Sveitarstjórnarmál - 01.10.2004, Blaðsíða 22

Akureyrarkaupstaður
Frá handverks- og hönnunarsýningu í Ketilhúsinu í Cilinu á Akureyri í september.
Sterkar rætur og skapandi einstaklingar
Valgerður segir að þessi grunnur, sem við sjáum m.a. í Listagilinu
og Háskólanum, sé nú farinn að laða til sín fólk annars staðar að
af landinu og heiminum öllum. Þar sé oft um að ræða aðila sem
skera sig frá fjöldanum og búi til hreyfingu í grasrótinni. „Ég á
mér stóran og góðan vinkvennahóp hér í bænum sem margar eru
starfandi listakonur. Stundum þegar ég sit í þeirra hópi verð ég
bæði undrandi og þakklát yfir því að þær skuli allar vera búsettar
hér og að við skulum njóta þess hér í þessu bæjarfélagi að hafa
svona fjölbreytta flóru af frumlegum og skapandi einstaklingum.
Stundum verða þær örvæntingarfullar og langar að ná sér í aðra
næringu en hægt er að fá hér, og þá gera þær það, fara um land-
ið og heiminn til skemmri dvalar og endurnæringar. Það eru
margir svona einstaklingar og hópar á Akureyri, listamenn og
einnig fólk sem sinnir störfum utan hins hefðbundna menningar-
sviðs eins og það er skilgreint. Skapandi einstaklingar sem hafa
margvísleg áhrif út frá sér. í því felst ómetanlegur auður."
Hugmyndum tekið opnum örmum
Valgerður segir að til þess að nýta slíkan auð verði bæjarfélög að
móta opinbera stefnu sem byggist á því að hlúa að þessum skap-
andi störfum. „Mér hefur stundum fundist skorta á það, en lífið er
fullt af mótsögnum og ég lendi gjarna í mótsögn við sjálfa mig
þegar ég er að ræða þessa hluti því það hefur komið mér veru-
lega á óvart hvað bæjaryfir-
völd og bæjarbúar eru opin
fyrir nýjum hlutum og hversu
jákvæðar viðtökur nýjar hug-
myndir, sem bæði ég sjálf og
margir aðrir hafa komið með
í bæinn, hafa fengið. Ég get nefnt hugmyndir á borð við Mennta-
smiðju kvenna og jafnréttishugmyndirnar þegar þær voru að
byrja að ryðja sér til rúms."
Nauðsynlegt að styðja skapandi starf
Valgerður segir nauðsynlegt að leyfa menningunni að vaxa með
sjálfsprottnum hætti, veita henni næringu en ekki binda hana í
skorður. „Litlar stofnanir, sem njóta athygli
og opinbers stuðnings, lenda oft í þeirri
stöðu að vaxa upp úr þeim fjárhagslega
ramma sem þeim hefur verið skaffaður. Þá
er starfsemin gjarna bundin í bönd, og jafn-
vel innlimuð í hið opinbera kerfi. Ef skap-
andi starf er bundið í of fastar skorður þá er
hætta á ferðum."
Valgerður segir að það sé eins og að
taka fugl og setja hann í búr. „Hann lifir
áfram og hann verður áfram fallegur en
hann flýgur ekki. Hann fer ekki á nýja staði.
Hann velur sér ekki ný tré eða ný hreiður,
við erum búin að festa hann í búrinu þar sem hann staðnar og
deyr. Fugl verður að fá að fljúga. Það er eins með listina, hina
skapandi menningu. Hún verður að hafa ákveðið frelsi til þess að
geta þróast og hafa aðstæður sem gefa henni næringu."
Valgerður segir að til að svo megi verða þurfi menningarstarf-
semi að hafa nægjanlega fjármuni. „í mínum huga gildir þetta
um starfsemi og stofnanir á borð við Gilfélagið, Leikfélagið, Sin-
fóníuhljómsveitina, Listasafnið og aðrar sambærilegar lista- og
menningarstofnanir. Við verðum að vinna þannig að þau sem
stýra þeim á hverjum tíma þurfi ekki að eyða helmingi eða meira
af starfstíma sínum og orku til þess að afla peninga eða reikna út
hvernig eigi að ná endum saman. í stað þess eigi þau að hafa
næga næringu tii að lifa og fljúga, og hvatningu til þess að ná
meiru og gera betur."
Skilar sér til baka
„Ég vona að bæjaryfirvöld hér á Akureyri og almenningur séu
smám saman að átta sig á því að öflugt menningarlíf kostar fjár-
muni," heldur Valgerður áfram. „Það kostar peninga að vera á
heimsmælikvarða og við viljum vera á þeim mælikvarða. Ég er
líka sannfærð um að öflugt menningarlíf skilar bæjarfélaginu
þeim fjármunum margfalt til baka, þegar litið er til lengri tíma. Þá
er ég ekki að tala um þann óbeina gróða sem hlýst af menningar-
starfsemi og kemur fram í fjölbreytni samfélagsins og tækifærum
fólks til þess að láta sér líða
betur í návist góðra lista og
menningarlegar afþreyingar.
Heldur beinan fjárhagslegan
ávinning í gegnum aukinn
íbúafjölda og fleiri ferðamenn
sem leiðir af sér vaxandi ferðaþjónustu og aðra þjónustu, og sem
skilar sér að lokum inn í bæjarkassann. Ég er heldur ekki í vafa
um hinn óbeina hagnað sem felst í því að hverri manneskju, sem
hefur tækifæri til að skapa og njóta góðra lista og menningar Ifð-
ur betur og hún skilar betra starfi hvar sem hún er og okkur ber
skylda til að vinna að þvf að styðja umhverfi sem gefur þau
tækifæri."
„Fólk er tengt uppruna sínum og því finnst gott að
vera hér en er um leið gagnrýnið."
22