Helgafell - 01.05.1953, Blaðsíða 124
Göngu-Hrólfur:
Á FÖRNUM VEGI
^__________________)
Sinfóníuhljómsveitin
setur í vaxandi mæli s\úp sinn á
tónlistarlífið í Reykjavík. Hún hefur
frá áramótum haldið' fjóra tónleika,
og stjórnuðu þeir Róbert, A. Ottósson
og Olav Kielland tveimur hvor.
Frá tónleikum Róberts A. Ottós-
sonar eru sérlega minnisstæð tvö verk:
„Ör]agaljóð“ eftir Brahms, sem Sam-
kór Reykjavíkur söng með hljóm-
sveitinni, og píanókonsertinn nr. 1 í
b-moll eítir Tschaikowsky, með ein-
leik Rögnvalds Sigurjónssonar. Það
kom í Ijós, að Samkórinn, sem lítið
hefur látið á sér bæra um alllangt
skeið undanfarið, er á skömmum tíma
orðinn vel æfður og samstilltur undir
stjórn Róberts A. Ottóssonar. Rögn-
valdur lék píanókonsertinn af mikl-
um þrótti og innlifun, enda þótt
herzlumuninn vantaði til þess að
Það tæknilega ljóðform, sem Steinn
Steinar er brautryðjandi í og náð hefur
hámarki í Tíi.r.anum og vatninu, er að
mínum dómi miklu strangara og erfið-
ara en hið svo kallað hefðbundna form.
Steinn hefur ekki sagt skilið við stuðl-
ana, en hann dregur úr óþörfum styrk-
leik þeirra, notar þá af meiri smekk-
vísi en nokkurt annað skáld, felur þá
í ljóðinu. Hins vegar er vald hans í að
samræma fögur orð atvikum, atburð-
þetta tilfinningaríka en að forminu til
einkar losaralega verk orkaði fvllilega
sannfærandi á áhevrendur. Róbert A.
Ottósson sýndi það á þessum tónleik-
mn, tónrænum og litrænum orðum og
myndum, ásamt rökréttri hugsun, geysi
mikið. Þessi ljóðtækni á ekkert skylt
við heimspekilegt viðhorf hans. En það
væri ánægjulegt, að sjá sannleikskorn,
brotabrot úr lífi fólksins í svona efni-
legu ljóðfonmi. En hvað er ,,fólk?“
myndi guðinn Steinn Steinar segja, og
stara undrandi á þann, sem spyr.
Svo eru til i.mörg ný form handa ungu
skáldunu.m að brjóta sér leið með.