Sveitarstjórnarmál - 01.06.1992, Qupperneq 54

TÆKNIMÁL
SNJOBRÆÐSLA
Atli Þ. Stefánsson, tæknifræðingur,
Verkfræðistofu Sigurðar Thoroddsen hf.
Æ algengara er, aö pípur séu
settar ( götur og lóðir til snjó-
bræöslu. Þetta er hagkvæmt, þar
sem hægt er aö nota afgangs-
varma til upphitunar, en hefur líka
ýmsa þá kosti í för meö sér, aö
menn vilja leggja í töluveröan
kostnaö til aö losna viö snjó af
götum og gangstéttum.
Hér á landi var snjóbræöslukerfi
fyrst lagt í tröppur Austur-
bæjarskólans árið 1930.
Næstu áratugi var sett snjó-
bræösla á einstöku staö, t.d.
í tröppur viö Menntaskólann
í Reykjavík 1950 og við
Landspítalann 1964. Nokkur
aukning varö viö tilkomu
hitaþolinna plaströra 1973,
en mikil aukning varö, er
sýndar voru myndir í sjón-
varpi af auðu bílastæöi viö
Háaleitisbraut 11-13, húsi
Styrktarfélags lamaöra og
fatlaðra og Sambands ís-
lenzkra sveitarfélaga, vetur-
inn 1980, þegar allt var á
kafi í snjó i Reykjavík. Síöan
hafa verið lagöar snjó-
bræöslulagnir í fleiri þús-
undir fermetra, og þaö er sí-
fellt að aukast, aö lagöar séu
snjóbræðslulagnir í bíla-
stæöi og i gangstéttir.
Stærstu kerfin nú eru viö
Flugstöð Leifs Eiríkssonar í
Keflavik, i Kringlunni, í mið-
bæ Reykjavíkur og miöbæ
Akureyrar. Einnig mætti
nefna gervigrasvöllinn i
Laugardal og íþróttavellina í
Kópavogi og í Mosfellsbæ.
Þegar leggja skal snjóbræöslu-
lagnir, er aö mörgu aö hyggja.
Fyrst þarf aö afmarka svæöi
þaö, þar sem þörf er á snjó-
bræðslu. Þar má nefna tröppur og
brekkur, fyrir framan innganga í
opinberar byggingar, s.s. heilsu-
gæzlustöövar, dvalarheimili, ibúö-
ir aldraðra og á fleiri stööum, þar
sem hreyfihamlaðir feröast eöa
mikil umferð er. Sérstaklega má
nefna gangbrautir meðfram sund-
laugum, sem eru mjög hættulegar
vegna launhálku.
Þaö er allt of algengt, aö bætt
sé viö lögnum, eftir aö byrjaö er aö
leggja lagnirnar, en þaö hefur
ýmiss konar aukakostnaö og
vandræöi í för meö sér.
Einnig þurfa menn aö gera sér
grein fyrir þeim kröfum,
sem gera á til kerfisins
varöandi afköst, og hverju
menn vilja kosta til ( stofn-
kostnaði og rekstri.
Áætla má, aö snjó-
bræðslukerfi kosti á bilinu
900-2300 kr. á fermetra,
allt eftir stærö og gerö
kerfisins og þeim stjórn-
búnaöi, sem er settur upp
til aö stýra kerfinu.
Ef notaö er affallsvatn frá
húsum, er hæfilegt aö hafa
eins fermetra snjóbræöslu
á hverja 15-30 rúmmetra
húss, og ef hægt er aö not-
ast við affallsvatn ein-
göngu, er rekstrarkostnað-
ur Iftill. Ef kerfiö á aö bræöa
allan snjó, um leiö og hann
fellur, og hitaveituvatn er
notaö beint á kerfiö, má
áætla rekstrarkostnað á
bilinu 600-800 kr. á fer-
metra á ári eöa 600-800
þús. á ári fyrir 1000 m2
bílastæöi. Menn veröa aö
gera sér grein fyrir þvi, að
kröfur um bræðsluhraða og
einnig, hvort fylgzt sé meö
rekstri kerfisins, ræöur
Dreifilagnir viö stærra snjóbræösiukerfi. Ljósm. Siguröur
Grétar Guömundsson.
180