Helgafell - 01.05.1953, Blaðsíða 83

KMENNTIR
Þorkell Ióhannesson, -prófessor:
Gunnar Gunnarsson
Inngangsorð að bókmenntakynningu
GóÓir áheyrendur! Ég mun verða stuttorður. Þið eruð hingað komin
fyrst og fremst til þess að heiðra Gunnar skáld Gunnarsson og hlýða á
nokkra kafla úr verkum hans, en ekki til hins, að heyra einn úr hópi
ykkar sjálfra, vina skáldsins og aðdáenda, rekja hugleiðingar sínar um
þessi verlc og höfund þeirra. Kynning er hér með öllu óþörf. Gunnar
Gunnarsson þekkja allir fslendingar. Hið mikla ævistarf hans, skáldverk
^ans, talar sjálft sínu máli. Hér þarf enga meðalgöngu. Mörg af skáld-
verkum Gunnars Gunnarssonar hafa nú þegar verið sett á bekk með því
bezta, sem þjóðin hefur eignazt á sviði bókmenntanna. Þetta er stað-
reynd, á ekkert skylt við hugleiðingu, því síður dóm. Hitt er svo spá-
sogn, sem styðja mætti með ýmsum rökum, að þjóð vor muni, er tímar
líða og um langan langan aldur, meta þessi verk jafnvel enn meira en
þau ern metin í dag, svo auðug sem þau eru af íslenzkum örlögum, ís-
fcnzku þjóðarlífi, mannlegri nærfærni, skáldlegn vizku og innsýn í liðna
tið og nutíð og boðskap frá þeim báðum til hinna ókomnu tíma.
f^fenn hefir löngum greint á um það, hvert væri hlutverk lista-
nrannsins og markmið. Margir kannast við gamla slagorðið, listin listar-
mat vegna, þó það heyrist nú sjaldan frammi haft. Á vorum dögum
eý hinsvegar oft um það rætt, að listin, listamennirnir, eigi að vinna í
pagu stjórnmálanna, eða stefnumiða flokka og samtaka á líðandi stund.