Morgunblaðið - 20.04.2012, Síða 14

14 FRÉTTIRInnlent
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 20. APRÍL 2012
Inga Guðrún Birgisdóttir
mannauðsstjóri
- Laugardagstíminn og gufan
á eftir er hrein snilld!
E
F
L
IR
a
lm
a
n
n
a
te
n
g
s
l
/
H
N
O
T
S
K
Ó
G
U
R
g
ra
fí
s
k
h
ö
n
n
u
n
Aðalfundur Styrktarfélags Samhjálpar 2012
verður haldinn í Stangahyl 3a,
(húsnæði Samhjálpar), laugard. 5. maí kl. 11.00.
Venjuleg aðalfundastörf.
Reykjavík, 18. apríl 2012
Stjórnin.
Baldur Arnarson
baldura@mbl.is
„Það var verulega þungt hljóð í
mönnum enda voru þarna saman-
komnir hagsmunaðilar í sjávarútvegi
á Eyjafjarðarsvæðinu, sjávarútveg-
urinn, vinnslan, fiskverkafólk og
fulltrúar afleidds iðnaðar,“ segir
Þorvaldur Lúðvík Sigurjónsson,
framkvæmdastjóri Atvinnuþróunar-
félags Eyjafjarðar, um fund félags-
ins í Sjallanum í fyrrakvöld þar sem
nýju kvótafrumvörpin voru rædd.
Að sögn Þorvaldar Lúðvíks voru á
annað hundrað manns á fundinum og
voru fundargestir einhuga í andstöð-
unni við fyrirhugaðar breytingar á
fiskveiðistjórnunarkerfinu.
Kemur niður á arðseminni
„Það var almenn samstaða um að
frumvörpin muni koma niður á út-
gerðinni. Menn sjá fram á mun lak-
ari arðsemi og að þeir þurfi að draga
saman seglin til að mæta þeim áföll-
um sem útgerðin og vinnslan munu
verða fyrir ef frumvörpin verða að
lögum. Sá samdráttur mun þýða
fækkun starfa. Eyjafjarðarsvæðið er
stærsta sjávarútvegssvæði landsins
og sjávarútvegurinn er þar aðal-
atvinnugreinin. Þess vegna hafa
fjögur af sveitarfélögunum sjö við
Eyjafjörð skorað á ríkisstjórnina að
stíga varlega til jarðar.
Þetta eru sveitarfélögin Fjalla-
byggð, Dalvíkurbyggð, Akureyri og
Grýtubakkahreppur. Síðastnefnda
sveitarfélagið er fámennt og heldur
sjávarútvegurinn því uppi. Þetta er
því gríðarlega mikilvægt mál fyrir
sveitarfélagið,“ segir hann.
Telur veiðigjöldin allt of há
Björn Snæbjörnsson, formaður
Einingar-Iðju, sat fundinn.
„Það var farið yfir frumvörpin og
var mál manna að þau myndu koma
illa niður á Eyjafjarðarsvæðinu. Við í
Einingu-Iðju teljum að þau muni
vega að rótgrónum fyrirtækjum. Það
er ljóst að ef það á að rugga bátnum
hefur það áhrif á atvinnuöryggi fisk-
verkafólks. Það starfa mörg hundruð
manns við fiskvinnslu á Eyjafjarðar-
svæðinu. Breytingarnar grafa undan
stöðugleika í greininni. Ég er hlynnt-
ur veiðigjaldi en tel að fyrirhuguð
veiðigjöld séu allt of há. Þau mega
ekki verða svo há að þau tvístri því
sem búið er að byggja upp.“
Störf við Eyjafjörð í hættu
 Norðanmenn eru uggandi vegna kvótafrumvarpanna  Frumvörpin gagnrýnd á fundi í Sjallanum
 Fjögur sveitarfélög við Eyjafjörð skora á stjórnvöld að endurskoða fyrirhugaðar breytingar
Ljósmynd/Atli Rúnar Halldórsson
Í Sjallanum Á annað hundrað manns sátu fund um nýju kvótafrumvörpin á Akureyri í fyrrakvöld. Ingvar Erlings-
son, forseti bæjarstjórnar í Fjallabyggð, ber hér upp fyrirspurn í sal til þeirra sem sátu í pallborðinu.
Þorvaldur Lúðvík
Sigurjónsson
Björn
Snæbjörnsson
„Mér líst ekkert á sjávarútvegsfrumvörpin. Ég fæ ekki
betur séð en að með þeim eigi að draga tennurnar úr ný-
sköpun í kringum sjávarútveginn. Um leið og það á að
skattleggja arðinn hjá útgerðinni er verið að skattleggja
tækninýjungar og framþróun í greininni. Það kemur
niður á þeim fjölmörgu fyrirtækjum sem byggja afkomu
sína á þessum iðn- og tæknigreinum,“ segir Ólöf Ýr Lár-
usdóttir, forstjóri Vélfags í Fjallabyggð, um frumvörpin.
„Við erum að framleiða fiskvinnsluvélar og höfum
verið í þessum barningi síðan 1995. Við erum komin með
vélar sem standast fyllilega samkeppni við erlenda
framleiðslu. Við skiptum við heilmörg fyrirtæki hér á
Eyjafjarðarsvæðinu og á höfuðborgarsvæðinu. Flestir af okkar birgjum
eru í Reykjavík og þeir missa spón úr aski sínum ef þeir hætta að þjónusta
fyrirtæki sem tengjast sjávarútveginum á Eyjafjarðarsvæðinu. Þetta teng-
ist allt. Það er ekki hægt að taka arðinn úr sjávarútvegsfyrirtækjum og
halda að það hafi ekki afleiðingar. Það hefur afleiðingar fyrir okkur öll
sem byggjum afkomu okkar á sjávarútveginum.“
Spurð um þá röksemd stjórnvalda að með frumvörpunum eigi að dreifa
arðinum úr sjávarútveginum til þjóðarinnar svarar Ólöf Ýr svo:
„Ég vil fá skilgreiningu á því hver er þjóðin áður en ég svara því. Eins og
þetta er sett upp í frumvörpunum erum við sem byggjum afkomu okkar á
sjávarútveginum ekki skilgreind sem þjóðin. Það skortir heildarhugsun í
frumvörpunum. Ef arðurinn á að renna til þjóðarinnar þarf að skilgreina
hver hún er og um leið svara því hvaða arður verður eftir í greininni eftir
fimm ár þegar búið er að búa þannig um hnútana að það hefur enginn leng-
ur hag af því að starfa til langframa í greininni. Það er þá skammgóður
vermir fyrir þá þjóð sem stjórnvöld tala um. Hingað til hafa þau skellt
skollaeyrum við því sem fyrirtæki hér á svæðinu hafa sagt um þessar
breytingar,“ segir hún.
Kemur niður á nýsköpunarfyrirtækjum
Ólöf Ýr
Lárusdóttir
„Útgerðirnar á Grenivík munu standa frammi fyrir því
að þurfa að greiða 600 milljónir króna í veiðigjald. Það
er gríðarlegur skattur fyrir þessar útgerðir,“ segir Jó-
hann Ingólfsson, oddviti Grýtubakkahrepps og fram-
kvæmdastjóri útgerðarfélagsins Sæness, dótturfélags
hreppsins. „Vægi sjávarútvegsins í plássinu er mjög
mikið. Það starfa á milli 35 og 40 manns í fiskvinnslunni
og síðan erum við með 20-30 sjómenn í tekjuháum störf-
um. Því má segja að það sveitarfélag sé vandfundið þar
sem breytingarnar munu leggjast jafnþungt á atvinnu-
lífið og afkomu bæjarsjóðs. Það eru það miklar afla-
heimildir í sveitarfélaginu,“ segir Jóhann.
Hið áætlaða veiðigjald sem Jóhann vísar til byggist á útreikningum
endurskoðunarfyrirtækisins KPMG. Niðurstaða þess er sú að veiðigjaldið
verði um 600 milljónir króna á Grenivík en um 700 milljónir króna á Dal-
vík. Nú er skráður 351 íbúi á Grenivík og svarar fyrirhugað veiðigjald því
um 1,7 milljónum króna á hvern íbúa í sveitarfélaginu.
Gjaldið verður 1,7 milljónir á hvern íbúa
Jóhann
Ingólfsson
„Þetta var gagnlegur fundur og á honum myndaðist góð
samstaða. Þarna voru fulltrúar sveitarfélaga, verkalýðs-
hreyfingar, sjávarútvegsfyrirtækja, bæði úr veiðum og
vinnslu, og fjöldi fólks sem býr á svæðinu og starfar í
sjávarútvegi. Fólk er órólegt vegna þeirrar óvissu sem
er uppi um framtíð sjávarútvegsins,“ segir Svanfríður
Jónasdóttir, bæjarstjóri Dalvíkur, um fund Atvinnu-
þróunarfélags Eyjafjarðar í Sjallanum.
„Þetta tengist ekki pólitík. Ég held að þetta gangi
þvert á alla pólitík, að minnsta kosti hér í Eyjafirði.
Þetta mál er orðið langvinnt. Það er búið að kynna
margar hugmyndir um breytingar á fiskveiðistjórn-
unarkerfinu og búinn að vera ákveðinn hringlandi í málinu. Svona hringl-
andi skapar mikla óvissu og hún er það versta sem er hægt að gera fólki í
sjávarbyggðum. Langflest atvinnutækifærin á stöðunum tengjast sjávar-
útvegi. Þegar óvissa skapast um þessa undirstöðuatvinnugrein fer fólk að
horfa til þess hvar meira öryggi sé að hafa. Sveitarstjórnarmenn hafa
áhyggjur af því að þetta ýti undir frekari fólksflutninga og röskun, þ.e.a.s.
hafi neikvæða byggðaþróun í för með sér.“
Spurð út í þá röksemd að útgerðarfyrirtækin séu vel aflögufær til að
greiða meira til ríkisins svarar Svanfríður því til að fram komnar upplýs-
ingar bendi til þess að svo hátt gjald muni koma niður á fyrirtækjunum.
„Þær upplýsingar sem liggja fyrir benda til þess að sérstaka veiðigjaldið
muni leiða til mikillar grisjunar í hópi nýliða. Það er sérkennileg niður-
staða því sumir þeirra sem tala fyrir frumvörpunum tala í hinu orðinu fyrir
nýliðun í greininni. Það er mikil mótsögn í því.“
Óttast brottflutning frá sjávarbyggðum
Svanfríður
Jónasdóttir