú, þegar þjóð-
ielagið verður að láta til sín taka öll metri
háttar vandamál almennings, er eðlilegt,
að vandamál ellinnar verði eitt þeirra. All
langt er síðan elliheimili tóku að rísa, en
rekstur þeirra hefur alls staðar verið örðugt
viðfangsefni. Sveitarfélögin hafa að vonum
haft afskipti af þessunt málum því elliiram-
færslan hefur frá öndverðu verið einn erfið-
asti þátturinn í lramfærslumálunum.
Bæði hér og erlendis hafa margir ágætir
menn hugsað þesi mál og komið fram með
tillögur til lausnar þeim. Margt hefur verið
reynt, en með misjöfnum árangri. Elli-
heimilin, eins og þau hafa verið rekin til
þessa, hafa sína kosti, en þau hafa einnig
sina galla, sem ekki skulu raktir hér.
Með tilkomu happdrættis dvalarheimilis-
aldraðra sjómanna og með þeirri forustu,
sem fyrirsvarsmenn þess félagsskapar hafa
haft um stofnun og starfrækslu Dvalar-
heimilis aldraðra sjómanna í Reykjavík,
má segja, að aðstaðan hér til að leysa hús-
næðismál aldraðs fólks hafi að vissu leyti
gjörbreytzt, þar sem happdrættið skapaði
fjárhagsgrundvöll, sem ekki var áður fyrir
hendi.
☆ ★ ☆
Á fundi fulltrúaráðs Sambands íslenzkra
sveitarfélaga, sem haldinn var í febrúar-
mánuði 1961, var samþykkt eftirlarandi
tillaga: „Fundurinn telur eðlilegt og æski-
legt, að starfandi landshappdrætti, sem til
þessa hafa varið ágóða sínum til fram-
kvæmda á mjög takmörkuðu svæði, færi
út starfsemi sína til annarra landshluta
eftir því sem við verður komið.“ Þó ekki
sé það berum orðum sagt í þessari tillögu,
var það fyrst og fremst happdrætti dvalar-
heimilis aldraðra sjómanna, sem hér var
haft í huga enda vitað, að fyrirsvarsmenn
þess voru því síður en svo andvígir, að það
yrði tekið til athugunar, að einhverju af
tekjum happdrættisins yrði varið í framtíð-
inni til að koma upp eða styrkja elliheimili
utan Reykjavíkur.
Á árinu 1959 kaus Alþingi milliþinga-
nel'nd, sem átti að athuga „á hvern hátt
unnt sé að búa öldruðu fólki skilyrði til
að nota starfsorku sína“. Árangur af starfi