Hermes - 01.12.1971, Blaðsíða 26

ég hafði aðeins prófað að stökkva innanhúss áður,
en ekkert æft og ekki einu sinni séð gaddaskó.
Og hvernig gekk?
— Það gekk ágætlega. Ég vann þetta og stökk
12.64 eða 12.62 og var geysilega ánægður með það.
Og þá hefur náttúrlega verið byrjað að æfa af kappi ?
— Nei, ég æfði lítið sem ekkert, en ég fór að koma
á mót og keppa og bæta mig smátt og smátt. 13
metrarnir komu árið eftir, þ. e. ‘62 En það er ekki
fyrr en ‘63, þegar ég er fluttur til Selfoss, sem ég fer
að stunda æfíngar, þó ég hafi kannski aldrei æft í
alvöru og af viti.
En hvernig er svo þróunin hjá þér í árangrinum?
— Það eru þarna 13 metrar ‘62, eins og ég sagði
áðan. Nú, ‘64 koma 14 metrar. 15.09 í meðvindi ‘69
og svo loksins löglega yfir 15 metrana í sumar, 15.16.
Hvernig æfirðu núna að jafnaði?
— Venjulegast æfi ég 4-5 sinnum á viku. Leikfimi
og stökk innanhúss og hlaup úti. Sérstaklega er ég
duglegur að æfa á vorin. Nú orðið, eftir að Baldurs-
hagi komst í gagnið, er hægt að æfa á fullu yfir vetur-
inn, áður var engin aðstaða til að gera neitt af viti
og maður missti svo og svo mikið úr.
Er ekki erfitt fyrir fjölskyldumann að finna tíma
til þess að stunda þetta ?
— Jú, þetta er auðvitað erfitt að sumu leyti og
hver stund notuð, en ég held að það sé kannski á
sinn hátt betra að stunda þetta einmitt vegna þess.
Maður er í fastara formi og einbeitir sér meira.
Þegar maður fer á æfingu þá æfir maður af alvöru.
Nú, og svo er annað, sem kannski á sinn þátt í árangri
mínum í sumar, ég hef verið að segja til á æfingum
hjá Breiðabliki í tvö ár, og þá er ég auðvitað alltaf
að sprikla eitthvað. Það er náttúrlega aldrei full-
komin æfing, en ansi drjúgt, t. d. í þrekæfingum í
strákatímunum, þar get ég alveg verið með.
Já, það er mikill áhugi hjá ykkur í Breiðabliki núna.
— Blessaður vertu. Við unnum bæði Bikarkeppn-
ina og Landsmótið í sumar. Sterkasta frjálsíþrótta-
félag á landinu. Ég get nefnt þér dæmi um áhugann.
Ég var að segja við þau i fyrra að þau ættu að hlaupa
utanhúss, en auðvitað fór enginn að byrja á því
útaf fyrir sig, svo í vetur hef ég einn tíma úti og það
eru bara ótrúlega margir sem mæta. Við hlaupum
hér út um allt og spænum upp sandgryfjur og ófær-
ur, og hópurinn fer sístækkandi með hverjum tíma.
Þú náðir þínu bezta sæti í sumar, hvað heldurðu
að þú eigir von um að bæta þig lengi úr þessu ?
— Ég veit það ekki. Ég reikna með því að æfa
allavega næsta ár, með það fyrir augum að bæta mig,
en úr því býst ég ekki við að bæta mig mikið lengur.
Svo væri ég alveg til með það að æfa upp fyrir mót,
t. d. landsmót, sem eru mín uppáhaldsmót. Það er
alls ekki nauðsynlegt að hætta þegar maður er búinn
að ná sínu bezta, bæði er gaman að mörgu í sam-
bandi við þetta, og svo hafa menn bara gott af því
að vera með. Ég held að menn bæti ekki árangurinn
eftir að þeir eru orðnir þrítugir. Við höfum að vísu
dæmi um það, eins og Guðmund og Valbjörn, en
ég held að það liggi bara í vitlausri og ónógri æfingu
á því tímabili sem menn eiga að ná lengst. Þessir
menn eru að bæta sig eftir að þeir eru orðnir ríg-
fullorðnir, hefðu að öllum líkindum náð ennþá
lengra, ef þeir hefðu fengið betri og meiri æfingu á
réttum tíma. Enda eru fáir sem æfa rétt hér á landi.
Raunverulega ekki nema einn maður sem æfir af
26