Kjarninn - 10.07.2014, Blaðsíða 61

52/52 KjaftÆði
„Já, ókei, það er kannski slæmt að vera á móti múslimum.
En hvað með fólk sem hatar samkynhneigða / konur / kristið
fólk / Evrópubúa / lágvaxna? Hefurðu engar áhyggjur af
þeim?“
Raunin: „Það er ekkert stigveldi þegar kemur að kúgun,“
sagði Audre Lorde einhverju sinni. Það er ekki hægt að
sneiða hjá því að kljást við útjaskaðar hugmyndir um yfir-
burði ákveðinnar trúar, kynþáttar, kyns, þjóðar eða hvers
sem er, með því að vísa til þess að annar hópur sé að þjást
á sama tíma. Það er enda svo miklu auðveldara að hugsa
um allt það ok sem við búum við en þann sársauka sem við
völdum með hegðun okkar.
Útgangspunkturinn er þessi: Það er vissulega aðdá-
unarvert að lýsa yfir víðsýni, fagna fjölbreytileika og að
fordæma fordóma en kné þarf að fylgja kviði. „Ég hef ekkert
á móti múslimum, en ...“ er ömurleg staðhæfing sem kveik-
ir á blikkandi neonljósum um að viðkomandi sé haldinn
ranghugmyndum um eigin fordóma, og þar með um eigið
ágæti. Það er nauðsynlegt að bera kennsl á fordómafullar
skoðanir okkar og afleiðingar þeirra svo að við getum farið
að komast að rótum ranglætisins sem fylgir því að mismuna
fólki eftir ömurlegum og óréttlátum aðferðum. Og getum
farið að dunda okkur við eitthvað uppbyggilegra. Eins og
skipulagsmál.