Sveitarstjórnarmál - 01.12.1975, Blaðsíða 17
MAGNÚS H. MAGNÚSSON, fv. bæjarstjóri:
AÐ GOSI LOKNU
Þegar séð varð fyrir endann á eldsumbrotum í
Vestmannaeyjum, um mitt ár 1973, fór það ekki
milli mála, að við mikil og margþætt vandamál
var að glíma. Ég vík hér að nokkrum þeirra.
Skortur á íbúðarhúsnæði
Eitt alvarlegasta vandamálið var gífurlegur
skortur á íbúðarhúsnæði. Eldgosið hafði eyðilagt
hátt í 400 íbúðir og stórskemmt hundruð annarra,
sem talsverðan tíma tæki að gera við.
Ýmsar kannanir sýndu, að mikill meirihluti
Vestmannaeyinga vildi snúa heim aftur, en veru-
legur hluti þeirra gat það ekki sökum skorts á
nothæfu húsnæði. Margir þurftu húsnæði, meðan
verið var að gera við íbúðir þeirra, aðrir á meðan
þeir væru að byggja og enn aðrir um óákveðinn
tíma.
Bæjarstjórn Vestmannaeyja ákvað að vinna að
lausn þessara mála með þrennum hætti. Með því
að gera eins margar íbúðarhúsalóðir byggingar-
hæfar á eins skömmum tíma og mögulegt var,
með því að byggja fjölda íbúða á vegum bæjar-
SéS yfir „gamla bæinn" í austur. Fremst sambýlishús bæjarins og lengst til vinstrl hlutl ,,telescope“-húsanna.
SVEITARSTJÓRNARMÁL