Morgunblaðið - 18.08.2012, Blaðsíða 34

34 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 18. ÁGÚST 2012
✝ Flosi Jörg-ensson fæddist
10. september 1951
á sjúkrahúsinu
Garði í Vopnafirði.
Hann lést á legu-
deild Sundabúðar
12. ágúst síðastlið-
inn.
Hann var sonur
hjónanna Jörgens
Kjerúlfs Sigmars-
sonar, f. 29. mars
1913, d. 18. mars 1999 og Hrafn-
hildar Helgadóttur, f. 25. júní
1917, d. 23. júní 1991. Systkini
Flosa eru: Laufey f. 1942, Sverr-
ir f. 1943, Sigmar f. 1945, Helgi
f. 1947, Hjalti f. 1951, Jónína
Sigríður f. 1956. Hálfsystir
Flosa var Margrét Katrín Jóns-
dóttir f. 1937, d.1999. Eiginkona
Flosa er Helga Ólafsdóttir f.
1952. Þau eignuðust tvö börn,
Sunnevu f. 1973. Maki Sigurður
Steinar Sigbjörns-
son f. 1972 og eiga
þau fjögur börn,
Nikólínu Sól f.
1996, Emblu Von f.
1998, Ísey Helgu f.
2004 og Patrek
Steinar f. 2010.
Sölva f. 1983. Sam-
býliskona hans er
Sigurbjörg Hall-
dórsdóttir f. 1988
og eiga þau einn
son Flosa f. 2010. Flosi ólst upp á
Hellisfjörubökkum í Vopnafirði
en fór snemma á vertíðir eða um
14 ára gamall, hann fór einnig
til sjós og vann um stund í frysti-
húsi Tanga á Vopnafirði. Hann
vann þó lengst hjá Vopnafjarð-
arhrepp eða allt þar til hann
hætti vinnu vegna veikinda.
Útför Flosa fer fram frá
Vopnafjarðarkirkju í dag, 18.
ágúst 2012 kl 14.
Á fallegum og sólríkum sum-
ardegi kynntist ég Flosa fyrst,
er ég kom til Vopnafjarðar sem
tilvonandi tengdasonur þeirra
öndvegishjóna Ólafs og Gunn-
hildar í Nýjabæ. Nú 30 árum
síðar kveð ég kæran vin með
söknuði. Fljótlega eftir okkar
fyrstu kynni kom í ljós að við
Flosi áttum margt sameiginlegt
eins og allskonar veiði bæði á
sjó og landi. Upp frá því fórum
við að stunda gæsa- og rjúpna-
veiðar saman á haustin. Alltaf
var gaman að koma austur og
fara í veiði með Flosa þar sem
hann var búinn að redda öllum
veiðileyfum hjá viðkomandi
landeigendum áður en ég mætti
á svæðið, enda var hann á
heimavelli þar og kunni hvergi
betur við sig, þar sem hann
þekkti allt og alla.
Flosi var stór og stæðilegur
maður og minnti mig alltaf á
mikinn kraftajötun, enda fannst
honum gott að borða. Mér er
minnisstætt einu sinn sem oftar
þegar við gengum eitt haustið til
rjúpna, þreyttir og svangir kom-
um við í bílinn og tókum upp
nestið okkar, ég með mitt, vel
útilátið frá tengdamóður minni
og Flosi með sitt, líka vel útilát-
ið, þegar ég er langt kominn
með mitt, situr hann og horfir
löngunaraugum á afganginn hjá
mér, er löngu búinn með sitt
nesti og spyr hvort hann megi
klára mitt ef ég geti ekki klárað
það. Segi ég þá við hann, ég
vildi ekki vera einn með þér,
matarlausir í björgunarbát úti á
reginhafi, ég yrði örugglega
borðaður á þriðja degi. Nei!, á
öðrum degi segir hann glott-
andi.
Það var alltaf gaman að
hlusta á hann segja sögur af
mönnum og málefnum og þegar
hann var í stuði lék hann og
hermdi eftir með tilþrifum þar
til maður emjaði af hlátri. Ekki
má gleyma að minnast á tónlist-
ina í lífi Flosa, hún átti þar stór-
an sess. Hann spilaði í hljóm-
sveitum framan af ævi og átti
auk þess píanó sem hann spilaði
mikið á og var nýlega búinn að
eignast nýtt og fallegt píanó.
Seinna eignuðumst við lítinn
bát, fjórir saman, fórum þá oft
að veiða í soðið í firðinum fagra
og kom það í hlut Flosa að
hugsa um bátinn yfir vetrartím-
ann. Ekki var hægt að fá sam-
viskusamari mann í það verk
eins og allt sem hann gerði, t.d.
allar framkvæmdir við Nýjabæ.
Hann var alltaf fyrstur manna
til að hjálpa til og tilbúinn að að-
stoða og redda öllum hlutum ef
eitthvað vantaði, allt þar til
heilsu hans fór að hraka, en
hann greindist með krabbamein
fyrir 5 árum og hefur verið að
berjast við það síðan og varð að
láta undan að lokum.
Það verður aldrei eins og áð-
ur að koma austur á haustin í
veiði þó svo að hann hafi ekki
gengið með mér síðustu árin, þá
tók hann þátt í minni veiði á
annan hátt. Hann reddaði öllum
leyfum eins og áður, mikið á ég
eftir að sakna þess. Ég veit að
hann verður áfram á vaktinni á
öðrum og betri stað. Það voru
forréttindi að hafa fengið að
kynnast Flosa og fengið að vera
samferða honum í 30 ár og vil ég
þakka fyrir það og að hafa verið
staddur fyrir austan og getað
kvatt hann á fallegum sólríkum
sumardegi eins og ég hitti hann
fyrst.
Helgu mágkonu minni, Sunn-
evu, Sölva og fjölskyldum þeirra
sendi ég mínar innilegustu sam-
úðarkveðjur.
Hvíl í friði, kæri vinur
Þórður Örn (Öddi.)
Það er erfitt að þurfa að
skrifa minningarorð um Flosa
bróður okkar látinn. Hann and-
aðist að morgni sunnudagsins
12. ágúst, eftir erfiða og lang-
varandi baráttu við krabbamein.
Hann háði þessa orrustu af still-
ingu og kjarki og okkur systk-
inunum undraði stundum hvað
stutt var í spaugið og auðvelt að
finna eitthvað skemmtilegt að
tala um.
Flosi og Hjalti bróðir hans
voru eineggja tvíburar og
nauðalíkir, svo ekki var alltaf
auðvelt að þekkja þá í sundur.
Ekki var frítt við að þeir notuðu
sér það stundum til að koma sér
úr klandri, og jafnvel mamma
var stundum ekki viss hvorn
hún átti að skamma þegar þeir
stóðu báðir blásaklausir fyrir
framan hana. En saman stóðu
þeir alltaf þegar eitthvað lá við,
þó þeir ættu svo í stanslausum
áflogum þess á milli.
Flosi var snemma mjög mús-
íkalskur og fór að spila með
hljómsveitum heima á Vopna-
firði strax á unglingsaldri. Þær
hétu ýmsum nöfnum og spiluðu
á böllum bæði innan héraðs og
utan. Flosi spilaði á bassa og
hljómborð og söng þegar við
átti, en að mestu sáu Siggi
frændi og Jonna systir um söng-
inn. Flosi hafði óvenju næma
tónheyrn og var fljótur að heyra
ef eitthvað hljómaði ekki rétt.
Hann keypti sér vandað píanó
um það leyti sem hann veiktist
og stytti það honum mjög stund-
irnar síðustu árin.
Hans mesta gæfa var að eign-
ast góða konu og indæl börn og
barnabörn. Helga stóð fast við
hlið hans alla tíð og saman sköp-
uðu þau gott heimili þar sem
gaman var að koma. Hún barð-
ist við hlið hans með kjark og
ástríki að vopni allt þar til yfir
lauk, og ávann sér virðingu og
aðdáun þeirra er til þekktu.
Við kveðjum Flosa með sökn-
uði og óskum honum góðrar
komu hinum megin. Við vitum
að honum verður þar vel tekið.
Fyrir hönd systkinanna frá
Bökkum.
Laufey Jörgensdóttir.
Flosi Jörgensson
✝
Innilegar þakkir til allra sem sýndu okkur
samúð og hlýhug við andlát og útför
ástkærrar eiginkonu minnar, móður,
tengdamóður, ömmu og tengdadóttur,
AUÐAR PÉTURSDÓTTUR,
Mýrarási 3,
Reykjavík.
Ríkharður Sverrisson,
Pétur Kristmanns, Áslaug Eir Hólmgeirsdóttir,
Ríkharður B. Ríkharðsson,
Margrét Ríkharðsdóttir,
Guðlaugur Geir Kristmanns,
Ríkharður Kristmanns,
Margrét Á. Hallgrímsdóttir.
✝
Hjartans þakkir færum við öllum þeim sem
sýndu okkur samúð og hlýhug vegna
andláts og útfarar elskulegrar móður okkar,
tengdamóður, ömmu og langömmu,
GUÐRÚNAR ÓLAFSDÓTTUR,
Lækjasmára 4,
Kópavogi
Halldór Ólafsson, Gyða Þórisdóttir,
Inga Ólafsdóttir, Guðmundur Jónsson,
Sigrún Ólafsdóttir, Guðmundur Ingi Ásmundsson,
Ómar Örn Ólafsson, Sigurbjörg Alda Guðmundsdóttir,
Gunnar Ólafsson, Brynhildur Ásgeirsdóttir,
Ólafur Jóhann Ólafsson,Sigríður Einarsdóttir,
barnabörn og langömmubarn.
✝
Þökkum ykkur öllum sem sýnt hafa hlýhug
og virðingu við andlát og útför
FJÓLU ÞORSTEINSDÓTTUR
frá Laufási, Vestmannaeyjum,
áður til heimilis í Karfavogi 23.
Sérstakar þakkir viljum við færa starfsfólki á
hjúkrunardeild Hrafnistu í Reykjavík fyrir
frábæra umönnun.
Gísli Baldvin Björnsson, Lena Margrét Rist,
Martha Clara Björnsson, Gunnar Már Hauksson,
Ásta Kristín Björnsson, Sverrir Guðmundsson,
barnabörn, langömmubörn
og langalangömmubarn.
✝
Kæra fjölskylda, vinir og ættingjar,
hjartans þakkir fyrir samúð, hlýju og vináttu
við andlát og útför móður minnar,
tengdamóður og ömmu,
ÁSDÍSAR SIGFÚSDÓTTUR
frá Vogum í Mývatnssveit,
Hörðalandi 8.
Sólveig Ólöf Jónsdóttir, Pétur R. Guðmundsson
og fjölskylda.
✝ Þorbjörg Theo-dórsdóttir
fæddist á Haf-
ursstöðum í Öx-
arfirði 13. júlí 1926.
Hún lést á Heil-
brigðisstofnun
Þingeyinga 13.
ágúst 2012.
Foreldrar henn-
ar voru Theodór
Gunnlaugsson,
bóndi og refaskytta
frá Bjarmalandi, f. 27. mars
1901, d. 12. mars 1985 og Guð-
rún Pálsdóttir frá Svínadal, f. 3.
mars 1902, d. 19. júlí 1987. Hún
var elst 5 systkina, en þau eru
Guðmundur, f. 1. okt. 1927, d.
22. júlí 2012, Gunnlaugur, f. 1.
des. 1929, Halldóra, f. 23. mars
1933, og Guðný Anna, f. 24.
ágúst 1947. Þorbjörg gekk í
hjónaband hinn 8. ágúst 1954
með Sigurði Gunnarssyni, þá-
verandi bónda og veiðimanni í
Arnanesi, f. 24. maí 1931, d. 2.
mars 2008. Foreldrar hans voru
Gunnar Jóhannsson bóndi í
Arnanesi, f. 13. júní 1897, d. 23.
nóv. 1987, c) Lárus Heiðar, f. 15.
ágúst 1990. 3) Guðrún Ásta, f.
16. nóvember 1958, sambýlis-
maður Stefán Rúnar Bjarnason,
f. 23. des. 1954. Dóttir þeirra a)
Rebekka Guðrún, f. 11. jan.
1984.
Þorbjörg ólst upp við hliðina
á Jökulsá á Fjöllum. Hún gekk í
skóla í Lundi í Öxarfirði og var
einn vetur í Húsmæðraskólanum
á Laugum, 1947-8. Veturna
1948-1950 réði hún sig sem
starfsstúlku á Bændaskólann á
Hvanneyri. Eftir að hún gekk í
hjónaband hafði hún nóg að
sýsla við börn og bú, en á
miðjum aldri hóf hún störf utan
heimilis, m.a. við síldarsöltun og
fiskvinnu og vann við það um
árabil, eða þar til heilsan tók að
bila. Hún starfaði lengi með
Slysavarnafélagi kvenna á
Húsavík. Þorbjörg var mikil
áhugamanneskja um hannyrðir
og prjónaði óteljandi flíkur
gegnum árin. Hún var mikill
náttúruunnandi og friðarsinni
og vildi öllum hjálpa sem bágt
áttu. Hún átti marga trygga vini
sem héldu góðu sambandi við
hana þó að stundum væri fjar-
lægðin á milli þeirra meiri en
hún hefði kosið.
Útför Þorbjargar fer fram í
dag, laugardaginn 18. ágúst
2012, frá Húsavíkurkirkju kl. 14.
okt. 1978, og kona
hans Sigurveig
Björnsdóttir frá
Lóni í Kelduhverfi,
f. 8. júní 1908, d. 12.
des. 1946. Börn
Þorbjargar og Sig-
urðar eru: 1) Sól-
veig f. 4. janúar
1954, maki Þor-
steinn Rúnar Ei-
ríksson, f. 1. des.
1952. Börn þeirra
a) Jóhanna Björg, f. 3. febr.
1978, maki Mohamed Raafat
Oda, f. 1. maí 1972, börn þeirra
Adam, f. 21. ágúst 2005, Sumaya
Rós, f. 24. ágúst 2010, b) Sig-
urður Birkir, f. 4. maí 1983 og c)
Bergþór, f. 22. maí 1985, sam-
býliskona Hildur Inga Þorsteins-
dóttir, f. 21. maí 1981. 2) Theo-
dór Gunnar, f. 23. nóv. 1956,
maki Guðrún Lárusdóttir Blön-
dal, f. 28. júlí 1956. Börn þeirra;
a) Gunnlaugur Kristinn, f. 24.
ágúst 1984, maki Masa Blöndal,
f. 4. mars 1986, sonur þeirra
Adrían Theodór, f. 1. ágúst
2012, b) Þorbjörg Liesel f. 30.
Í dag er jarðsungin frá Húsa-
víkurkirkju elskuleg tengdamóð-
ir mín Þorbjörg Theodórsdóttir
frá Bjarmalandi í Öxarfirði, oft-
ast kölluð Obba í Hlíð. Hún lést
á Heilbrigðisstofnun Þingeyinga
hinn 13. ágúst, rúmum fjórum
árum á eftir bónda sínum Sig-
urði Gunnarssyni frá Arnanesi í
Kelduhverfi sem lést á sama
stað 2. mars 2008.
„Í maí 1974 kom ég til ykkar
fyrst með Sollu, þegar við vor-
um á leið austur á Seyðisfjörð til
að setjast þar að. Mér var strax
tekið ákaflega vel og alúðlega,
mér fannst ég vera einn af fjöl-
skyldunni frá fyrsta degi. Ég vil
þakka ykkur fyrir vináttu og
velvild alla tíð, allar ferðirnar í
Bjarmaland til silungsveiða og
að fá að njóta hinnar miklu nátt-
úru við Jökulsárgljúfur. Einnig í
Arnanesi, til veiða með ykkur, í
kindastússi, fuglaskoðun og við
merkingar og að njóta þess frá-
bæra útsýnis sem er frá sand-
sléttunni við ós Jökulsár á Fjöll-
um.
Takk fyrir allar móttökurnar
gegnum árin, er við komum í
heimsókn með stækkandi barna-
hóp, alla ást og umhyggju fyrir
okkur, barnabörnum og barna-
barnabörnum. Takk fyrir rjúp-
urnar, gæsirnar, fiskinn, lamba-
kjötið, fjallagrösin og berin.
Takk fyrir sjóferðirnar á Sól-
veigu ÞH 226, fyrir heimsókn-
irnar á Seyðisfjörð, fyrir sam-
verustundirnar þegar við
bjuggum á Húsavík. Takk fyrir
allt!“
Elsku Solla mín, Didda og
Teddi, Gulli, Hilla og Guðný
Anna. Innilegustu kveðjur og
þakkir frá mér, börnum mínum,
tengdabörnum og barnabörnum
til ykkar og fjölskyldna.
Rúnar Eiríksson
Nú ert þú elskulega tengda-
móðir mín fallin frá. Það eru lið-
in 34 ár frá því að ég kom með
syni þínum Theodóri í fyrstu
heimsóknina til þín. Mér er það
ofarlega í huga hvernig kvíða-
hnúturinn í maganum magnaðist
þegar þessi stóra stund nálg-
aðist. En sá hnútur var fljótur
að leysast upp þegar ég upplifði
hlýjuna frá þér og fann að þú og
Siggi tengdapabbi tókuð mér
strax opnum örmum.
Fyrstu árin kynntumst við vel
þegar ég bjó þrjá sumarparta á
heimili þínu á Húsavík. Á þeim
tíma var lagður grunnur að okk-
ar nánu tengslum sem síðan
héldust alla tíð. Ég dáðist oft af
því hvað þú varst einlæg, þol-
inmóð og umhyggjusöm. Það er
margs að minnast frá þessum
fyrstu árum. Þær voru ógleym-
anlegar ferðirnar sem við hjónin
fórum með þér og tengdapabba í
sveitirnar ykkar fallegu þar sem
þið ólust upp. Að heyra ykkur
segja frá hvernig lífi þið lifðuð á
þeim tíma og fá að nokkru leyti
taka þátt í því með því að renna
fyrir silung, fylgjast með sela-
og gæsaveiðum, njóta náttúr-
unnar og fuglalífsins.
Einnig er eftirminnileg brúð-
kaupsferð okkar hjóna, sem var
í formi tjaldferðalags. Það var
ákveðið að þú og Siggi kæmuð
með okkur í Forvöð þar sem við
slógum upp tjöldum í þeirri him-
nesku náttúrufegurð sem þar er.
Þarna varst þú á heimaslóðum
og fræddir okkur um hin ýmsu
kennileiti. Ég man svo vel þegar
við suðum okkur bjúgu og kart-
öflur á prímusgasi og í minning-
unni bragðaðist þessi máltíð sér-
staklega vel.
Á þeim mörgum árum sem
við bjuggum í Svíþjóð voru
heimsóknir ykkar Sigga ómet-
anlegar fyrir okkar fjölskyldu.
Þar áttum við margar ánægju-
legar stundir saman bæði á hin-
um ýmsu ferðalögum um landið
og einnig heima við. Það sem
einkenndi þig var hinn sterki
vilji að geta hjálpað til og hafa
eitthvað fyrir stafni. Ég man svo
vel hversu notalegt það var að fá
aðstoð þína við eldamennskuna
og önnur heimilisstörf. Þar
fékkst þú að gera hlutina á þinn
hátt og okkur gekk alltaf vel að
vinna saman. Hannyrðir voru
stórt áhugamál og oft spurðir þú
hvort við hefðum ekki einhverj-
ar flíkur sem þyrfti að gera við.
Einnig voru þær margar peys-
urnar, sokkarnir, vettlingarnir
og fleira sem þú prjónaðir og
komst með færandi hendi. Já,
það var alltaf tómlegt á heim-
ilinu fyrstu dagana eftir heim-
ferð ykkar.
Ég hef alltaf verið mjög stolt
af þér tengdamamma. Hvar sem
við höfum verið saman á manna-
mótum, hvort sem það var í
verslun á Húsavík, meðal vina í
Svíþjóð eða við önnur tilefni, þá
hef ég alltaf dáðst að þeirri ekta
hlýju og innileika sem þú sýndir
í samskiptum við aðra.
Elsku Obba, ég er svo þakk-
lát fyrir að hafa átt þig sem
tengdamömmu. Minningin um
þig mun lifa áfram. Skilaður
kveðju til Sigga tengdapabba frá
okkur.
Þín tengdadóttir,
Guðrún Lárusdóttir
Blöndal.
Þorbjörg
Theodórsdóttir
Morgunblaðið birtir minningargreinar endurgjaldslaust alla
útgáfudaga.
Skilafrestur | Sé óskað eftir birtingu á útfarardegi þarf greinin að
hafa borist á hádegi tveimur virkum dögum fyrr (á föstudegi ef útför
er á mánudegi eða þriðjudegi).
Þar sem pláss er takmarkað getur birting dregist, jafnvel þótt grein
hafi borist innan skilafrests.
Formáli | Minningargreinum fylgir formáli sem aðstandendur senda
inn. Þar kemur fram hvar og hvenær sá sem fjallað er um fæddist,
hvar og hvenær hann lést og loks hvaðan og hvenær útförin fer fram.
Þar mega einnig koma fram upplýsingar um foreldra, systkini, maka
og börn, svo og æviferil. Ætlast er til að þetta komi aðeins fram í for-
málanum, sem er feitletraður, en ekki í minningargreinunum.
Undirskrift | Minningargreinahöfundar eru beðnir að hafa skírn-
arnöfn sín undir greinunum.
Minningargreinar