Sveitarstjórnarmál - 01.03.1963, Blaðsíða 37

SVEITARST J ÓRNARMÁL
31
mismunandi iðgjöld með tilliti til launa-
réttar, hefur nefndin orðið sammála um að
gera tillögu um breytingu á umræddum
ákvæðum, sbr. síðustu málsgrein 35. grein-
ar og næstsíðustu málsgrein 50. greinar
frumvarpsins. Til álita kom að binda rétt
vinnuveitanda við laun umfram 14 daga,
þar eð mikill fjöldi starfsmanna á löghelg-
aðan rétt til launa þann tíma, sbr. lög nr.
16/1958, en horfið var lrá því, þar eð hin
nýju ákvæði kæmu þá tæplega að gagni
þeim, sem ekki eiga þann rétt en leitast
við að ná með samningum lrekari rétti en
þeir eiga nú.
Eins og áður er sagt, var elli- og örorku-
lífeyrir með lögum nr. 89/1962 hækkaður
um 7% frá 1. júní 1962 að telja. Að undan-
teknum ljölskyldubótum, barnalífeyri og
mæðralaunum með einu barni, sem gerð er
grein fyrir í III., 3. hér að framan, hefur
nefndin yfirleitt gert ráð fyrir 7% hækk-
un annarra bóta, og enn meiri hækkun,
hafi hún sérstaklega talið hennar jDÖrf með
hliðsjón af öðrum bótum, sbr. það, sem að
l'raman er sagt um fæðingarstyrk og slysa-
bætur. Allmikil hækkun er á ekkjubótum
samkvæmt 19. gr. lrumvarpsins, og ekkju-
lífeyrir verður mun ríflegri en áður, sbr.
20 gr. Lágmark sjúkradagpeninga meira en
tvöfaldast, og margs konar breytingar eru
gerðar á dagpeningaákvæðunum að öðru
leyti, sbr. 50. gr. Allar bótaljárhæðir eru
reiknaðar í heilum krónum og mánaðar-
greiðslur í heilum tugum eða jafnvel hundr-
uðum, þar sem því hefur þótt verða við
komið. Um öll þessi atriði skírskotast til
athugasemda um einstakar greinar.
Efnisskipan er að mestu leyti óbreytt frá
gildandi lögum. Þó hafa ákvæðin um frjálsa
slysatryggingu (42. gr. laganna) verið flutt
í kaflann um almenn ákvæði (82. gr. frum-
varpsins), og ákvæði 2. málsgr. 62. gr. lag-
anna liafa verið flutt í 49. gr. lrumvarpsins.
Þá skal vakin athygli á, að ákvæði 63. gr.
laganna um, að erlenclur ríkisborgari, sem
öðla/t hefur rétt til dagpeninga eða lífeyris
frá slysatryggingunum, skuli halda þeim
rétti, þótt hann flytjist al landi brott, hafa
verið felld niður. Neíndin telur rétt, að
þetta gildi um alla bótaþega slysatrygginga,
enda eru engin ákvæði í sjálfum slysatrygg-
ingakaflanum, sem hindra slíkt.
IV. Fjárhagsatriði.
Erlitt er að áætla þá útgjaldaaukningu
almannatrygginga, sem samþykkt frum-
varpsins mun hafa í för með sér, þótt um
einstaka stóra liði sé fyrir hendi allnákvæm
vitneskja. Áætlun sú, sem Tryggingastoln-
unin hefur látið semja og birt er hér á
eftir sem fylgiskjal, er því gerð með fyrir-
vara um ýmis atriði, en með henni fæst gott
heildaryfirlit um útgjöldin.
Greina má á milli ferns konar útgjalda-
aukningar, í fyrsta lagi útgjalda vegna þess,
að félagar lífeyrissjóða fá allir íull réttindi
hjá almannatryggingum, í öðru lagi
greiðslna dagpeninga til vinnuveitenda,
þegar þeir greiða laun í veikinda- og slysa-
forföllum, í þriðja lagi hækkana eða aukn-
ingar einstakra bótategunda og í fjórða
lagi hækkana til samræmis við kauplags-
breytingar.
Réttindi Jjau, sem gert er ráð fyrir, að
félagar lífeyrissjóða Jaeirra, er um ræðir í
III., 1. hér að framan, fái, hafa í för með
sér veruleg útgjöld, og munu þau vaxa
hlutfallslega á næstu áratugum vegna
breyttrar aldursskiptingar í sjóðunum. Ið-
gjöld einstakra almennra iðgjaldsgreiðenda
munu ekki hækka af þessum sökum, þar eð
þeim fjölgar mjög, sem greiða full iðgjöld,