Hermes - 01.05.1970, Blaðsíða 40

rneistari Reykjavíkur og íslands ’70 svo sigraði
ég á boðsmóti TR ’68 (kappskák), og ég hef tví-
vegis unnið í meistaraflokki á skákþingi Reykja-
víkur, og þar með þátttökurétt í landsliðsflokki.
Ég varð svo annar á Skákþingi Reykjavíkur ’66,
en þar sigraði Jón Kristinsson.
— Hver er þér minnisstæðust skáka þinna?
— Þessu er mjög erfitt að svara, en þó held ég
að skákin við Jón Kristinsson á skákþ. Reykja-
víkur ’66 sé mér minnisstæðust, en þá tapaði ég
niður kolunninni stöðu (fagmál) sem kostaði mig
titilinn .Einnig er mér það minnisstætt er ég
gerði jafntefli við hinn heimskunna stórmeistara
Szabó á Fiskemótinu ’68. Annars er það svo með
mig, að ég man bezt þær skákir sem ég tapa
kiaufalega og hygg ég svo vera með fleiri skák-
menn.
— Svo við víkjum nú að lokum að hraðskák-
móti NSS. Hvernig í ósköpunum fórstu að því
að vinna það?
— Ja, það skil ég ekki enn, segir Jóhann bros-
andi, en ljósberinn hristist og skelfur úr hlátri,
enda átti hann þessa síðustu spurningu.
Að svo mæltu þökkum við Jóhanni kærlega
fyrir og óskum við honum til hamingju með unn-
in afrek, og við vonum að hann eigi enn eftir að
vinna marga glæsta sigra.
Þegar við vorum að klæða okkur í frakkana
tók ljósmyndarinn okkar ofurblítt í höndina á
syni Jóhanns, og brosti sínu fegursta brosi, en
hann er rétt að byrja að skríða (sonurinn) en
við það upphófust hin ógurlegustu org og vein
enda hefur barnið sennilega fengið taugaáfall.
Spyrill: Jón Bjarni Stefánsson
Ljósmyndari: Guðm. Bogason
Ljósberi: Jónas Guðnason
Þrumarasálmur
Nú andar suðrið sœla vindum kœstum,
er sjó- og landmenn hvítum rössum ypta,
drynjandi rokum djúpt úr yðrum lyfta,
daunillur mökkur fer með helþyt œstum.
Þrumarinn Ijúfi, fœðan trú, sem fer
feiknlangan veg í magasekkinn
dimma,
þaðan í görn að kveða kvœðin þin —
Heillar oss löngum, er að eyrum ber
óvœntur hnykkur þína kveðju grimma —
Bógt ó þó hver, sem bleytir nœrföt sín.
Jónas Friðrik.