Helgafell - 01.05.1953, Blaðsíða 136
134
HELGAFELL
gera vart við sig hjá mönnum, sem
eru ákafamenn að eðlisfari og hafa til-
hneigingu til að láta heillast af hug-
sjónum, munu ekki óprýða sögu V.
Þ. G. Hann er grandvar maður, traust-
ur í fjárreiðum öllum og góðviljaður
og reyndar á margan hátt víðsýnn óg
hleypidómalaus. Hann mun ekki sýna
óvinum sínum vægðarleysi, og hann
inun leggja allt kapp á að ver'a rétt-
látur, en hann mun þó varla kveða
upp marga Salómonsdóma. Það hefur
lengi þótt áberandi í fari Islendiriga,
að þeim hætti við að vilja vera sjálf-
stæðir menn, ekki aðeins efnalega, 1
heldur fyrst og fremst um sköðanir og
athafnir yfirleitt. Þessir vankantar-
strjálbýlisins og sjálfstjórnarhneigða'r
einstaklingsins, hafa ekki gert á þann
hátt vart við sig í fari V. Þ: G. að til
neinna vandræða gæti leitt í sam-
skiptum við menn eða málefni. Ilann
mun alltaf verða virðulegur, traustur
og blessunarlega laus við alla áléitni
„genialla“ hugmynda.
Það er mjög ódrengilégt að vera
með getsakir í garð manna í ábyrgð-
arstöðum, og sannarlega má jijóðin
ekki við því nú, að grafið sé að þarf-
lausu undan trausti hennar á þeim.
Hér væri slíkt með ÖlTu ótímabært,
enda skal því ekki leynt, að tímaritið
hefur meiri tilhneigingu til þess að
meta rnenn eftirkostnm þeirra en Kist-
um, og þar sem hvorugur þeirra eigin-
leika virðast áberandi í fari hins nýia
útvarpsstjóra, skal ekki frekar spáð
hér að sinni um framtíð stofnunar-
innar undir forvstu hans. Hitt fer ekki
framhjá neinum vakandi manni, eins
og bent er á hér að framan, að Ríkis-
útvarpið er nú ein allra þýðingarmesta
menningarstofnnn þjóðarinnar fyrir
listuppeldi alþýðunnar í landi okkar.
og ætti því að mega trevsta því að
það verði eitt af aðalskotmörkunum,
ef tímaritið á fvrir sér líf, en útvarpið