Sveitarstjórnarmál - 01.09.2003, Blaðsíða 18

Fréttir
Strandbakki tekinn
í notkun á Seyðisfirði
Ný hafnarmannvirki voru tekin í notkun með formlegum hætti
á Seyðisfirði í byrjun ágúst en mannvirkin hafa verið notuð frá
því siglingar nýrrar Norrænu hófust á liðnu vori.
Bygging og tilhögun hafnarmannvirkjanna
tóku einkum mið af þeim þörfum sem
sköpuðust með tilkomu nýrrar bílferju
sem siglir á milli Seyðisfjarðar, Færeyja,
Noregs og Danmerkur og tengir ísland um
sjóleiðina við meginland Evrópu. Hin nýja
ferja er 164 metra löng, 30 metra breið og
36 þúsund brúttótonn að stærð.
Hafnarsvæðið er með 5.700 fermetra
þekju, 1 70 metra löngum viðlegukanti og
minnsta dýpi er tíu metrar. Um eitt þús-
und fermetra þjónustuhús er á hafnar-
svæðinu sem hýsir brottfararsal farþega
auk aðstöðu fyrir tollgæslu, hafnarvörslu,
upplýsingamiðstöð og veitingasölu. Land-
gangur við þjónustuhúsið er í um 15
metra hæð yfir sjávarmáli og er miðaður
við stærð Norrænu. Formleg ákvörðun um
byggingu hafnarmannvirkjanna var tekin
18. desember árið 2001 og í janúar á
þessu ári skipaði samgönguráðherra
vinnuhóp til þess að hafa umsjón með
verkinu. í máli Sturlu Böðvarssonar sam-
gönguráðherra við formlega opnun hafn-
arinnar kom meðal annars fram að að-
koma ríkisins að framkvæmdinni væri
nýlunda að því leyti að komið hafi verið á
fót einni verkefnisstjórn undir forystu
Gísla Viggóssonar, verkfræðings Siglinga-
málastofnunar. Sturla undirstrikaði einnig í
ræðu sinni að samstarf við heimamenn
hafi verið einstaklega gott auk góðs sam-
starfs við hönnuði og verktaka. Hinn nýi
hafnarbakki og ferjulægi við Seyðisfjörð
heitir Strandbakki en gamli hafnarbakkinn
Bjólfsbakki.
Nýja hafnarsvæðiö við Seyðisfjörð. Landgangurinn er f um 15 metra hæð yfir sjávarmáii.
Borgir
vaxa saman
Margt bendir til þess að borgirnar
Kaupmannahöfn á Sjálandi og Malmö
á Skáni séu að vaxa saman og mynda
eitt borgarsamfélag en nú eru þrjú ár
síðan Eyrarsundsbrúin var tekin í notk-
un.
Anders Olshov, framkvæmdastjóri
Eyrarsundsstofnunarinnar, lét svo um
mælt í viðtali við Svenska Dagbladet á
liðnu sumri að það væri mat stofnunar-
innar að margt benti til samruna borg-
anna. Hann sagði að þrisvar sinnum
fleira fólk ferðist í dag yfir Eyrarsund en
á árinu 2000. Fleiri og fleiri Danir kjósi
að búa á Skáni jafnvel þótt þeir stundi
vinnu í Kaupmannahöfn og stöðugt
fleiri Svíar stundi nám í Danmörku. Þá
séu fyrirtæki að flytja starfsemi sína yfir
sundið. Fyrstu sex mánuði ársins 2000
fóru um 2,3 milljónir manna um brúna
en um mitt þetta ár var fjöldi þeirra
orðinn yfir sjö milljónir.
í viðtalinu sagði Anders Olshov
einnig að ríkisstjórnum Danmerkur og
Svíþjóðar hafi ekki tekist að ryðja úr
vegi hindrunum innan skatta- og fé-
lagsmálakerfis landanna þrátt fyrir lof-
orð sænsku ríkisstjórnarinnar þess efn-
is. Þessi þróun er glöggt dæmi um
hvaða áhrif miklar samgöngubætur
geta haft og skiptir þá ekki máli þótt
landamæri og mismunandi áherslur í
ýmsum málum á borð við skatta- og fé-
lagsmál skilji á milli þeirra svæða sem
tengjast saman með öflugum samgöng-
um.
Virðisaukaskattur á refa- og minkaveiðar
Ríkisskattstjóri telur að sveitarfélögum sé
skylt að greiða virðisaukaskatt vegna refa-
og minkaveiða og hefur embættið sent frá
sér bréf um málið.
í bréfi embættisins kemur fram að veið-
ar á refum og minkum séu stundaðar í at-
vinnuskyni og beri sjálfstætt starfandi refa-
og minkaskyttum því að innheimta virðis-
aukaskatt af þjónustu sinni og giidi einu
hvort um sveitarfélög eða aðra sé að
ræða. Sveitarfélögin eiga ekki rétt á end-
urgreiðslu virðisaukaskatts af aðkeyptri
þjónustu við refa- og minkaveiðar að mati
ríkisskattstjóra. Ef sveitarfélag ræður menn
til starfa við eyðingu refa og minnka sem
venjulega launamenn ber þeim að halda
eftir staðgreiðslu af öllum launagreiðslum
og þóknunum sem greiddar eru til þeirra
sem starfa við framangreind verkefni.
Bændasamtök íslands hafa gert kröfu um
að virðisaukaskattur af kostnaði vegna
refa- og minkaveiða verði endurgreiddur
til sveitarfélaganna því eins og málum er
háttað nú er gerð krafa um að þau greiði
fé til ríkisjóðs í formi virðisaukaskatts
vegna veiða á villimink án þess að eiga
þess kost að fá hann endurgreiddan.