Kjarninn - 26.06.2014, Blaðsíða 72

09/11 íþróttir
mikilvægt að gefa til baka
Á háværu kaffihúsi á Charles De Gaulle-flugvellinum í París
segir Jean-Marc Adjovi-Bocco, betur þekktur sem Jimmy,
höfundi frá Gueye. „Hann var ekki sá besti þegar hann var
yngri, en hann lagði mikið á sig. Hann vissi hvað þurfti til að
verða góður.“
Adjovi-Bocco segir að enginn af nemendunum í Diambars
hafi nokkrar skyldur gagnvart akademíunni eftir að þeir
yfirgefi hana en vonar að þeir sjái hversu mikilvægt það
sé að gefa til baka. „Af tíu atvinnumönnum í Evrópu hefur
vel tekist til með sex á þessu sviði. Idrissa er einn þeirra.
Hann borgar meðal annars íbúð, skólapeninga og mat fyrir
Diambars-drengi sem eru nú í námi í Lille. Og hann hafði
algjört frumkvæði að því sjálfur.“
Fyrstu fimm árin notaði Adjovi-Bocco, sem býr sjálfur í
Frakklandi, allan tíma sinn við að sinna sínu hjartans máli,
Diambars. Í fimm ár þáði hann engin laun. Gjöful atvinnu-
mannaár gerðu honum kleift að gera það. Innblásturinn sem
drífur hann áfram hefur alltaf verið sá að gefa knattspyrn-
unni til baka það sem hún hefur gefið honum. Í dag tekur
annað mannúðarverkefni líka hluta af tíma hans, gleraugna-
verkefni sem á að hjálpa Afríku að sjá betur. „Þetta byrjaði
með Diambars-nemanda. Það tók okkur langan tíma að átta
okkur á því að hann sá varla boltann,“ segir Adjovi-Bocco,
sem vill gera Afríkubúum kleift að fara í sjónmælingar sem
þeir hafi efni á.
Drengurinn sem átti erfitt með að sjá boltann fékk hjálp.
Í dag er hann atvinnumaður í Frakklandi og hefur getað séð
fjölskyldu sinni fyrir mun betra lífi.
út úr fátækt eftir velgengni í knattspyrnu
Myrkrið hefur sest yfir Saly. Við brúnina á sundlauginni í
Diambars, klæddur í í Adidas-æfingagalla og með New York
Yankees-derhúfu dregna nánast alveg niður að augum, segir
litli bróðir Saliou Ciss, Pathe (20), frá því hvernig knatt-
spyrnan hefur hjálpað fjölskyldunni. Enskan hans er ekki
alveg fullkomin, svo að Jean Matar Seck, yngsti sonur Saër