Hermes - 01.12.1971, Blaðsíða 13

þótt sjálfsagt, að konan víki fyrir karlmanninum, ef
aðeins annað þeirra hefur getað stundað nám.
En mín skoðun er sú, að kona ætti að geta gegnt
forystuhlutverki hvar sem er og við hvað sem er, og
sú hlýtur þróunin að verða smám saman, að kvenfólk
verði i raun jafn áhrifamikið og karlmenn. Rauð-
sokkur hafa, hvað þetta snertir, haft mjög góð áhrif,
sem flýtt hafa fyrir framvindu mála, þó svo að enn
sé langt í land.
En það sem alvarlegast er, að meinsemdin liggur
ekki eingöngu hjá karlmönnum. Það er ekki svo, að
þeir, með frekju og yfirgangi, kúgi kvenmanninn til
undirgefni. Nei, kvenfólk á ekki síður sök á því, að
málum er þannig háttað, sem áður greindi. Og má
því kannski segja að meinsemdin sé uppeldislegs
eðlis. Alltof margar stúlkur hafa haft þær hugmyndir,
að þær skyldu eingöngu búa sig undir að gegna
heimilisstörfum, þar sem heimilið væri undantekn-
ingarlaust þeirra vettvangur, þeirra heimur. Sem
betur fer held ég að þetta viðhorf sé að breytast,
a.m.k. fmn ég það á sjálfri mér og mínum kunningj-
um. Einnig ber það þessu sama vitni, hversu aðsóknin
að húsmæðraskólunum hefur minnkað stórkostlega
núna síðustu tvö til þrjú árin.
Til þess að auka þátttöku kvenna í félagsmálum
og flýta fyrir þeirri hugarfarsbreytingu, sem miðar
að því að gera konuna jafnréttháa karlmanninum,
þarf margt að koma til. Fjölga verður barnaheimilum,
sjá verður til þess að lögum um launajafnrétti sé fram-
fylgt o.s.frv.
Ég vil þó á engan hátt kasta rýrð á starf húsmóður-
innar, það er vissulega mikilsvert og á fyllsta rétt á
sér. Ef stúlkur hafa á því áhuga, eiga þær vissulega
að helga sig því starfi. En það hugarfar, sem ég vil
að verði ríkjandi er, að það sé ekki fyrirfram ákveðið
af fólki og aðstæðum í þjóðfélaginu, að stúlka skuli
verða húsmóðir og helzt ekkert annað.
— En yrði það ekki röskun á undirstöðu þjóð-
félagsins, ef hinni fornu verkaskiptingu milli karls og
konu yrði varpað á dyr?
,,Vissulega á húsmódurstarfid rétt á sér, en . . ."
— Ég held nú að hinni fornu verkaskiptingu milli
karls og konu verði ekki svo auðveldlega varpað á
dyr. — Og vita þá flestir við hvað er átt. — En hitt
er annað mál að með rás tímans er breyting óum-
flýjanleg í þá átt, að hæfileikar beggja kynja fái að
njóta sín.
Samræður um þetta mál og fjölmörg önnur héldu
áfram fram eftir kvöldi, en mál er að þessu ljúki. Það
skal tekið fram að blaðamaðurinn mun seint gleyma
þessu kvöldi, ekki sízt vegna rjómatertunnar og ann-
arra góðgjörða, sem honum voru veittar.
rbj.
13