Sveitarstjórnarmál - 01.10.2001, Blaðsíða 45

Orkumál
363
koma fleiri hugmyndir til greina en þær sem ég
varpaði fram á Orkuþinginu. Ljóst er t.d. að dreifi-
svæðin NV og A yrðu trúlega „erfiðari“ markaðs-
svæði en H, S og NA. Væntanlega yrði þvi að
finna leið til að aðstoða tvö fyrrnefndu svæðin, þó
með „gegnsæjum“ hætti.
Vilja íslensk sveitarfélög taka þátt í svæðis-
veitum af þessu tagi eða vilja þau bara að ríkið sjái
um sem mest af þessu með sama miðstýrða hætt-
inum og verið hefur? Hvort sem ríkisveitan
RARIK er með aðalskrifstofu í Reykjavík eða Ak-
ureyri? Eða mega atvinnurekendur (verra orð:
,,einkaaðilar“) koma að þessu? Mundi samkeppnin
virka og verðið lækka? Er „hætta“ á að einhver
mundi „græða“? Hér koma myndirnar af hugsan-
legum stærri og öflugri dreifiveitum:
Lokaorð
í því sem sagt hefur verið hér að framan er ég að
leyfa mér þá bjartsýni að unnt verði að koma á
frjálsum markaði og samkeppni á raforkusviðinu
hér á landi, þrátt fyrir smæð landsins og einangrun,
þrátt fýrir hátt hlutfall stóriðjusölu með langtíma-
samningum og þrátt fyrir þá vanrækslu sem við
höfum sýnt laga- og skipulagshlið raforkumála um
allt of langa hríð.
Eftirlitsstarfinu verður að sinna af kostgæfni og
skipuleggja það mjög vel. Þó vara ég við umfangs-
miklu ytra eftirliti á vegum ríkisins, sem hefur til-
hneigingu til að þenjast út með miklum kostnaði.
Áherslu ber að leggja á sterkt innra eftirlit raforku-
fyrirtækjanna sjálfra.
• Loks tel ég einsýnt að eigendur tveggja stórfyrir-
tækja verði að skoða hug sinn vandlega nú á loka-
sprettinum hafi þau ekki þegar gert það. Fyrir-
tæki þessi eru RARIK og LANDSVIRKJUN.
• Ríkið, eigandi RARIK, verður að gera það upp við
sig hvort það telji dreifingu og smásölu, með mið-
stýrðum hætti, enn eðlilegt hlutverk sitt, eða hvort
3. hugmynd. *
4. hugmynd. *
5. mynd. Ný skipan dreifiveitna - nokkrar hugmyndir.