Morgunblaðið - Sunnudagur - 25.11.2012, Side 30

30 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 25.11. 2012
Matur og drykkir
S
jaldan hef ég smakkað betri
saltfisk. Þetta er best
geymda gúrmeleyndarmál
Akureyrar ef ekki Íslands,
skrifaði séra Svavar Alfreð Jónsson,
sóknarprestur í Akureyrarkirkju og
þekktur matgæðingur, á fésbók-
arsíðu sína ekki alls fyrir löngu. Gaf
staðnum fimm stjörnur af fimm
mögulegum …
Séra Svavar var þarna að ræða
um lítinn matsölustað, Tasca Rin-
cóni Canario, sem þeir Ovidio Bar-
roso og Jesús Navarro hafa rekið
frá því í september í Laxdalshúsi,
elsta húsi Akureyrar, við Aðalstræti
í innbænum.
Heillaðir af Akureyri
Báðir eru frá Tenerife, einni Kan-
aríeyja, og störfuðu þar hvor í sínu
fagi auk þess að vinna á veitinga-
húsi um helgar sér til skemmtunar,
bæði við matreiðslu og framreiðslu.
Þeir tóku sér að jafnaði frí frá
vinnu að vetrarlagi og fóru þá
gjarnan á kaldari slóðir. Árið 2009
lá leiðin út til Íslands ásamt tveim-
ur vinum og urðu þeir svo hug-
fangnir að strax kviknaði hugmynd
um að flytja hingað norður eftir.
„Okkur langaði að breyta til og
eftir að við komum til Akureyrar
kom ekki annað til greina en að
flytja hingað! Við vorum í þrjár vik-
ur á Íslandi; fyrstu vikuna í Reykja-
vík, þá næstu á Akureyri og þriðj-
una vikuna í Reykjavík,“ segir
Ovidio Barroso við Morgunblaðið.
„Okkur fannst Akureyri ótrúlega
fallegur staður; við heilluðumst af
bænum. Ekki bara vegna þess hve
hann er fallegur, líka vegna þess
hve fólk var vingjarnlegt og virtist
lifa heilbrigðu og rólegu lífi.“
Þeir sóttu því báðir um leyfi frá
störfum, albúnir þess að halda á vit
ævintýranna, og settust að á Ak-
ureyri í febrúar á þessu ári. „Við
ákváðum að freista þess að opna
veitingahús, þar sem boðið yrði upp
á spænskan mat, aðallega að hætti
Kanaríeyinga. Pappírsvinnan reynd-
ist meiri en við héldum; það var t.d.
töluvert mál að fá leyfi til að flytja
inn kjöt, osta og vín að heiman –
því við vildum bara bjóða upp á
hráefni þaðan.“
Veitingastaðinn opnuðu þeir
Ovidio og Jesús 23. september og
síðan hefur verið nóg að gera að
þeirra sögn. „Reksturinn gengur
vel, en það er reyndar óljóst hvað
við getum verið hérna lengi. Eins
og staðan er núna verðum við að
fara úr húsinu í lok desember.“
Bæjaryfirvöld hafa boðið Akur-
eyrarakademíunni, hópi sjálfstætt
starfandi fræðimanna, aðstöðu í
Laxdalshúsi í kjölfar þess að breyta
á gamla húsnæðraskólanum við
Þingvallastræti í dagvist fatlaðra,
en þar hefur akademían verið til
húsa undanfarin ár.
Fólkið í hverfinu þakklátt
„Við viljum auðvitað helst halda
áfram hér í þessu fallega, gamla
húsi en vitum ekki hvað verður.
Leyfum okkur þó að vona það
besta. Mér finnst það synd ef hús-
ið yrði ekki opið almenningi;
það er kjörið fyrir kaffihús eða
veitingastað. Akureyringar
hafa ekki bara gaman af því
að koma heldur þykir ferða-
mönnum merkilegt að koma í elsta
hús bæjarins. Hingað kom einmitt
um daginn maður um fimmtugt til
að skoða húsið, fæddur og uppal-
inn á Akureyri en burtfluttur.
Hann hafði aldrei áður komið í
Laxdalshús og var mjög spenntur.“
Ovidio segir þá Jesús gjarnan
vilja vera áfram í gamla bæjarhlut-
anum frekar en flytja sig í miðbæ-
inn. „Fólkið í innbænum er mjög
þakklátt og mér finnst það áhuga-
samt um að hleypa meira lífi í
þetta svæði. Því finnst notalegt að
geta komið hingað og fengið sér
kaffisopa og farið út að borða í
hverfinu.“
Ovidio segir þá Jesús gjarnan
vilja upplifa ævintýrið á Akureyri í
nokkur ár til viðbótar, en hugs-
anlega snúi þeir heim á leið aftur
því þar geti báðir tekið upp þráðinn
þar sem frá var horfið við fyrri
störf.
Jesús Navarro, til vinstri,
og Ovidio Barroso við
Laxdalshús í Innbænum
á Akureyri.
Morgunblaðið/Skapti Hallgrímsson
Jesús Navarro í eldhúsi veitingahússins í Laxdalshúsi.
Ovidio og Jesús selja ýmsar matvörur frá
Kanaríeyjum og annars staðar frá Spáni.
LJÚFMETI Í LAXDALSHÚSI
Heilluðust
af Akureyri
LÖGFRÆÐINGUR OG LYFJAFRÆÐINGUR FRÁ
SPÁNI KOMU Í FRÍ TIL ÍSLANDS 2009. ÞEIR
URÐU HUGFANGNIR AF AKUREYRI, ÁKVÁÐU
AÐ FLYTJA ÞANGAÐ FRÁ TENERIFE OG REKA
NÚ VEITINGASTAÐ Í ELSTA HÚSI BÆJARINS.
Skapti Hallgrímsson skapti@mbl.is
* Okkur langaðiað breyta til ogeftir að við komum
til Akureyrar kom
ekki annað til greina
en að flytja hingað!