Kjarninn - 04.09.2014, Blaðsíða 49

05/05 álit
Sama rósin sprettur aldrei aftur
Að krefjast þess að ein atvinnugrein fari í frí á meðan þjóðin
hugsar sinn gang er óraunhæft og óskynsamlegt. Það er
heldur ekki boðlegt þeim sem í greininni starfa eða þeim
sem eiga að njóta stöðugs arðs af skógunum í framtíðinni.
Úrvinnsluiðnaðurinn sem byggist upp í landinu með vaxandi
skógum á næstu áratugum þolir það ekki að skyndilega komi
tímabil þegar ekkert hráefni er að hafa í skóginum. Snorri
dregur reyndar nokkuð í land frá fyrri grein sinni með því
að skrifa „að minnsta kosti stórlega dregið úr“. Það hefur
þegar verið gert, því að árleg gróðursetning með opinberum
styrkjum er nú helmingi minni en var fyrir bankahrunið.
Markmiðið frá 2009 um 5% skógarþekju á láglendi fyrir 2040
næst því ekki að óbreyttu. Gleymum því heldur ekki að með
öflugri skógrækt leggjum við okkar af mörkum í baráttu
mannkyns við loftslagsbreytingar.
Í náttúrunni er aldrei snúið til baka til einhvers sem
áður var. Veðurfar er aldrei eins á einum tíma og öðrum.
Jarðvegur sem myndast á ný er ekki eins og sá sem fauk burt.
Aðstæður í byggðu landi eru gjörólíkar aðstæðum í ónumdu
landi. Sama rósin sprettur aldrei aftur. Flóran breytist með
hlýnun jarðar. Við viljum betri og öflugri vistkerfi í landinu
okkar. En við viljum líka betri vist fyrir okkur sjálf í landinu
okkar.