Morgunblaðið - 18.02.2012, Blaðsíða 32

32 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 18. FEBRÚAR 2012
✝ Hjörtur Árna-son fæddist í
Neskaupstað 28.
júní 1936. Hann
lést á Fjórðungs-
sjúkrahúsinu í Nes-
kaupstað 8. febr-
úar 2012.
Foreldrar hans
voru Árni Daní-
elsson, f. 23.3.
1901, d. 3.7. 1978
og Gyða Steindórs-
dóttir, f. 26.2. 1901, d. 20.3.
1960. Systkini Hjartar eru Ár-
mann Dan, f. 21.2. 1927, Guðný
Kristín, f. 17.3. 1929, d. 17.6.
2009, Ólöf, f. 17.4. 1930, d. 26.2.
1997, Steindór, f. 11.10. 1931,
Helgi Jens, f. 7.12. 1932, Stef-
anía María, f. 9.1. 1935, Alfreð,
f. 23.1. 1938 og Ari Daníel, f.
16.4. 1940.
Hjörtur giftist 9. janúar 1960
Sigurbjörgu Bjarnadóttur, f.
12.8. 1937, d. 10.2. 2005. For-
eldrar hennar voru Bjarni Guð-
mundsson, f. 11.9. 1909, d. 18.7.
1984 og Lára Halldórsdóttir, f.
13.11. 1914, d. 4.12. 2001. Börn
Hjartar og Sigurbjargar eru: 1)
2006 (móðir Erla Þórhallsdóttir,
f. 26.2. 1983). b) Sigurbjörg
sjúkraþjálfari, f. 23.6. 1987. c)
Hjörtur Árni menntaskólanemi,
f. 23.3. 1993. 3) Lára, banka-
starfsmaður, f. 2.2. 1962, í sam-
búð með Sigurði Indriðasyni
skrifstofumanni, f. 14.3. 1953.
Sonur þeirra er Guðmundur
menntaskólanemi, f. 30.8. 1994.
Börn Sigurðar frá fyrra hjóna-
bandi eru Svala læknir, f. 10.3.
1978, og Indriði atvinnuknatt-
spyrnumaður, f. 12.10. 1981
(móðir Þuríður Þorbjarn-
ardóttir, f. 29.11. 1954).
Hjörtur ólst upp í Neskaup-
stað og bjó þar alla sína ævi.
Alla starfsævi sína stundaði
hann sjóinn. Á sextánda ári
byrjaði sjómennska hans, á bát-
um og togurum. Hann lauk skip-
stjórnarprófi frá Stýrimanna-
skólanum 1959. Lengst af
starfaði hann sem stýrimaður
hjá útgerð Ölvers Guðmunds-
sonar á Þránni NK og síðar
Magnúsi NK. Trilluútgerð hóf
hann 1972 á Gylli NK-49 og
stundaði hana í hartnær 30 ár.
Trilluútgerðin átti hug hans all-
an þar til sjómennsku hans lauk.
Útför Hjartar fer fram frá
Norðfjarðarkirkju í dag, 18.
febrúar 2012, kl. 14.
Uppeldissonur
Hjartar og sonur
Sigurbjargar,
Bjarni íþróttafræð-
ingur, f. 15.1. 1958
(faðir Jóhann
Ágúst Guð-
laugsson, f. 7.8.
1930, d. 8.5. 2010).
Bjarni er giftur
Ingigerði Sæ-
mundsdóttur kenn-
ara, f. 16.1. 1969.
Börn þeirra eru: a) Brynja
hjúkrunarfræðinemi, f. 19.9.
1990, hún á soninn Jökul, f.
18.11. 2008 (faðir Ólafur Aron
Ingvason, f. 6.1. 1984), b) Bryn-
dís hjúkrunarfræðinemi, f. 19.9.
1990, í sambúð með Elíasi Krist-
jánssyni, f. 4.3. 1989, og c) Sig-
urbergur, f. 28.2. 1999. 2) Gyða
María lífeindafræðingur, f.
12.10. 1960, gift Jóhanni G.
Kristinssyni vallarstjóra, f. 15.8.
1956. Börn þeirra eru: a) Krist-
inn Vilhjálmur íþróttafræð-
ingur, f. 14.8. 1981. Sambýlis-
kona hans er Þorbjörg Una
Þorgilsdóttir, f. 4.6. 1981. Dóttir
Kristins er Arna Lind, f. 20.3.
Góður maður er fallinn frá.
Hjörtur tengdafaðir minn hefur
verið á hliðarlínunni í mínu lífi sl.
23 ár. Ég hugsa til hans með
söknuði en jafnframt þakklæti.
Ég á mörg minningabrot tengd
Hirti. Hann reyndist mér góður
tengdafaðir og börnum mínum
yndislegur afi. Hann giftist
tengdamömmu þegar Bjarni var
aðeins tveggja ára og var sam-
band þeirra feðga kærleiksríkt
og fallegt þar til yfir lauk.
Minningabrotin eru alls stað-
ar, myndbrot sem raðast í eina
fallega heild. Minningar um út-
skriftir, afmæli, skírnir, ferming-
ar, jarðarfarir og brúðkaup, alltaf
var Hjörtur til staðar. Í brúð-
kaupi okkar Bjarna fóru Hjörtur
og Bjarni á brúðkaupssvítuna á
Sögu til að gera sig klára fyrir at-
höfnina. Þegar ég gekk loks inn
kirkjugólfið voru þeir svo fínir og
fallegir, feðgarnir við altarið.
Fleiri minningabrot tengjast
Norðfirði; Neistaflug, sjómanna-
böll, skíðaferðir í Oddsskarð en
Hjörtur var góður skíðamaður,
bílferðir inn í sveit eða upp á hér-
að. Það var alltaf tilhlökkunarefni
að fara austur og vera gestur á
Hlíðargötunni, fylgjast með róðr-
unum hjá Hirti og taka á móti
honum á bryggjunni þegar hann
kom í land á Gylli.
Hann var stoltur af krökkun-
um sínum þremur og henni Sibbu
sem lést því miður mjög sviplega
í umferðarslysi á Kanarí 2005.
Þegar barnabörnin fæddust þá
naut Hjörtur þess að vera afi og
síðar langafi. Hann náði að
mynda sterk tengsl við barna-
hópinn þrátt fyrir fjarlægð á milli
landshluta.
Stórafmæli Hjartar voru til-
efni til að gera sér dagamun.
Einu sinni gistum við öll á Hótel
Örk þegar Hjörtur varð 60 ára.
Það var mikil upplifun og
skemmtileg helgi. Við létum
verða af því að fara til Kanarí jól
og áramót 2003-2004. Sú ferð var
vel heppnuð í alla staði.
Líf hans og yndi var sjó-
mennskan og hann kom mér
fljótt á lagið að fylgjast með bát-
um og geta sagt honum fréttir af
afla og veðráttu og fleira sem ég
hafði áður haft lítinn áhuga á.
Sjómannadagurinn fyrir aust-
an var upplifun sem enginn
gleymir. Að sigla út fjörðinn á
trillunni Gylli í samfloti við skipa-
og bátaflota fjarðarins og inn
fjörðinn aftur. Umgengni hans og
snyrtimennska í bátnum og
heima á Hlíðargötunni var aðdá-
unarverð. Bílarnir óaðfinnanlega
vel þrifnir, meira að segja
stampabíllinn var hreinn.
Svo var það spennan í kringum
fótboltann á sumrin. Fylgst var
með hvort Bjarni væri að vinna
leik eða tapa. Mörg símtöl fjöll-
uðu ýmist um vonbrigði í boltan-
um eða gleði yfir sigri og góðum
árangri.
Þegar hann eignaðist tölvu þá
voru ófá símtölin sem við áttum
við að reyna að leysa ýmis tækni-
mál. Stundum tókst okkur það en
oft gáfumst við upp.
Láru, Gyðu og Bjarna sem
hafa staðið þétt við hlið föður síns
eftir að móðir þeirra lést fyrir sjö
árum votta ég mína dýpstu sam-
úð.
Hver minning dýrmæt perla að liðnum
lífsins degi,
hin ljúfu og góðu kynni af alhug þakka
hér.
Þinn kærleikur í verki var gjöf, sem
gleymist eigi,
og gæfa var það öllum, er fengu að
kynnast þér.
(Ingibjörg Sigurðardóttir)
Hirti Árnasyni þakka ég sam-
fylgdina, stuðninginn og traustið
í gegnum árin.
Ingigerður Sæmundsdóttir.
Elsku afi.
„Af hverju varstu að gráta
elsku vinurinn minn?“ sagðir þú
með miklum áhyggjutón. „Amma
setti sjampó í hárið á mér,“ sagði
ég með tárin í augunum og kom-
inn í náttföt á Hlíðargötu 15. Ég
hoppaði í fangið á þér, kúrði smá
og þá var allt í lagi. Og þannig var
það alltaf hjá okkur. Þegar við
vorum saman þá var alltaf allt í
lagi. Við gerðum svo margt sam-
an, svo margt rosalega skemmti-
legt, allar þessar stundir með þér
voru svo yndislegar. Við gátum
setið tímunum saman með há-
karlinn og harðfiskinn og rifjað
upp gamlar sögur af okkur þegar
ég var lítill. Alltaf héldum við
áfram og áfram, afi manstu eftir
þessu, manstu eftir þessu,
manstu? Minningarnar eru svo
margar og skemmtilegar. Þessar
minningar mun ég varðveita alla
ævi elsku afi minn.
Hvert einasta sumar hlakkaði
ég til að koma austur á Norðfjörð
og hitta ömmur mínar og afa.
Spenningurinn var oft svo mikill
að ég gat varla sofnað nóttina áð-
ur og oftar en einu sinni grét ég
þegar það var lent í Reykjavík
eftir paradísarferðina austur. Já
afi, paradís var þetta. Hlíðargat-
an var alltaf hlýleg og falleg og
mun alltaf eiga stóran sess í mínu
hjarta eins og Bakkabakki sem
þið amma byggðuð ykkur á seinni
árum. Það var alltaf yndislegt að
koma til ykkar. Að fá ykkur
ömmu svo suður var alltaf gam-
an. Kolaportsferðirnar okkar síð-
ustu árin voru alltaf á dagskrá, í
bíltúr niður á höfn, fá okkur súpu
og salat einhvers staðar. Það var
alltaf svo mikið að gera hjá okkur
þegar við „nafnarnir“ hittumst.
Hjartað í þér, elsku afi, var
alltaf á réttum stað. Þú varst með
stórt og mikið hjarta og sýndir
mér það sem afi, langafi og vinur.
Þú sýndir svo mikla eljusemi og
kraft undir lokin, og ég mun alltaf
muna eftir okkar síðasta símtali.
Það var svo gaman að heyra í þér
þá.
Elsku afi minn, ég sakna þín
mikið. Ég sakna að heyra ekki frá
afa mínum, besta vini mínum og
„nafna“ mínum. En ég veit að þér
líður mjög vel í dag. Þú ert ham-
ingjusamur og glaður því þú ert
kominn til Sibbu þinnar, hennar
Sibbu ömmu. Ég bið kærlega að
heilsa henni. Ég sé ykkur fyrir
mér saman í sandölum á sólar-
strönd með asnablöndu. Og afi,
farðu og fáðu þér harðfisk, ég
ætla að gera það í kvöld.
Kristinn V. Jóhannsson.
Það er ekki böl að deyja, en
það er sannarlega böl fyrir okkur
sem eftir sitjum.
Miðvikudaginn 8. febrúar
missti ég Hjört Árnason, afa
minn og kæran vin. Ég sakna
hans sárt og erfitt er að hugsa að
hann sé farinn frá okkur. Allar
góðu minningarnar eru mér dýr-
mætar og ég er þakklát fyrir að
hafa átt þennan frábæra mann
að. Hjörtur afi var sterkur per-
sónuleiki. Hann hafði skoðanir,
var kröfuharður, snyrtimenni,
hreinskilinn, kærleiksríkur og
duglegur. Þessa eiginleika kunni
ég vel að meta. Afi hafði einnig
skemmtilegan húmor og gat
komið manni í gott skap. Það var
ánægjulegt að vera hjá honum í
Neskaupstað. Við fjölskyldan
reyndum að vera dugleg að koma
þegar tími gafst. Hann hugsaði
vel um okkur barnabörnin og var
fyrirmyndarafi í alla staði. Vænt-
umþykjan leyndi sér ekki og
hann vildi allt fyrir okkur gera.
Hinn 18. nóvember 2008 fæddist
sonur minn hann Jökull. Hirti afa
á ég margt að þakka í kringum
þann tíma. Hann var bæði
spenntur að fá sitt annað langafa-
barn og gerði margt fyrir mig og
son minn sem ég verð ævinlega
þakklát fyrir. Hann gaf mér góð
ráð sem komu sér vel því ég var
aðeins 18 ára og vissi ekki allt.
Jökull og afi voru góðir félagar og
það var gaman að fylgjast með
þeim saman.
Síðastliðið sumar hrakaði hon-
um mikið í heilsu en alltaf var lífs-
viljinn til staðar. Mér fannst gott
að fá að taka þátt í þessari bar-
áttu með honum. Ég sagði oft við
hann: „Nú er sá tími kominn að
ég geri eitthvað fyrir þig.“ Það
var oft erfitt að sjá afa svona
þjáðan, en ég gerði allt sem ég
gat svo honum liði betur, hvort
sem það var að klippa á honum
neglurnar eða leiða hann þegar
labbað var fram á gang. Í lokin
langaði hann bara heim og hafði
fulla trú á því að hann gæti það.
Ég hugsaði með mér: „Af hverju
ekki? Það er það sem hann vill.“
Þremur árum síðar hefði ég glöð
barist fyrir því með honum og
hjúkrað. En nú er ég aðeins
fyrsta árs nemi í þeirri starfs-
grein, svo ég þagði. Þrátt fyrir
það áttum við góðar stundir á
sjúkrahúsinu í Neskaupstað.
Bara að vera var svo gott.
Elsku besti afi minn. Það verð-
ur erfitt að geta ekki hringt í þig
með fréttir þegar vel gengur. Það
verður erfitt að eyða ekki tíma
með þér aftur. Það verður erfitt
að koma í Neskaupstað og þú
ekki þar. Það sem liðið er kemur
ekki aftur. Því mun ég heiðra
minningu þína og gefa þér stað í
hjarta mínu.
Brynja Bjarnadóttir.
Elsku Hjörtur afi minn.
Kveðjustundir eru alltar erfiðar.
Í gegnum tíðina höfum við oft
þurft að kveðjast, annaðhvort eft-
ir heimsóknir á Norðfirði eða
þegar þið Sibba amma voruð hjá
okkur fyrir sunnan. Alltaf átti ég
nú jafnerfitt með að kveðja ykk-
ur, það var bara svo gott að hafa
ykkur nærri. Ég held að fjar-
lægðin milli okkar hafi líka gert
samband okkar svo sérstakt,
maður kunni svo vel að meta allar
þær stundir sem við áttum sam-
an. Nú er enn komið að kveðju-
stund og nú er hún sárari og erf-
iðari en nokkurn tíma fyrr.
Þú hefur verið ofarlega í huga
mér síðustu daga. Þær eru ófáar
sögurnar sem koma upp í hugann
og sannarlega margar minning-
arnar sem þú skilur eftir þig. Það
situr fast í mér hvað þú varst
mikill afi í þér, svo góður við mig
og okkur barnabörnin. Þú vildir
allt fyrir okkur gera og settir
okkar hag ávallt á undan þínum
eigin. Ég man ófáar næturnar
fyrir austan sem þú fórnaðir þér
að gista á litlu dýnunni svo ég
gæti sofið hjá Sibbu ömmu í
hjónarúminu. Ég gleymi því
heldur ekki þegar ég fékk tjald í
10 ára afmælisgjöf, þú bauðst til
þess að gista með mér í því og við
tjölduðum á Hlíðargötunni og
sváfum úti í garði. Oft höfum við
líka rifjað upp og hlegið að því
þegar ég sagði við þig „afi, þetta
er hamingjusamasti dagur lífs
míns“ þegar þú gafst mér minn
fyrsta gsm-síma.
Þú varst einstakur afi, svo hlýr
og góður, og mér þykir vænt um
okkar samband sem ætíð mun
lifa í minningu minni.
Þín
Sigurbjörg.
Þessum degi hef ég kviðið fyrir
lengi. Að missa svo góðan mann
er ég treg að sætta mig við.
Þegar ég hugsa til baka rifjast
upp góðar minningar frá því að
ég var bara barn. Hann var dug-
legur að gera margt skemmtilegt
með okkur, enda mikil barna-
gæla. Fallegar minningar liggja
að baki og þeim mun ég aldrei
gleyma, Gyllir er þar ofarlega
ásamt fína stóra bílskúrnum á
Hlíðargötunni sem var eins og
ævintýraland. Afi var snyrti-
menni fram í fingurgóma, ávallt
vel tilhafður og heimilið hans bar
þess merki, innan sem utan.
Afi tók hlutina aldrei of alvar-
lega. Hann einblíndi yfirleitt á
það sem gott var og ævinlega
þakklátur fyrir það litla sem
maður gat gert fyrir hann. Hann
hafði góða nærveru og alltaf þótti
mér gaman að spjalla við hann
Hjörtur Árnason HINSTA KVEÐJA
Minning þín er mér ei gleymd;
mína sál þú gladdir;
innst í hjarta hún er geymd,
þú heilsaðir mér og kvaddir.
(Káinn)
Jökull Ólafsson.
✝
Eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir og afi,
ÓLAFUR ODDGEIRSSON,
Stapaseli 13,
Reykjavík,
lést á heimili sínu miðvikudaginn 15. febrúar.
Dóra Ingvarsdóttir,
Þórunn Ólafsdóttir, Marteinn Sigurðsson,
Berglind Marteinsdóttir, Ólafur Marteinsson.
✝
Yndislegur eiginmaður minn og besti vinur,
faðir, tengdafaðir, afi og mágur,
HALLDÓR GUÐBJÖRNSSON,
Stóragerði 5,
Vestmannaeyjum,
lést á heimili sínu í faðmi fjölskyldunnar
miðvikudaginn 15. febrúar.
Útförin fer fram frá Landakirkju föstudaginn 24. febrúar kl. 16.00.
Helga Símonardóttir,
Símon Halldórsson, Jóna Guðlaug Þorvaldsdóttir,
Jóhann Halldórsson, Guðný Ólafsdóttir,
Anna Halldórsdóttir, Halldór Sölvi Haraldsson,
Helga Lind Halldórsdóttir,
Bríet Eva Jóhannsdóttir,
Líney Símonardóttir, Friðþjófur Árnason.
✝
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
BERTHA SIGURÐARDÓTTIR,
Háaleitisbraut 24,
Reykjavík,
lést mánudaginn 13. febrúar.
Útför hennar fer fram frá Neskirkju fimmtu-
daginn 23. febrúar kl. 13.00.
Jakob H. Richter, Þorgerður Bjargmundsdóttir,
Guðlaug Richter,
Gyða Richter,
Bryndís Richter, Valur Guðnason,
Bertha Richter,
Stefán Richter, Karen Richter,
Guðrún Richter,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir og afi,
HELGI ÞÓR SIGURÐSSON
bifvélavirki,
Framnesvegi 17,
Keflavík,
lést á Heilbrigðisstofnun Suðurnesja mánu-
daginn 13. febrúar.
Útförin fer fram frá Keflavíkurkirkju þriðjudaginn 21. febrúar
kl. 13.00.
Anna Lydía Helgadóttir, Ólafur Ívar Jónsson,
Theódór Helgi Helgason
og barnabörn.
✝
Elskuleg systir okkar,
STEINUNN HARALDSDÓTTIR,
til heimilis
Norðurbrún 1,
lést á Landspítalanum í Fossvogi fimmtu-
daginn 16. febrúar.
Útförin verður auglýst síðar.
Systkini hinnar látnu.
✝
Elskuleg eiginkona mín, móðir, tengdamóðir,
amma og langamma,
HULDA JÓHANNESDÓTTIR,
Espigrund 9,
Akranesi,
lést á Heilbrigðisstofnun Vesturlands, Akra-
nesi fimmtudaginn 2. febrúar.
Jarðarförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hinnar látnu.
Guðmundur Gunnarsson,
Guðríður Guðmundsdóttir, Þórir Bergmundsson,
Gunnar Guðmundsson, Sesselja Ingimundardóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.