Morgunblaðið - 11.02.2012, Blaðsíða 38

38 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 11. FEBRÚAR 2012
Mig langar að minnast
Möggu vinkonu minnar með fá-
einum orðum. Hún kvaddi
þennan heim 3. febrúar síðast-
liðinn. Það eru margir sem
sakna Möggu. Hún var einstak-
lega góð manneskja og vildi öll-
um vel, hjartahlý og ætíð blíð-
lynd.
Hún var óskaplega listræn og
hæfileikarík á mörgum sviðum,
hún söng vel og málaði í frí-
stundum sínum. Mér er minn-
isstætt þegar Magga og Palli
Margrét
Sighvatsdóttir
✝ Margrét Sig-hvatsdóttir
fæddist í Ártúnum
á Rangárvöllum 23.
maí 1930. Hún lést
á hjúkrunarheimil-
inu Víðihlíð í
Grindavík 3. febr-
úar 2012.
Útför Margrétar
var gerð frá
Grindavíkurkirkju
10. febrúar 2012.
fluttu til Grindavík-
ur með fimm börn.
Fyrst bjuggu þau í
verbúð í Sævík um
nokkurt skeið en
þegar fjárhagurinn
batnaði byggðu þau
sér hús í Mána-
gerði 3. Hinn 29.
júní 1970 eignuðust
þau sjötta barnið,
sem var stelpa,
okkur öllum til
mikillar gleði og ánægju. Því
fylgir lítil skemmtileg saga.
Í þá daga voru heimafæð-
ingar ekki óalgengar og þannig
var það í þetta skipti þegar
Magga var að eignast þessa
litlu stelpu. Í miðjum hríðum
heyrðist í útvarpinu í Ragga
Bjarna: „Magga … Við skulum
eignast ótal krakka.“ Þetta þótti
Möggu mjög skemmtilegt og
sagði oft frá í góðra vina hópi
seinna meir.
Ótal ferðir fórum við hjónin
saman, bæði til útlanda og inn-
anlands og þá sérstaklega voru
Vestfirðir í uppáhaldi hjá okkur.
Þau hjónin Magga og Palli voru
einstaklega heppin með börnin
sín, hvað þau hafa verið um-
hyggjusöm við foreldra sína.
Það er aðdáunarvert hvernig
þau öll sameinuðust og hugsuðu
um móður sína í hennar veik-
indum.
Við sendum fjölskyldu og öll-
um ættingjum okkar bestu sam-
úðarkveðjur. Guð veri með ykk-
ur.
Lítil stelpa var að kveðja afa
sinn og sagði: „Elsku afi, hafðu
það gott hjá Guði.“
Mér finnst þetta svo fallega
sagt að ég ætla að taka mér
þessi orð í munn og segi við vin-
konu mína til fleiri ára: „Elsku
Magga mín, hafðu það gott hjá
Guði.“
Kær kveðja,
Rósa og Kristján.
Hún Magga hans Palla er dá-
in og við þá frétt rifjast upp
æska mín úr Mánagerðinu.
Maður gerir sér svo vel grein
fyrir því nú þegar ég hef sjálf
alið börn hversu mikilvægt það
er að þau alist upp með og
kynnist góðu fólki. Ég var fimm
ára þegar ég flutti í Mánagerði
1 og var að skottast úti við þeg-
ar ég sá stúlku á mínu reki í
næsta húsi. Þarna kynntist ég
Kristínu dóttur Möggu og henn-
ar fjölskyldu, sem öll tóku mér
svo vel og eru mér síðan svo
kær.
Magga var listakona af guðs
náð í söng, hljóðfæraspili og
myndlist. Ég man hana í eld-
húsinu í léttum uppbrettum
buxum og syngjandi. Ef hún
var ekki syngjandi þá spilandi á
píanóið. Alltaf létt, glöð og já-
kvæð. Hún sá lífið í lit. Eitt af
því sem hún gerði var að mála
sitt eigið listaverk á veggina í
baðherberginu. Miklu flottara
en einlitt flísalagt baðherbergi.
Ég segi alltaf að það uppeldi
sem ég fékk í Mánagerði 3 var
gott og þar fékk ég líka eina
tónlistaruppeldi minnar æsku.
Magga æfði okkur vinkonur
Kristínar í söng. Hún hafði
mikla trú á okkur og lét okkur
aldrei finna það þótt við værum
kannski ekki allar jafngóðar að
syngja. Hún blés í okkur já-
kvæðni og fannst við frábærar.
Þarna lærði maður texta og lög
sem maður býr ennþá að. Það
var gott að eiga slíka nágranna.
Ég flutti burt en hef alltaf haft
mikið samband til Grindavíkur.
Kom svo aftur og varð þeirrar
gæfu aðnjótandi að búa í sömu
götu og Kristín vinkona og
mamma hennar í Efstahraun-
inu. Það var yndislegt að sjá
hana labba framhjá húsinu allt-
af með bros á vör og sömu já-
kvæðnina, og sagði oftast það
sama: „Sæl Sessa mín, hvernig
hefur þú það?“ Þegar ég hafði
svarað því kom næsta spurning:
„Hvernig hafa mamma og pabbi
það?“ Alltaf snerist hugur henn-
ar um hvernig hennar fyrrver-
andi nágrannar höfðu það, um-
hyggjan sem hún bar til okkar
og mér fannst alltaf eins og ég
væri ein af hennar börnum,
þannig kom hún fram við mann.
23. maí 1995, daginn sem
Magga var 65 ára, fæddist mér
dóttir sem heitir líka Margrét.
Hún var ánægð með þetta og
færði okkur fallega gjöf og
minnist ég hennar alltaf þegar
dóttir mín á afmæli. Ég gæti
haldið lengi áfram og talið upp
alla hennar kosti. Heimur okkar
væri betri ef við hefðum fleiri
eins jákvæðar manneskjur og
hún Magga var, sá aldrei neitt
nema það fallega í fólki og dró
fram allt það besta í öllum. Mér
verður hugsað til einnar af mín-
um uppáhaldskvikmyndum, The
Sound of Music, þar sem leik-
konan Julie Andrews kemur á
heimili Von Trapp-fjölskyldunn-
ar. Með söngnum náði hún vel
til barnanna, það er hún Magga
fyrir mér, sú sem spilar sig inn
í hjörtu fólks með jákvæðni,
brosi, léttleika og náði til allra
með sínu fallega hjarta.
Elsku fjölskylda, hugur minn
er með ykkur, en gott að vita að
hinir góðu eiginleikar Möggu
munu lifa með ykkur.
Guð blessi minningu hennar
og ég tel mig ríkari að hafa
fengið að njóta návista hennar
og fengið mitt tónlistaruppeldi
hjá Margréti Sighvatsdóttur,
blessuð sé minning hennar.
Sesselja Pétursdóttir.
Mig langar að kveðja og
minnast Möggu föðursystur
sem kvaddi þessa jarðvist eftir
langa og viðburðaríka ævi, um-
vafin ást Palla og barna sinna.
Hún var lífsglöð, söngelsk og
góð manneskja og frænka sem
var annt um alla. Hún var alltaf
velkomin hvar sem hún kom og
hennar var beðið með eftir-
væntingu í veislum, því þegar
hún kom vissum við að það yrði
bæði spilað og sungið. Steindór
faðir minn og Magga sungu oft
saman í þessum veislum, sem
enduðu oftast í fjöldasöng og
miklu fjöri.
Alltaf var jafn gaman að
koma til Möggu. Allt frá því ég
var lítil stelpa og fram til þeirra
ára sem hún bjó í Hafnarfirði
heimsótti ég hana oft, ásamt
systrum hennar, Bjarneyju og
Stínu. Alltaf tóku þau hjón á
móti okkur með væntumþykju
og rausnarskap og þá var margt
spjallað. Ég er þakklát fyrir að
elsku Magga frænka skuli hafa
verið til og auðgað líf mitt með
gleði sinni og söng. Hennar er
sárt saknað og við gleymum
henni aldrei.
Ég sendi Palla og fjölskyldu
innilegar samúðarkveðjur.
Með þökk fyrir allt.
Fegurðin, er frá þér barst,
fullvel þótti sanna
að yndið okkar allra varst,
engill meðal manna.
Hlutverk þitt í heimi hér
þú hafðir leyst af hendi.
Af þeim sökum eftir þér
Guð englahópa sendi.
Sú besta gjöf er gafst þú mér
var gleðisólin bjarta,
sem skína skal til heiðurs þér,
skært í okkar hjarta.
(BH)
Kristín Rós
Steindórsdóttir,
systkini og fjölskyldur.
Í maí 1972, þá á tólfta ári,
flutti ég til Grindavíkur með
foreldrum mínum. Ég fékk þá
þau skilaboð að ég ætti frænku
í Grindavík sem ég gæti hitt.
Þar var komin Kristín Elísabet,
dóttir Möggu og Palla, sem
varð ein af mínum allra bestu
vinkonum. Upp frá því varð ég
heimilisgestur hjá þeim heiðurs-
hjónum. Magga var um margt
kona ólík þeim sem ég hafði
✝ Bjarni Krist-inn Þorgeirs-
son fæddist á Hær-
ingsstöðum í
Stokkseyrarhreppi
4. maí 1926. Hann
lést 28. janúar
2012.
Foreldrar hans
voru hjónin Elín
Kolbeinsdóttir, f.
12. ágúst 1894, d.
9. mars 1972, og
Þorgeir Bjarnason, f. 26. júlí
1890, d. 27. janúar 1881. Systk-
ini Bjarna Kristins eru Krist-
ján Eldjárn, f. 20. september
1922, d. 20. janúar 2010, Kol-
beinn, f. 24. desember 1923, d.
11. febrúar 2007, Sigríður
Ingibjörg, f. 29.
júlí 1937, og Sól-
veig Antonía, f. 13.
janúar 1940.
Bjarni Kristinn
gekk í farskóla
sveitarinnar eins
og þá tíðkaðist í
sveitum landsins.
Hann tók við búi
foreldra sinna árið
1974 og átti alla
sína tíð heima á
Hæringsstöðum, en vistaðist á
hjúkrunarheimilinu Kumbara-
vogi á sl. ári.
Útför Bjarna Kristins verður
gerð frá Gaulverjabæjarkirkju
í dag, 11. febrúar 2012, og
hefst athöfnin kl. 14.
Sólin er farin að lengja sinn
gang um himinhvolfið, skref
fyrir skref, og við vitum að
brátt koma bjartari dagar, vor-
ið handan við hornið.
Þá eru þeir allir horfnir frá
okkur bræðurnir frá Hærings-
stöðum, nákvæmlega á fimm
árum og allir á sama árstíma.
Þeir náðu háum aldri, voru
hraustir lengst af, afar þraut-
seigir, gáfust ekki upp fyrr en í
fulla hnefana. Hetjur hver á
sinn ólíka hátt. Fyrstur kvaddi
Kolli, ljúflingurinn sem alla
vildi gleðja, þá töffarinn Eddi
(Kristján Eldjárn) sem reið
eins og höfðingjarnir til forna
um héruð og síðastur Bjarni
Kiddi sem gat leyst ólíklegustu
verklegar þrautir, bara ef hann
fékk tíma til þess. Uppgjöf var
raunar ekki til í hans huga, því
stóð hann lengur en stætt var í
orðsins fyllstu merkingu. Ætl-
aði að bjarga sér með kaðli á
fætur, en í þetta sinn gekk það
ekki. Sannkölluð hetja. Örlögin
höguðu því svo að við Bjarni
Kiddi gengum sama veginn
nánast alla tíð á jörð foreldra
okkar. Hæringsstaðir standa á
hól í miðjum Flóa. Á góðum
degi er fjallahringurinn líkast-
ur álfaborg, tindarnir geisla af
litadýrð. Í suðri lokar sjórinn
hringnum og Loftsstaðahóll rís
upp úr sandinum. Sólargang-
urinn er oft miðaður við bæina
nálægt ströndinni. Bjarni Kiddi
spurði fyrir stuttu hvort sólin
væri farin að setjast hjá Skip-
um. Hann stóð oft við norð-
urgluggann með kíkinn á lofti
og fylgdist með dýrunum á
bænum.
Bjarni Kiddi hafði gaman af
öllum skepnum, hvort sem það
voru kindur, kýr eða hross, að
ógleymdum hænunum og kött-
unum, þó höfðu hrossin vinn-
inginn. Hér áður fyrr var hann
laginn að spekja hestana og
raunar urðu þeir sjálftamdir og
afar þægir. Hann átti fína reið-
hesta eins og Litla-Brún, Létti
og Brúnka, sem var svo góður
smalahestur að eitt haustið fyr-
ir löngu smalaði hann landið
aleinn á klárnum og lét hann
ráða ferðinni.
Meðan foreldrar okkar lifðu
vann Bjarni Kiddi á búi þeirra.
Þar leið honum vel, þekkti
hverja þúfu, laut og kennileiti,
gat notið óspilltrar náttúrunn-
ar. Árið 1974 tók hann svo við
búinu og við systurnar aðstoð-
uðum hann, einkum á sumrin.
Áreiðanlega hentaði honum vel
að vera bóndi og það frelsi að
gera hlutina þegar hentaði.
Hann hefði ekki orðið ánægðari
með lífið þótt hann hefði snúið
sér að öðru. Hún amma okkar
frá Loftsstöðum, sem var alltaf
kölluð Simma, hafði gaman af
að sjóða saman vísur um bræð-
urna. Vísan hans Bjarna Kidda
lýsir lífi hans vel, er ótrúlega
nákvæmur spádómur. Hún er
svona:
Bjarni Kiddi minn, góði drengurinn
vinnur fyrir mömmu sína og pabba.
Labbar út og inn, einn um bæinn
sinn.
Losna vill við lærdóminn.
Allt hefur upphaf og endi.
Þegar hallaði undan fæti fékk
hann að dvelja á Kumbaravogi
þar sem honum leið eins vel og
kostur var.
Bjarni Kiddi okkar. Þökk
fyrir alla samfylgdina. Kannski
ferð þú að smala á honum
Brúnka þínum upp um allar
mýrar og móa eða keyrir jepp-
ann, sem var fram á síðustu
stund í huga þínum, um ljósum
prýdda eilífðina. Áfram veginn.
Stella og Sólveig.
Maður fær alltaf hlýjar og
góðar móttökur þegar maður
kemur að Hæringsstöðum.
Þegar við vorum litlar þóttumst
við ekki menn með mönnum
nema eiga sveit og fannst
skrýtið ef aðrir krakkar þekktu
engan sem byggi í sveit og
höfðum þá vinninginn. Bæði
höfðum við aðgang að ömmu-
og afasveit og líka sveit afa-
systkinanna, sem bjuggu á
Hæringsstöðum, og heimsótt-
um oft.
Okkur systrunum þótti það
hin mesta skemmtun og púl að
komast í baggahirðingu (bagga-
bindi-hrærivél eins og einhver
hjálparkokkurinn kallaði bindi-
vélina). Já, eins og við sögðum
um daginn, þegar við vorum að
tala um heyskapinn, þá skeytti
Bjarni Kiddi aldrei skapi sínu á
okkur og var ekkert að skamm-
ast þótt maður væri að hoppa
um í nýju böggunum og honum
var alveg sama þótt við værum
að æfa okkur (náttúrlega próf-
lausar) að aka um túnið á bíln-
um hennar mömmu. Þó var
náttúrlega aðalspenningurinn
að fara í kaffi og fá þá appelsín
Bjarni Kristinn
Þorgeirsson
Innilegar þakkir til allra sem sýndu okkur
samúð og hlýhug vegna fráfalls okkar
ástkæru
KATRÍNAR VILHELMSDÓTTUR,
Flúðaseli 32,
Reykjavík.
Sérstakar þakkir færum við heimahlynningu á Akureyri og
í Reykjavík og öllu heilbrigðisstarfsfólki sem annaðist
hana í veikindum hennar.
Snorri B. Arnar,
Inga Björk Ingólfsdóttir, Vilhelm Arthúrsson,
Kristjana Vilhelmsdóttir,
Bryndís Gylfadóttir,
Margrét Vilhelmsdóttir, Haukur Eiríksson,
Jóhann Bjarki Hauksson, Kristján Örn Hauksson,
María S. Arnar, Birgir Arnar
Ester María Ragnhildardóttir,
Ottó B. Arnar,
Ottó Bjarki Arnar.
✝
Innilegar þakkir til þeirra fjölmörgu sem sýnt
hafa fjölskyldunni samúð og kærleik við
andlát og útför elskulegs eiginmanns, föður,
tengdaföður, afa og langafa,
SIGURÐAR NJÁLSSONAR,
Efstaleiti 14,
Reykjavík,
og heiðrað minningu hans á margvíslegan hátt.
Guðný Þorsteinsdóttir,
Halldóra Sigurðardóttir, Viðar Símonarson,
Anna Sjöfn Sigurðardóttir, Guðmundur Páll Ásgeirsson,
Ólafur Njáll Sigurðsson, Birna Bergsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Innilegar þakkir til allra þeirra fjölmörgu sem
sýnt hafa okkur samúð og hlýhug við andlát
og útför ástkærrar eiginkonu minnar, móður,
tengdamóður og ömmu,
SVANDÍSAR OTTÓSDÓTTUR
læknaritara,
Kirkjusandi 1,
Reykjavík.
Pétur Guðmundsson,
Birgir Rafn Þráinsson,
Eva Hrund Pétursdóttir, Kári Kárason,
Sólrún Edda Pétursdóttir, Þorgils Ólafur Einarsson,
Óskar Freyr Pétursson, Ása Björg Ásgeirsdóttir
og barnabörn.
✝
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð,
stuðning og hlýhug vegna fráfalls elskulegrar
eiginkonu minnar, móður, tengdamóður,
ömmu og langömmu,
GUÐBJARGAR FRIÐFINNSDÓTTUR,
Jófríðarstaðarvegi 19,
Hafnarfirði,
áður Hlíðarbraut 7,
sem lést mánudaginn 16. janúar.
Sigurður Arnórsson,
Friðfinnur Sigurðsson, Christina Wieselgren,
Sólveig Sigurðardóttir, Jóhannes Kristjánsson,
Arnór Sigurðsson,
Sigríður Sigurðardóttir, Árni Finnbogason,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Okkar innilegustu þakkir til allra sem sýndu
okkur samúð og hlýhug við andlát og útför
okkar ástkæru
ARNDÍSAR SIGRÍÐAR
SIGURÐARDÓTTUR,
Miðfelli 4,
Hrunamannahreppi.
Skúli Gunnlaugsson
og fjölskylda.