Kjarninn - 17.07.2014, Blaðsíða 41

06/06
1 otto von bismarck – 7. maí 1866
Otto von Bismarck var á leið heim eftir
fund með Vilhjálmi I. Prússakonungi í
Berlín þegar skotið var tvisvar sinnum
aftan að honum. Von Bismarck sneri sér
við og stökk á tilræðismanninn, sem náði
þó þremur skotum til viðbótar. Járn-
kanslarinn fékk einungis smáskeinur,
en eitt skotið hafði skotist af rifbeinum
hans. Sá sem stóð að þessu hét Ferdinand
Cohen-Blind og var nemi. Hann var mót-
aður af byltingunum 1848 og hafði alist
upp í útlegð í Englandi. Prússland stefndi
á þessum tíma í stríð við Austurríki og
Cohen-Blind kenndi von Bismarck um
það. Á meðan yfirheyrslur lögreglunnar
stóðu yfir náði Cohen-Blind að grípa hníf
og skera sig á háls og slapp þannig við
dóm. Von Bismarck lét þetta ekki á sig fá
heldur herjaði stutt og snarpt á Austur-
ríkismenn og Frakka og sameinaði loks
Þýskaland árið 1871.
ef það hefði tekist...
Sameining Þýskalands hefði verið í algeru
uppnámi. Prússar hefu farið í stríð við
Austurríki en útkoman hefði verið óviss
og sennilega hefðu þeir aldrei farið í
stríð við Frakka. Einnig er möguleiki að
þýskir þjóðernissinnar sem aðhylltust
svokallaða Stór-Þýskalands-stefnu (Gross-
deutschland) næðu völdum og friðurinn í
Evrópu þá í uppnámi. Fyrri heimstyrjöldin
hefði getað átt sér stað mun fyrr. Stóra
framlag von Bismarcks er hins vegar
velferðarkerfið. Hann kippti fótunum
undan sósíalistum í Þýskalandi með því að
búa til fyrsta velferðarkerfi heims og lagði
þar með grunninn að mörgum réttindum
sem við teljum sjálfsögð í dag. Hvort og
hvenær við hefðum fengið þessi réttindi
skal látið ósvarað.