Sveitarstjórnarmál - 01.06.1975, Blaðsíða 29

g. Að greiða árlega 15 milljónir króna til Lána-
sjóðs sveitarfélaga, sbr. lög nr. 35/1966.
í sambandi við þennan lið er rétt að geta
þess, að fyrir seinustu áramót var samþykkt
á Alþingi stjórnarfrumvarp til laga um breyt-
ing á 1. nr. 35/1966 um Lánasjóð sveitar-
félaga, þar sem m. a. er gert ráð fyrir, að
þetta framlag verði ekki framvegis þessi
ákveðna fjárhæð, 15 milljónir króna, heldur
5% af brúttótekjum Jöfnunarsjóðs. Hér er
um mjög verulega og ánægjulega eflingu
Lánasjóðsins að ræða, því, ef miðað er við
brúttótekjur Jöfnunarsjóðs árið 1973 hefði
þetta framlag verið milli 40 og 50 millj. kr.,
og verulega hærri upphæð, ef miðað er við
tekjur Jöfnunarsjóðs árið 1974.
h. Að greiða útgjöld samkvæmt lögum nr. 54
6. apríl 1971, um Innheimtustofnun sveitar-
félaga.
Tekjur Jöfnunarsjóðs eru þessar:
a. Framlag úr ríkissjóði, sem nemur 8% af sölu-
skatti þeim, sem innheimtur er í ríkissjóð
skv. lögum nr. 10/1960, um söluskatt, svo og
5% af verðtollstekjum ríkissjóðs, skv. lögum
nr. 1/1970, um tollskrá o. fl.
Framlagið greiðist Jöfnunarsjóði mánaðar-
lega eftir á.
b. Landsútsvör samkvæmt 10.—12. gr. laganna.
Tekjur Jöfnunarsjóðs að frádregnum lögboðn-
um útgjöldum, sem áður var minnzt á, koma til
úthlutunar til sveitarfélaganna skv. ákvæðum 13.
gr. laganna. Þetta framlag skal greitt þrisvar
sinnum á ári, þ. e. fyrir 30. apríl, 30. september
og 31. desember.
Komist sveitarfélag í vanskil með greiðslur
vegna veittra ríkisábyrgða, er ráðuneytinu heim-
ilt að inna slíkar greiðslur af hendi af framlagi
til sveitarfélagsins, eftir því sem til vinnst.
Aukaframlag skal greiða til þeirra sveitarfélaga,
sem að dómi félagsmálaráðuneytisins skortir tekj-
ur til greiðslu lögboðinna gjalda eða óhjákvæmi-
legra útgjalda, enda hafi þau lagt á fullt útsvar
samkvæmt 25. gr. Heimilt er ráðuneytinu að
krefjast þess, að þau sveitarfélög, sem slíkrar að-
stoðar njóta, innheimti fasteignaskatt með álagi
samkvæmt 3. mgr. 3. gr. (þ. e. 50% álagi).
Félagsmálaráðuneytið skal hlutast til um ítar-
lega athugun á fjárreiðum og álagningarreglum
sveitarfélags, sem þarfnast aukaframlags.
Slíkt aukaframlag skal eigi veita fyrr en að
lokinni athugun og eftir að teknar hafa verið
til greina þær aðfinnslur, sem athugunin hefur
gefið tilefni til.
Um greiðslu aukaframlags gildir ákvæðið um
greiðslur vegna veittra ríkisábyrgða.
Rétt er fyrir sveitarstjórnir að gera sér ljóst,
að ætlunin með veitingu aukaframlags úr Jöfn-
unarsjóði er að aðstoða sveitarfélagið til að koma
endum saman, hvað snertir tekjur og gjöld sveit-
arsjóðs.
Hlutverk Jöfnunarsjóðs er hér aðeins að halda
sveitarfélaginu til lögskila, en ekki að veita fé til
ólögbundinna framkvæmda í sveitarfélaginu.
Ef fólksfækkun hefur orðið í sveitarfélagi næst-
liðið ár, skal viðkomandi sveitarfélag fá sérstakt
aukaframlag úr Jöfnunarsjóði, og skal það vera
meðalútsvar á íbúa í landinu í heild næstliðið
ár margfaldað með íbúafækkunartölunni.
Árið 1974 urðu tekjur Jöfnunarsjóðs af sölu-
skatti, aðflutningsgjöldum og landsútsvörum 1,4-
1,5 milljarður, en frá þeirri upphæð verður að
draga ýmis sérframlög og lögboðin útgjöld, áður
en reiknað er út framlag sjóðsins á íbúa. Þannig
rennur t.d. fjórðungur landsútsvara — annarra en
frá bönkum — óskertur til sveitarfélaga.
Mannfjöldi á landinu var hinn I. desember
1973 samtals 213.499 og framlag á íbúa kr. 5.400,—
eða samtals kr. 1.152.000.000,—.
Lögboðin útgjöld sjóðsins hækkuðu verulega,
og má þar helzt nefna Innheimtustofnun sveitar-
félaga, en til hennar voru greiddar 123,6 millj. kr.
á árinu.
Fólksfækkunarframlög 1974 hækkuðu verulega,
en þau eru reiknuð út þannig, að íbúafjölda lands-
manna er deilt í heildarútsvör ársins. Þau voru á
árinu 1974 kr. 4.545.771.010,— eða kr. 21.291,— á
mann. Tala þeirra, sem sótt var um fólksfækkun-
arframlög fyrir, var 732, eða 15,5 millj, kr. En
ekki sóttu þó allir, sem rétt áttu á fólksfækkunar-
framlagi. I því sambandi má einnig geta þess, að
SVEITARSTJÓRNARMÁL