Kjarninn - 17.07.2014, Blaðsíða 38

04/06
3 napóleón bonaparte – 24. desember 1800
Það munaði minnstu að eitt stærsta nafn
mannkynssögunnar hefði verið þurrkað
út á aðfangadag jóla árið 1800. Napóleón
hafði nýlega tekið völdin í Frakklandi
eftir róstusaman tíma frönsku byltingar-
innar. Hann var á leið í hestvagni frá
heimili sínu í Tuileries-höll að Óperu-
húsinu þegar mikil sprenging varð rétt
fyrir aftan vagninn. Vopnið var kallað
machine infernale, þ.e. tunna fyllt með
byssupúðri, byssukúlum og ýmiss konar
eldfimum efnum og vafin járnrörum.
Það varð Napóleon til lífs að tímasetning
tilræðismannanna mistókst en fjölmargir
saklausir vegfarendur létust eða slös-
uðust í sprengingunni. Fyrst lék grunur
á að róttækir Jakobínar hefðu staðið
að tilræðinu en fljótt kom í ljós að sjö
konungssinnar voru ábyrgir. Napóleón
notfærði sér þó atvikið til að ná sér niðri á
Jakobínum, lét taka fjóra af lífi og rak um
130 úr landi. Sumir af hinum raunverulegu
tilræðismönnum náðust þó og voru teknir
af lífi. Napóleón nýtti sér þá miklu samúð
og vinsældir sem hann hlaut af tilræðinu
til hins ýtrasta.
ef það hefði tekist...
Valdabaráttan eftir byltinguna hefði
haldið áfram með tilheyrandi blóðbaði
og jafnvel borgarastyrjöld. Hverjir hefðu
orðið ofan á er ómögulegt að segja til um,
Jakobínar, Gírondínar, konungssinnar eða
jafnvel herinn. Napóleónsstyrjaldirnar
sem einkenndu upphaf 19. aldar hefðu
vitaskuld aldrei orðið. Þetta voru stríð sem
kostuðu á bilinu 3-6 milljón manns lífið og
breyttu algerlega hinu pólitíska landslagi
í Evrópu. Óvíst er hvort eða hvenær hinar
miklu laga- og félagsumbætur Napóleóns
hefðu komið til, svo sem afnám léns-
kerfis, trúfrelsi og fleira sem hann kom til
framkvæmda.