Kjarninn - 04.09.2014, Blaðsíða 47

03/05 álit
verður rýrt beitiland fyrir valinu þegar rækta skal skóg.
Margt getur horfið þegar skógur er ræktaður, til dæmis
lyngmóar og berjalautir, en það sama getur líka gerst ef
land er friðað fyrir beit. Votlendisfuglum ætti ekki að stafa
hætta af skógrækt því hún er ekki stunduð í mýrum. Skógur
er sjaldan ræktaður á landi sem ræst var fram löngu fyrr.
Endurheimt mýra er líka góð og gild en betur þarf að rann-
saka hver ávinningur hennar er í kolefnisbókhaldinu þótt
ávinningur fyrir fuglalíf sé augljós.
Um gengi mófugla með aukinni skógrækt virðast
vera áhöld. Betur þarf að rannsaka hvort aðferðir og um-
fang skógræktar hefur áhrif á stofnstærðir fugla. Aðrar
breytingar á landnotkun og veðurfari verður líka að taka
með í þann reikning. Öflug vistkerfi eins og skógar smita út
frá sér og næsta nágrenni skógarins verður
fyrirtaks búsvæði fyrir fugla sem ekki vilja
þó vera í skógi. Er ekki allt eins líklegt að ef
við bönnum lausagöngu sauðfjár um mis-
vel gróið fjalllendi og öræfi landsins muni
búsvæði mófugla stækka margfalt á við þau
sem fara undir þá hóflegu skógrækt sem
stunduð er á Íslandi?
Skógræktar- og landgræðslufólk hefur
talað fyrir breyttum beitarháttum í meira en
öld án mikils árangurs. Það veit ég að Snorra
finnst jafnsúrt og mér. Þær niðurstöður
sem hafa fengist með langtímarannsókninni Skógvist eru
þegar nýttar til að skipuleggja ræktunarstarfið þannig að
neikvæð áhrif verði sem minnst og ávinningur sem mestur
fyrir bæði menn og umhverfi. Skógvist er sameiginlegt
verkefni Skógræktar ríkisins, Náttúrufræðistofnunar Íslands
og Landbúnaðarháskóla Íslands og þar eru meðal annars
rannsökuð áhrif nytjaskógræktar á vistkerfi. Eitt af því sem
þar hefur komið í ljós er að hrossagaukur er jafnvígur á skóg
og skóglaust land.
„Gleymum því
heldur ekki að
með öflugri skóg-
rækt leggjum við
okkar af mörkum
í baráttu mann-
kyns við loftslags-
breytingar.“