Kjarninn - 04.09.2014, Blaðsíða 46

02/05 álit
Mér finnst þó gott hjá Snorra að krefjast skýrari stefnu
og að úttekt verði gerð um hvernig við viljum sjá gróður-
far landsins þróast. Skógræktarfólk hefur ítrekað óskað
eftir endurskoðun laga um skógrækt og í þeirri stefnu sem
unnin hefur verið um skóga á Íslandi á 21. öld er lagt til að
gerð verði landsáætlun í skógrækt sem verði grunnurinn
að skógræktarstarfinu í landinu. Þessi háttur er hafður á
víða um heim að forskrift FAO og kallast National Forestry
Programme. Í stefnuskjalinu segir orðrétt:
„Landsáætlunin skal eiga sér stoð í lögum og vera unnin
með aðkomu allra viðkomandi aðila innan og utan skóg-
ræktargeirans. Hana skal endurskoða á fjögurra ára fresti
og verður þannig virkt ferli frekar en dautt plagg.“ (Skógar á
Íslandi, bls. 18).
Vill þjóðin skóg?
Eftirfarandi spurningar Snorra eru mjög góðar og vert að
fá svör við þeim: „Gerir almenningur sér fulla grein fyrir
þeim feiknarlegu áformum sem skógarstefnan felur í sér? Á
hvernig landi á að rækta allan þennan skóg? Hvað hverfur
í staðinn? Hvað hverfur mikið af lyngmóum, fléttumóum,
berjalautum, mýrum, deiglendi, blómlendi, engjum, melum,
vikrum o.s.frv.? Hver er núverandi þjónusta þeirra gróður-
lenda og landgerða sem hverfa (ferðamennska, upplifun,
nytjar)? Hvað verður um mó- og vaðfuglana? Hvaða áhrif
hefur fyrirhuguð umbylting gróðurfars og landslags á ferða-
mannastraum til landsins? Og þannig má áfram telja.“
Í Gallup-könnun frá 2003 sást að þjóðin var ánægð með
íslenska skógrækt. Minna en einu prósenti þótti of mikill
skógur í landinu og um fimmtungur þjóðarinnar tók beinan
þátt í skógræktarstarfi. Nú þyrfti að kanna aftur, til dæmis
hvort fleirum þykir nú of mikill skógur í landinu en þótti það
2003.
Hvar og hvar ekki?
Hérlendis er nytjaskógur að mestu ræktaður á landbúnaðar-
landi undir 200 metra hæð yfir sjó. Valdið er bóndans. Oftast