Kjarninn - 18.09.2014, Blaðsíða 54

01/03 Kjaftæði
É
g legg metnað minn í það að míga úti, eins og
móðurbróðir minn söng um árið. Mér finnst
gaman að finna goluna leika við bununa og sjá
gróðurinn taka við sér þar sem ég hef girt niðrum
mig og gefið af mér gullinn vökva í kringum
sumarbústað fjölskyldunnar. Að frussa úr nellikkunni úti í
náttúrunni finnst mér það eina góða við útilegur.
vanvirðing og viðbjóður
Hins vegar felst mikið virðingarleysi í þvagláti á almanna-
færi í borgarumhverfi. Þegar ég var í Menntaskólanum þótti
nemendum dansskólans við Kringluna virkilega sniðugt
að míga á hurð og inn um bréfalúgu aðalbyggingar Lærða
skólans – til að sýna yfirburði einhvers konar og gera lítið úr
okkur. Á galeiðunni virðist sem klósett fyrir karlpeninginn
séu af skornum skammti, ekki komist allir að sem vilja og því
bregði karlmenn á það ráð að merkja sér annara manna hús.
Ég vil ekkert svona „Þú býrð í miðbænum - svona er þetta
bara“-kjaftæði; að pissa á hús og húsveggi er dónalegt, og að
ætlast til þess að samborgarar sinni garðstörfum í hlandlykt
ókunnugs fólks er viðbjóður.
partíblöðrur
Margrét Erla Maack skorar á karlpeninginn að halda í sér
og hætta að kasta af sér þvagi utandyra.
Kjaftæði
margrét Erla maack
sirkuslistamaður og danskennari
kjarninn 18. september 2014