Morgunblaðið - 03.11.2012, Page 41

MINNINGAR 41
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 3. NÓVEMBER 2012
Við Björgvin
bróðir spjölluðum
oft saman snemma morguns og
ekki síst þá hugsa ég sterkt til
hans, en ég hef ekki alveg með-
tekið enn að við Björgvin bróðir
sjáumst hvorki né heyrumst aft-
ur í þessu lífi. Mér finnst sárt að
ég náði ekki að koma til hans áður
en hann missti meðvitund og því
ekki að segja honum margt, sem
ég hefði viljað segja þegar við
kveddumst í síðasta sinn hérna
megin. Ég reyni að hugga mig við
Björgvin Þór
Kristjánsson
✝ Björgvin ÞórKristjánsson
fæddist í Reykjavík
3. nóvember 1956.
Hann lést á lungna-
deild Landspítalans
8. ágúst 2012.
Útför Björgvins
fór fram frá Frí-
kirkjunni í Reykja-
vík 17. ágúst 2012.
að okkur var sagt að
líklega skynjaði
hann nærveru okk-
ar og kannski heyrði
hann það, sem ég
sagði meðan ég sat
hjá honum síðasta
daginn.
Margs er að
minnast og ekki
auðvelt að velja úr.
Þó að ég hafi bara
verið smástelpa
man ég vel að í fermingarveislu
hans var pabbi svo stoltur að
sýna hversu hár Björgvin var –
og að hann varð ekkert reiður
þegar við Snorri tókum fínu mód-
elskipin hans til að sigla úti í
sandkassa, sem fyllst hafði af
vatni. Líka að þegar hann var
farinn að vinna gaf hann okkur
stundum aura og að hann keypti
allar Tinna-bækurnar handa
okkur, en hann hafði líka gaman
af þeim sjálfur, enda húmoristi.
Björgvin átti til að sýna að
hann hefði töluvert skap, en það
rauk fljótt úr honum og oft henti
hann gaman að sjálfum sér á eft-
ir. Björgvin var gáfaður, líka á
listrænan hátt. Hann skar t.d.
töluvert út í tré, gerði litla skúlp-
túra úr vír, teiknaði og gerði
myndir í tölvu, enda afar klár á
ýmis forrit og bjó til ýmsa prent-
gripi. Björgvin var ótrúlega góð-
ur í að finna fallegar gjafir, sem
pössuðu vel bæði tilefni og við-
takanda og voru ekki alltof dýrar;
ég nefndi að hann gæti haft vinnu
við að hjálpa bjargarlausum körl-
um til að kaupa gjafir fyrir konur
sínar – sem honum þótti fyndin
hugmynd.
Björgvin var á heimavelli í
miðborginni og milli hans og
hennar má setja visst samansem-
merki og hún varð snauðari eftir
að hann hætti að geta verið þar.
Síðustu mánuðina og jafnvel ár
var heilsa hans orðin það tæp að
minna varð úr miðborgarrölti og
kaffihúsasetum en hann hefði
viljað. Ég veit að hann saknaði
Reykjavíkur eftir að hann flutti
að Fellsenda í Dölum síðastliðið
vor, þótt honum líkaði að mörgu
leyti vel að búa þar, enda fólkið
þar gott. En það er skrítið að svo
fá pláss á hjúkrunarheimilum séu
hér á höfuðborgarsvæðinu að fólk
neyðist til að flytja brott þá svo er
komið að það þarfnast sinnar fjöl-
skyldu og vina e.t.v. hvað mest.
Björgvin kenndi mér margt,
t.d. var hann glöggur á aðrar hlið-
ar á málum en flestum er gefið að
sjá. Eitt sinn gaf hann mér prent-
grip með eftirfarandi orðum Lao
Tse:
„Nytsemi hins tilvistarlausa.
Þrjátíu hjólrimar mætast í nöf-
inni, en nytsemi hjólsins er komin
undir öxulgatinu.
Leirkerin verða að gagni
vegna þess að þau eru hol að inn-
an.
Menn smíða dyr og glugga og
húsið verður nytsamt af því að
það er tómt.
Og geti tilveran borið ávöxt er
hið tilvistarlausa nytsamt.“
Björgvin var trúaður og hafði
stundum á orði að líf hans og
dauði væri í valdi Guðs. Bróðir
minn var drengur góður og
hjartahreinn. Ég sakna hans.
Sjöfn Kristjánsdóttir.
✝ Sigurður Gunn-arsson fæddist í
Reykjavík 16. sept-
ember 1929. Hann
lést á Hjúkr-
unarheimilinu Skjóli
mánudaginn 22.
október 2012.
Foreldrar hans
voru hjónin Helga
Oddsdóttir, f. 25.
október 1904, d. 13.
ágúst 1995, og
Gunnar Ólafsson vörubifreiða-
rstjóri, f. 15. ágúst 1904, d. 4.
september 1977, hann var fyrsta
barn þeirra. Systkini hans eru
tvö, Birgir Rafn, f. 13. apríl 1937,
og Guðrún Katrín, f. 6. nóvember
1934, d. 6. júní 2002.
Eftirlifandi eiginkona Sig-
urðar er Elín Magnúsdóttir, f. 23.
maí 1931. Þau gengu í hjónaband
í september 1954, á 25 ára afmæl-
isdegi Sigurðar. Þau eignuðust
eina dóttur, Kristínu, f. 14. nóv-
ember 1954, eiginmaður hennar
er Rúnar Geirmundsson, f. 19.
nóvember 1954, og synir þeirra
eru Sigurður, f. 19. mars 1974,
eiginkona hans er Guðný Arna
Sölvadóttir Beck,
fædd 18. janúar
1974, börn þeirra
eru Stefán Elís,
fæddur 20. júlí 2000,
og Arna Rut, f. 19.
september 2005; El-
ís, f. 15. nóvember
1981, eiginkona
hans er Katrín Erla
Gregor Gunn-
arsdóttir, f. 24. júní
1979, dóttir þeirra
er Móey Marta, f. 29. júlí 2012.
Sigurður vann ýmis störf, s.s. í
skógerð, en lengst af ævi sinnar
sem bifreiðarstjóri. Hann keyrði
vörubíl hjá H.Ben, var um tíma
einkabílstjóri borgarstjóra en síð-
ar varð hann sinn eigin herra.
Hann tók árið 1977 við vörubíl
föður síns og gerði bílinn út frá
vörubílastöðinni Þrótti. Eftir það
tóku við störf hjá Reykjavík-
urborg allt þar til hann lét af
störfum fyrir aldurs sakir um 69
ára aldurinn.
Útförin fór fram í kyrrþey
föstudaginn 26. október frá Frí-
kirkjunni í Reykjavík að ósk hins
látna.
Tengdafaðir minn Sigurður
Gunnarsson „afi Siggi“ eins og
hann var alltaf kallaður er látinn.
Hann lést 22. október sl. á hjúkr-
unarheimilinu Skjóli eftir stutta
dvöl þar, en veikindi höfðu hrjáð
hann undanfarin misseri.
Sigurður var fæddur í Reykja-
vík, ólst þar upp og starfaði alla
sína tíð. Sem ungur maður vann
Sigurður í skógerð eftir seinna
stríð og kynntist þar eftirlifandi
eiginkonu sinni Elínu Magnúsdótt-
ur. Síðar varð hann bifreiðarstjóri
og ók vörubílum í áratugi. Fyrst
hjá H. Ben en síðan tók hann við
vörubíl af föður sínum Gunnari á
Þrótti og ók þar grænum Benz, R
2025. Sigurður endaði svo starfs-
ævi sína hjá Reykjavíkurborg á
þjónustubíl á Miðbæjarstöðinni.
Afi Siggi og amma Elín hófu bú-
skap á Hverfisgötu skammt frá því
húsi sem Elín var fædd í. Þau eign-
uðust eina dóttur, Kristínu Sigurð-
ardóttur, árið 1954. Þau fluttu að
Álftamýri 50 árið 1963 og bjuggu
þar allt fram til ársins 2008 þegar
þau fluttu í þjónustuíbúð við Lind-
argötu.
Allt frá því að ég kynntist dóttur
hans Kristínu fyrir um 40 árum
hafa samskipti okkar Sigurðar ver-
ið í alla staði góð. Efst í huga mín-
um nú er þakklæti til hans fyrir allt
það sem hann hefur verið okkur,
strákunum okkar og fjölskyldum
þeirra.
Útför afa Sigga fór fram föstu-
daginn 26. október sl. í Fríkirkj-
unni í Reykjavík. Afi Siggi var
fæddur inn í þann söfnuð, skírður
þar, fermdur, kvæntur og sjálf-
sögðu jarðaður þaðan. Athöfnin
var ekki með hefðbundnu sniði
heldur í anda afa og fjölskyldunn-
ar. Afastrákarnir hans, Sigurður
og Elís, héldu hvor um sig minn-
ingarræðu um afa sinn á milli þess
sem flutt voru tónlistaratriði. Síð-
an tók sr. Þór Hauksson við og
moldaði, blessaði og endaði athöfn-
ina.
Amma Elín og við Kristín erum
afar stolt af strákunum okkar og
þeim ævinlega þakklát fyrir að
minnast afa síns á þann fallega
hátt.
Sigurður Gunnarsson, hafðu
þökk fyrir allt.
Rúnar Geirmundsson.
Afi minn var fæddur og alinn
upp í Reykjavík, hann sagði okkur
margar sögur frá sínum yngri ár-
um og hann rifjaði oft upp þegar
hann bjó ásamt foreldrum sínum á
Njálsgötunni, í Skerjafirðinum og
Hrísateig. Þrátt fyrir að skil milli
borgar og sveitar í dag séu óljósari
heldur en var á þessum tíma þá
varð honum tíðrætt um mun á fólki
og aðstæðum þess, eftir því hvort
það bjó í Reykjavík eða úti á landi
á hans yngri árum. Það var honum
alltaf dýrmætt að vera Reykvík-
ingur – það heyrðum við oft.
En eins og hann var mikill bæj-
arstrákur þá varð það hans hlut-
skipti að vera snemma sendur í
sveit á sumrin. Það hljóta að hafa
verið erfið spor vorið 1935 fyrir lít-
inn 6 ára dreng að vera sendur til
ættingja sinna að Magnússkógum í
Dölum. Þetta fyrsta sumar hans –
sagði afi mér nú nýlega – þá hefði að
Magnússkógum enn staðið torfbær,
en það var enginn smátorfbær,
heldur tvílyftur með svefnlofti.
Ömmu minni, Elínu Magnús-
dóttur, kynntist hann er þau störf-
uðu saman í skógerð og þar hófst
þeirra líf saman – ef svo má segja.
Þau hófu síðar búskap um 1953 að
Hverfisgötu 68a, örstutt frá æsku-
heimili ömmu Elínar. Þegar þau
gengu í hjónaband í september 1954
var amma 23 ára, en ekki kona ein-
sömul. Tveimur mánuðum síðar
eignast þau dóttur, hana Kristínu
mömmu mína. Um 1963, flytja þau í
Álftamýri 50 og bjuggu þar lengst
af eða fram í ágúst 2008, er þau
fluttu að Lindargötu 57.
Margar góðar minningar á ég
um hann afa minn. Við fórum oft í
bíltúra, gáfum hestunum hennar
ömmu Helgu og Birgis bróður hans
afa brauð. Fórum oft á Reykjavík-
urflugvöll að skoða einkaflugvélarn-
ar og í Krísuvík að hlusta á gargið í
kríunum. Einnig fórum við í sveita-
ferðir með ömmu Elínu og ömmu
Stínu og Gillu frænku, fórum á
Stokkseyri, í Eden í Hveragerði að
skoða málverkin hans Elvars og fá
okkur kakó. Fórum í kartöflugarð-
inn hennar ömmu Helgu og stung-
um upp, en þar stendur nú bygging-
arvöruverslun Bauhaus. Á
vörubílnum fór ég oft með honum
að sækja sand, timbur og möl,
stundum alla leið í Þrengslin í Ölfusi
– það þótti mér spennandi.
Ég er þakklátur fyrir allan þann
tíma sem við áttum saman, því afi
gaf mér svo margt og kenndi mér
margt; að ganga vel um hlutina
mína, hugsa vel um skóna mína, að
vera kurteis, vera góður við menn
og málleysingja.
Síðast en ekki síst gaf hann mér
dýrmæta gjöf sem fylgir mér alla
tíð – hann gaf mér nafnið mitt.
Sigurður Rúnarsson.
Elsku afi Siggi er fallinn frá.
Fyrsta minning mín um afa er frá
því að ég man fyrst eftir mér. Ég
minnist þess að liggja uppi í rúmi
heima hjá ömmu og afa í Álftamýri
og biðja afa að segja mér sögu,
Beggasögu, og afi var alltaf til í það.
Beggi köttur lenti í ýmsu, hitti vin
sinn Brand, fékk mjólk hjá hús-
mæðrum í Vesturbænum og harð-
fisk frá góðum krökkum. Beggasög-
urnar hans afa skiptu þúsundum
þegar allt er talið og voru stórkost-
leg ævintýri fyrir mig sem barn og
lengi vel velti ég því fyrir mér hvort
hver einasti köttur sem ég sá væri
kannski Beggi köttur.
Mér þótti stórmerkilegt að afi
keyrði og átti vörubíl. Fyrir ungan
dreng var það sambærilegt við að
hann hefði átt skemmtigarð. Gam-
an var að sitja í bílnum með afa og
fá að fylgjast með honum keyra
risastórt ferlíkið. Stundum fékk ég
að leika mér í vörubílnum, djöflast
á pallinum eða sitja við stýrið þeg-
ar bíllinn var ekki í gangi og
sveigja stýrið og þá jafnvel settir
upp leðurhanskarnir hans afa og
sixpensarinn.
Partíin í Álftamýrinni eru mér
líka minnisstæð, en það kölluðust
þau mörgu skipti sem ég gisti hjá
ömmu og afa. Þá var boðið upp á
mikið magn af nammi, almennileg
partí. Afi Siggi var góður, traustur
afi.
Afi kenndi mér að bera virðingu
fyrir hlutunum. Hann fór vel með
allt, bruðlaði aldrei. Afi kenndi
mér það viðhorf að hugsa vel um
sitt og sína. Hann færði ömmu
reglulega blóm, og lét mig oft hafa
pening og sendi mig að kaupa
blóm handa Katrínu konunni
minni.
Afi var ekki gefinn fyrir marg-
menni en hélt vel utan um þá sem
honum þótti vænt um. Honum
fannst gott að hafa mann í heim-
sókn og það var gott að vera í
heimsókn hjá ömmu og afa. Eins
og það verður áfram gott að koma
í heimsókn til ömmu á Lindargöt-
una. Amma er einstaklega gestris-
in og hlý heim að sækja og þó að
afi hafi nú kvatt okkur verður
hann alltaf með okkur í anda þeg-
ar maður kemur á Lindargötuna í
framtíðinni.
Ég er ómetanlega þakklátur
fyrir þann tíma sem ég átti með
afa og allt sem hann hefur gefið
mér og kennt. Sorgin er fyrst og
fremst söknuður að yndislegum,
hlýjum og traustum afa. Besta afa
sem ég gæti hugsað mér. Hann
var afar stoltur af okkur fjölskyld-
unni, af mömmu og pabba, af okk-
ur bræðrum og börnum okkar. Ég
gleymi aldrei hversu ánægður afi
varð þegar við Katrín sögðum
honum að við ættum von á okkar
fyrsta barni. Og Móey Marta dótt-
ir mín varð svo heppin að hitta
langafa sinn nokkrum sinnum. Ég
mun sjá til þess að hún heyri
reglulega talað um afa Sigga, og
heyri jafnvel sögur af Begga ketti
líka.
Elsku afi minn, minning um þig
mun lifa alla tíð, takk fyrir allt sem
þú varst mér og okkur öllum.
Elsku afi.
Þú varst mér svo hlýr og svo góður,
gjafmildur, traustur og kær.
En þannig er með allan lífsins gróður
að endingu sérhver svefninn fær.
Nú kveðjum við elskulegan afa
á fallegri kveðjustund.
Þína minningu er gott að hafa
meitlaða í hugarlund.
Elís Rúnarsson.
Sigurður
Gunnarsson
✝
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
ERLINGUR DAGSSON,
fv. aðalbókari,
sem lést á Hrafnistu í Reykjavík
föstudaginn 26. október, verður
jarðsunginn frá Langholtskirkju
þriðjudaginn 6. nóvember kl. 13.00.
Þór Ingi Erlingsson, Margrét Sigurðardóttir,
Vigdís Erlingsdóttir, Steinar Geirdal,
Kristrún Erlingsdóttir,
Jón Sverrir Erlingsson, Kristín Stefánsdóttir,
Kjartan Erlingsson,
Grétar Örn Erlingsson, Bryndís Anna Bjarnadóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
UNNUR MAGNÚSDÓTTIR
frá Flögu,
Núpalind 6,
Kópavogi,
sem lést á hjúkrunarheimili Hrafnistu við
Boðaþing fimmtudaginn 25. október, verður jarðsungin frá
Digraneskirkju mánudaginn 5. nóvember kl. 13.00.
Haukur Hlíðberg, Aðalheiður Sævarsdóttir,
Alma Hlíðberg, Jónas Gunnarsson,
Valur Hlíðberg, Hildur Einarsdóttir,
Arndís B. Smáradóttir, Gísli Georgsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
KRISTINN GUNNARSSON
hæstaréttarlögmaður,
Ásenda 3,
Reykjavík,
sem lést á Hjúkrunarheimilinu Sóltúni
mánudaginn 22. október, verður jarðsunginn
frá Laugarneskirkju þriðjudaginn 6. nóvember kl. 13.00.
Bryndís Jóhannsdóttir,
Þórunn Kristinsdóttir, Garðar J. Guðmundarson,
Þórdís Kristinsdóttir, Ásgeir Magnússon,
Gunnar Kristinsson, Claudia Piccenoni Kristinsson,
Jóhann Kristinsson, Sólveig Ólafsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Innilegar þakkir til ykkar allra sem sýndu
okkur hlýhug og samúð vegna andláts
elskulegrar móður okkar,
AUÐAR EINARSDÓTTUR
kaupmanns,
Jökulgrunni 27.
Hulda Halldórsdóttir, Eiríkur Þorsteinsson,
Lilja Halldórsdóttir Veigele, Hartmut Veigele,
Hafliði Halldórsson, Guðfinna Hauksdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, bróðir og afi,
SIGFÚS JÓNSSON,
Skúlagötu 20,
fyrrv. forstjóri
Innkaupastofnunar Reykjavíkur,
verður jarðsunginn frá Háteigskirkju
fimmtudaginn 8. nóvember kl. 15.00.
Bergljót Sigurðardóttir,
Sigurður Sigfússon, Hrund Einarsdóttir,
Kristján Sigfússon, Ragnhildur Sigurjónsdóttir,
Sólveig Jónsdóttir,
Kristján Jónsson,
Finnur Hrafn Jónsson
og fjölskyldur.
✝
BRAGI STEINARSSON
saksóknari,
Löngulínu 10,
Garðabæ,
andaðist miðvikudaginn 31. október.
Útförin fer fram frá Dómkirkjunni í Reykjavík
þriðjudaginn 6. nóvember kl. 15.00.
Ríkey Ríkarðsdóttir,
Eiríkur Bragason, Guðbjörg Jóna Jónsdóttir,
Björk Bragadóttir, Kolbeinn Arinbjarnarson,
Steinarr Bragason, Kristín Thoroddsen
og barnabörn.