Morgunblaðið - 08.12.2012, Blaðsíða 44

44 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 8. DESEMBER 2012
✝ Sigríður Ólafs-dóttir fæddist í
Syðstu-Mörk, V-
Eyjaföllum, 26.
september 1921.
Hún varð bráð-
kvödd á heimili sínu
í Bakkakoti 2. des-
ember 2012.
Foreldrar henn-
ar voru Ólafur
Ólafsson, bóndi frá
Dalsseli, V-
Eyjafjöllum, f. 24.5. 1891, d. 13.7.
1973 og Halla Guðjónsdóttir,
húsmóðir frá Hamragörðum, V-
Eyjafjöllum, f. 7.8. 1892, d. 7.4.
1970. Systkini Sigríðar eru: Guð-
jón, f. 23.9. 1922, búsettur í
Syðstu Mörk, Ólafur, f. 5.5. 1924,
búsettur á Hvolsvelli, Sigurveig,
f. 14.6. 1925, búsett í Reykjavík,
Sigurjón, f. 3.7. 1927, d. 8.11.
1992, Jóhanna Guðbjörg, f. 2.8.
eiga þau saman Sögu, f. 14.1.
2010 og Bjarna, f. 20.10. 2011.
Sambýlismaður Höllu er Nik-
las Hyström frá Mariannelund í
Svíþjóð, bóndi í Ártúnum, f. 29.9.
1972. Börn þeirra eru Sigríður
Linda, f. 14.2. 1994, Bjarni Krist-
ófer, f. 18.11. 1995 og Jóhanna
Sóldís, f. 26.11. 2000.
Sigga stundaði nám við Hús-
mæðraskólann á Laugarvatni og
var búsett og vann að búi for-
eldra sinna í Syðstu-Mörk, ásamt
því að vinna á vertíð í Vest-
mannaeyjum og var einnig ráðs-
kona á hinum ýmsu stöðum með
vinnuflokkum. Hún flyst í
Bakkakot á Rangárvöllum árið
1966 og hóf svo búskap með eig-
inmanni sínum Bjarna sem hún
kynntist er hún vann sem ráðs-
kona í sláturhúsi SS í Djúpadal í
yfir 20 ár. Sigga og Bjarni stund-
uðu búskap ásamt Höllu dóttur
sinni og Niklasi sambýlismanni
hennar í Bakkakoti til ársins
2004 er Bjarni fellur frá.
Útför Sigríðar fer fram frá
Akureyjarkirkju í Vestur-
Landeyjum í dag, 8. desember
2012, og hefst athöfnin kl. 14.
1928, búsett á Akra-
nesi, Árni, f. 12.7.
1931, búsettur í
Sviss, og Ásta, f.
8.1. 1939, búsett á
Selfossi.
Sigríður giftist
Bjarna Ársælssyni
frá Eystri-Tungu í
V-Landeyjum, f.
29.10. 1928, d. 29.3.
2004. Foreldrar
hans voru Ársæll
Jónsson frá Álfhólum, f. 7.5.
1889, d. 9.3. 1964 og Ragnheiður
Guðnadóttir frá Eystri-Tungu, f.
8.12. 1893, d. 24.6. 1974. Dóttir
Sigríðar og Bjarna er Halla,
bóndi í Ártúnum, f. 15.9. 1965,
sonur hennar og Hauks Ein-
arssonar, sjómanns í Reykjavík,
f. 3.4. 1965 er Ársæll, f. 9.2. 1983,
sambýliskona hans er Þorgerður
Guðmundsdóttir, f. 23.4. 1986 og
„Enginn veit hvað átt hefur
fyrr en misst hefur.“ Það eru orð
að sönnu. Það að hafa átt þig sem
móður og ömmu barnanna minna
er mér ómetanlegt. Ég var einka-
barn þitt, við vorum óskaplega
nánar, það leið aldrei dagur án
þess að við hittumst eða hringd-
umst á. Söknuðurinn er svo sár,
hann nístir mig inn að beini.
Þú varst svo mikil fjölskyldu-
manneskja, fjölskyldan var alltaf
númer eitt. Þú fylgdist alltaf með
öllu en mest þó með Ársæli,
Siggu, Bjarna og Sóldísi, þau
voru þér allt og þú barst þeirra
hag fyrir brjósti. Þú varst stór-
kostleg manneskja sem talaðir
alltaf vel um alla og lagðir ávallt
gott til. Þú varst stundvís og allt
var í föstum skorðum, það var
alltaf hægt að ganga að öllu vísu,
allt í röð og reglu, allir hlutir alltaf
á sama stað og allar hefðir fast-
mótaðar.
Elsku mamma mín, efst í huga
mér er þakklæti fyrir að hafa
fengið að hafa þig svona lengi hjá
mér, þú varst alltaf svo dugleg,
kvartaðir aldrei, það var alltaf allt
í lagi hjá þér, þú varst svo jákvæð
og sterk. Ég vakna á hverjum
morgni grátandi og óska þess að
þú værir hér að hugsa um okkur
og snúast í kringum okkur. Þú
varst alltaf að gefa okkur að
borða og þá vildir þú gera það allt
sjálf, við áttum bara að sitja og
bíða eftir matnum en ég geri mér
grein fyrir hversu eigingjörn ég
er að vilja hafa þig hér. Þú varst
alltaf svo þakklát fyrir allt sem
var gert fyrir þig og ef þú fékkst
gjöf þá varstu svo ánægð með
hana. Æðruleysi er það sem ein-
kenndi þig, aldrei að óskapast yfir
neinu.
Ég fann sterkt fyrir því hversu
mikið þú saknaðir pabba og þú
varst svo viss um að hann væri
hjá þér. Drottinn gaf og Drottinn
tók, þú varst svo trúuð og trúðir á
Guð og því veit ég að þér líður vel
og ert búin að hitta pabba. Minn-
inguna um þig mun ég ávallt
geyma í hjarta mínu og aldrei
gleyma hversu góð þú varst við
mig og börnin mín.
Þín dóttir,
Halla.
Elsku amma, það er svo sárt að
þú skulir vera farin. Ég sakna þín
svo óendanlega mikið. Við vorum
svo ótrúlega nánar, það er mér
svo mikils virði hvað við vorum
mikið saman og áttum góðar
stundir. Þegar ég var lítil fannst
mér erfitt að flytja í burtu frá
ykkur afa. Enda var ég alltaf með
nánast báða fætur hjá ykkur. Oft
fékk ég að gista hjá ykkur og þá
fékk ég nú oft að sofa á milli.
Elsku amma, þú varst alltaf já-
kvæð, sama hvað var. Þú varst
svo ótrúlega sterk og dugleg. Þú
hjálpaðir mér alltaf, alltaf jafn
gott að koma upp í til þín, sér-
staklega ef manni leið illa. Að
hlusta á þig lesa fyrir mann bænir
eru ógleymanlegar stundir. Við
áttum margar góðar stundir sam-
an, oft vorum við saman að dunda
okkur úti í gróðurhúsi, þar sem
þú vildir helst alltaf vera. Hjá þér
var alltaf gott að vera. Þú sagðir
manni það sem var að frétta bæði
af fjölskyldunni og ekki síður af
dýrunum. Ég er svo innilega
þakklát fyrir að hafa átt þig sem
ömmu. Ég hélt svo mikið upp á
þig, og ég fékk það margfalt til
baka. Við áttum ógleymanlegar
stundir og ég mun segja börnun-
um mínum og barnabörnum hvað
ég átti frábæra ömmu sem var al-
veg ótrúlega góð, hjartahlý, trú-
uð, dugleg, var alltaf eins og var
mér svo miklu meira en bara
amma. Alltaf bauðstu manni eitt-
hvað að borða þegar maður kom
til þín, sama hvað klukkan var. Þú
sagðir alltaf „Viltu ekki fá þér
eitthvað?“.
Alltaf varstu að fara með eitt-
hvað fallegt fyrir okkur og þetta
fórstu með fyrir mig um daginn.
Nú er dagur dýr og fagur
af drottni sendur.
Við skulum breiða út báðar hendur
því birta drottins yfir oss stendur.
Elsku amma, ég vona að þú
hafir það gott þarna hinum megin
með fullt af blómum, dýrum og
mikið hefur það verið falleg stund
þegar þú hefur hitt afa, foreldra
þína, bróður og góða vini. Ég veit
að þú munt fylgjast með okkur
áfram, þú sagðir svo oft, „Ég er
ekki ein“. Mikið vildi ég að þú
hefðir fengið að vera lengur hjá
okkur, en þú gast ekki farið á fal-
legri hátt en þú gerðir. Guð blessi
þig, elsku amma, þín,
Sigríður.
Elsku amma.
Þegar ég hugsa til baka koma
upp svo margar minningar um
þig og eru þær allar góðar enda
var þetta yndislegur tími sem ég
átti með þér og er ég mjög þakk-
látur fyrir hann.
Ég er svo ánægður hvernig þú
kvaddir mig í seinasta skipti þeg-
ar ég sá þig er ég var á leið upp á
Laugarvatn í skólann. Ætlaði ég
rétt svo að segja bæ og fara en þú
baðst mig um að koma til þín og
kveðja þig almennilega. Þú sagðir
við mig „bless elsku drengurinn
minn“ og faðmaðir mig og kysstir.
Ég er mjög ánægður að þú
kvaddir á þennan máta.
Það var alltaf jafn yndislegt að
vera hjá þér og gat maður alltaf
leitað til þín þegar eitthvað var
að. Ég man alltaf þegar mig
dreymdi illa eða gat ekki sofið. Þá
fórum við með bænir saman og
leið mér alltaf strax betur. Það
var alltaf svo rólegt hjá þér og
það var svo gott að koma og gista
hjá þér þegar ég var í heimavist-
arskóla og gat því ekki séð þig
virka daga, og það voru ekki
margar helgar þar sem ég sá þig
ekki því mér fannst svo gott og
gaman að hitta þig.
Ég dáist að því hversu hress og
jákvæð þú varst alltaf og þú ert
sterkasta manneskja sem ég
þekki. Það eru ekki margir sem
eru svona hressir eins og þú varst
og hvað þá á þessum aldri. Að
vera orðin 90 ára og hugsa um
dýrin þín og blómin finnst mér
aðdáunarvert. Einnig hvað þú
fylgdist mikið með fjölskyldu
þinni og öllu í kringum þig. Finnst
mér það forréttindi að hafa fengið
að kynnast þér.
Þrátt fyrir góðar minningar er
rosa erfitt að kveðja þig og vildi
ég halda áfram að búa til fleiri fal-
legar minningar með þér. En nú
ertu komin á góðan stað með góðu
fólki og ég veit að þér líður vel.
Þinn,
Bjarni.
Elsku amma, mér þykir ógur-
lega vænt um þig og mun ávallt
þykja. Þú hefur alltaf verið rosa-
lega góð við mig og alla. Ég mun
alltaf muna eftir okkur tveimur
saman, þú að gefa mér ís og
súkkulaðirúsínur og við bara að
hlusta á útvarpið eða eitthvað
annað. Alltaf þegar ég gisti hjá
þér sögðum við alltaf: „Góða nótt,
Guð geymi þig, ég elska þig.“ Svo
breiddirðu sængina alltaf yfir mig
og lagaðir hana. Þegar ég vaknaði
þá varstu oftast að gera graut,
svo fór ég alltaf að fá mér súkku-
laðirúsínur í bolla og að horfa á
barnatímann. Ég man einu sinni
eftir því þegar Saga gisti. Þá svaf
hún svo lengi og þú varst alltaf að
kalla á hana og ég var þá líka allt-
af að segja: „Amma, hún er sof-
andi.“ Þér fannst fátt jafn gaman
og þegar hún Saga litla kom
hlaupandi til þín og þú lyftir henni
upp í gluggann til þess að kreista
kisu aðeins.
Besta helgin mín með þér var
þegar ég, mamma, Sigga og auð-
vitað þú vorum hér heima í Ár-
túnum og pabbi og Bjarni voru í
Bretlandi á fótboltaleik en þú
kallaðir það alltaf tuðrubolta. Þá
gistir þú hjá okkur en þér fannst
ekki gott að vita af dýrunum þín-
um einum og blómunum óvökv-
uðum síðan deginum áður. Við
vildum hafa þig heima hjá okkur,
þannig að við værum allar saman.
Þú varst ekki róleg fyrr en Sigga
var búin að fara heim til þín og
gefa hundinum, kettinum og
hænunum. Svo kom hún aftur og
þá varstu rólegri. Síðan á laug-
ardeginum ætluðu mamma og
Sigga að baka flatkökur fyrir 1
árs afmælið hjá Bjarna, en þú
varst nú fljót að taka völdin.
Þú elskaðir plönturnar og dýr-
in og alla, þú ert frábærasta
manneskja sem ég hef kynnst og
besta amma í heimi, ég elska þig
svo mikið. Það var alltaf bannað
að blóta í þínum húsum, þú varst
svo trúuð. Alltaf þegar manni leið
eitthvað illa þá fórstu með bænir.
Ég man svo vel eftir því þegar
ég var minni, þá gisti ég alltaf
uppí hjá þér og við fórum alltaf
saman með bænir og svo mun ég
alltaf muna eftir þegar þú sagðir
„stelputetur á þriðja vetur“, þá
segi ég núna „nei á tólfta vetri“.
Ég vona að þér líði rosalega vel,
elsku amma mín. Þrjú orð sem
lýsa þér best eru góð, jákvæð og
ákveðin. Ég er viss um að þú og
afi eru núna inni í einhverju rosa-
flottu gróðurhúsi. Kannski eruð
þið að halda veislu með Jóni og
öllum sem þið þekktuð.
Ég mun aldrei gleyma þér,
elsku amma.
Ég finn að þú ert núna alltaf
hjá okkur og passar okkur.
Kær kveðja,
þín,
Jóhanna Sóldís
Kæra tengdamamma.
Nú kveð ég þig með söknuði og
von um að þú sért komin í faðm-
inn hjá Bjarna þínum. Ég man
þegar ég kom til ykkar í Bakka-
kot í fyrsta skipti. Marteinn og
Jón keyrðu mig úr Reykjavík og
við komum frekar seint um kvöld,
samt var tilbúið kaffi og með því
þegar við komum. Mér leið ávallt
vel hjá ykkur Bjarna. Snemma á
morgnana fór kaffivélin og út-
varpið í gang og kaffiilmurinn
vakti mig. Og þegar ég kom fram
var tilbúinn morgunmatur. Allt
var í röð og reglu hjá þér. Þú kall-
aðir mjög hátt: „Matur og ef þið
komið ekki strax verður enginn
matur“ og varst mjög reið ef við
komum mjög seint í matinn. En
þegar við Halla fórum að draga
okkur saman varstu ekki mjög
hrifin og lést mig alveg vita af því.
En sambandið milli okkar batnaði
eftir því sem árin liðu og við
kynntumst betur. Ég vil þakka
þér fyrir að hafa verið til staðar
fyrir börnin okkar Höllu og að
þau hafi fengið að kynnast þér
svona vel eins og þau gerðu.
Minningin um þig mun alltaf
fylgja þeim og guðstrúin sem þú
komst inn í hjarta þeirra. Það er
endalaust hægt að skrifa um hvað
þú varst góð, dugleg og hlý í okk-
ar garð. Alltaf er erfitt að kveðja
og maður er aldrei tilbúinn til
þess. Ég vona innilega að þér líði
vel og fylgist með okkur að hand-
an. „Ég er að verða góð.“ Þetta
sagðir þú alltaf, þú varst alltaf svo
bjartsýn og jákvæð.
Þinn tengdasonur,
Niklas.
Elsku Sigga.
Það fyrsta sem kemur upp í
huga mér þegar ég hugsa til baka
er þakklæti.
Ég var svo lánsöm að fá að
kynnast þér og tímarnir þar sem
ég var með þér í Bakkó eru mér
ógleymanlegir. Þú sýndir mér öll
blómin sem voru á víð og dreif um
allt húsið og alltaf vissir þú hvað
þau öll hétu. Svo baðstu mig
stundum að fara og gefa hænsn-
unum og gá að eggjum en yfirleitt
var alltaf ein hæna sem fékk að
liggja á eggjunum sem varð til
þess að þú fékkst ungana inn í bíl-
skúr og þar gastu fylgst betur
með þeim.
Ég er líka svo þakklát fyrir það
að Saga og Bjarni fengu að kynn-
ast þér og Saga fékk meira að
segja að vera ein með þér í sumar
þar sem þið gátuð notið návistar
hvor annarrar. Ég er ekki frá því
að Saga hafi notið góðs af þar sem
þú dekstraðir við hana og lést allt
eftir henni því þú máttir aldrei
neitt aumt sjá.
Þú talaðir stundum um að þér
liði ekki eins og gamalli konu, þér
fyndist þú vera tvítug og spurðir
mig stundum að því hvort þú litir
ekki vel út og það fannst mér allt-
af. Mér fannst þú alltaf svo falleg
því það geislaði alltaf svo frá þér
birtan, þú varst björt eins og
blómin enda var þitt lífsmunstur
eins og árstíðirnar á meðan ég
þekkti þig. Það birti svo yfir þér á
vorin og þá áttirðu það til að fara
að tala um hross við mig. Þegar
ég var ólétt að Sögu varstu að
hugsa um að fá að koma með mér
í Skálakot einhvern daginn á
hestbak og ég man að við töldum
það vera lítið mál og að við skyld-
um láta verða af því einhvern dag-
inn.
Ég er svo þakklát fyrir þann
tíma sem ég átti með þér og fyrir
að fá að kveðja þig á svo fallegan
hátt, þú fórst að sofa og sofnaðir
svefninum langa. Takk fyrir allan
þann tíma sem ég átti með þér,
takk fyrir flatkökurnar sem þið
Sigga Linda gerðuð fyrir afmælið
hans Bjarna í október og takk
fyrir allan matinn sem þú eldaðir
fyrir okkur Ársæl.
Þú varst einstök kona, elsku
Sigga og lifir í minningunni um
ókomin ár. Mér þótti svo vænt um
þig og þú varst mér mikill inn-
blástur. Hvíldu í friði og Guð
geymi þig.
Þakklætiskveðja,
Þorgerður Guðmundsdóttir.
Nú þegar komið er að kveðju-
stund og ég minnist hennar elsku-
legu frænku minnar Siggu í
Bakkakoti, streyma upp í hugann
yndislegar minningar frá því ég
var í sveit í Bakkakoti hjá þeim
Siggu og Bjarna en þar dvaldi ég í
9 sumur. Ég var ekki há í loftinu 6
ára gömul þegar ég fór í fyrstu
sveitadvölina en svo vel tókst til
að ég leit á mig sem aðra dóttur
þeirra hjóna og vildi helst hvergi
annarstaðar vera. Atlætið var
einstakt og Sigga var mér sem
önnur mamma á þessum árum og
við Halla vorum sem systur, enn
þann dag í dag eru þessar taugar
á milli okkar og vara vonandi um
ókomna tíð. Þegar litið er til baka
finnst manni maður finna ilm af
kakói og nýbökuðum pönnukök-
um, sem var aðalsmerki Siggu
frænku. Þetta guðafæði beið líka
eftir okkur frænkum þegar við
komum heim af böllum seint að
nóttu, volgar pönnsur og kakó því
ekki vildi hún að við færum
svangar að sofa. Sigga var mikil
húsmóðir og réð ríkjum í sínu eld-
húsi þar sem endalaust var eldað
og bakað. Það voru ekki bara
pönnsurnar sem voru frægar, það
voru líka flatkökurnar, jólakök-
urnar, kleinurnar og skonsurnar,
allt jafn gott. Sigga frænka var
líka mikill blómálfur og voru
gluggarnir oft vel nýttir undir
allskyns falleg stofublóm sem
þrifust einstaklega vel við um-
hyggju hennar. Hún hafði líka
mikið dálæti á garðinum sínum
þar sem kenndi ýmissa grasa og
allt dafnaði vel. Gróðurhúsið var
hennar paradís og var það sá
staður sem manni var sérstaklega
boðið í og hafði hún þá gjarnan
eitthvað alveg sérstakt til að sýna
manni.
Stærstan sess skipaði samt
fjölskyldan hennar, Halla einka-
dóttirin var hennar líf og yndi.
Gleðin var óspillt þegar hún svo
eignaðist barnabörnin sem hún
var svo lánsöm að ólust upp henni
við hlið, svo komu langömmu-
börnin og henni fannst hún lifa við
mikið ríkidæmi, sem hún og
gerði. Það voru forréttindi að
geta verið heima alla tíð og sjá um
sig sjálf og hafa fjölskylduna inn-
an seilingar, það var alltaf ein-
hver sem kom til hennar og oft
dvöldu þau líka hjá henni eins og
heima hjá sér.
Börnin mín voru líka svo lán-
söm að njóta hennar þegar þau
tóku þátt í sveitalífinu með þeim.
Eitt sinn hafði hún á orði við mig
að henni fyndist ég ekki standa
mig í að kenna henni Dórotheu
minni bænirnar því það þyrftu öll
börn að kunna.
Bernskuheimilið Syðsta-Mörk
var henni líka afar kært og talaði
hún um að fara heim þegar hún
fór þangað. Þar átti hún sinn un-
aðsreit og dvaldi þar oft með fjöl-
skyldunni, þá var nú oft líf og fjör.
Það er endalaust hægt að ylja sér
við minningabrunninn.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
Elsku Halla, Niklas og börn,
við sendum ykkur okkar innileg-
ustu samúðarkveðjur og biðjum
Guð að vera með ykkur og styrkja
ykkur í sorginni.
Ingibjörg Ýr og fjölskylda.
Enn er maður minntur á að líf-
ið er ekki endalaust. Einn af föstu
punktunum í lífinu, Sigga í
Bakkakoti, er fallinn frá. Hún var
kona Bjarna föðurbróður míns og
við höfum verið samferða í meira
en hálfa öld. Það er margs að
minnast og þakka.
Ég kunni alltaf vel við það hvað
Sigga var hreinskiptin og ótrú-
lega dugleg alla tíð. Það var svo
gaman að koma til hennar og
skoða hjá henni ræktunina, utan
húss sem innan. Eljan var ótrúleg
allt til síðasta dags og ófáir af-
leggjarar og græðlingar sem hún
hefur gefið mér í gegnum tíðina.
Við þessi tímamót hrannast upp
minningar, allar hlýjar en margar
broslegar, eins og til dæmis þegar
hún gaf mér hænur á fæti.
Ég kynntist Siggu vel þegar ég
var barnapían hennar, þá tólf ára
gömul, og passaði einkadótturina,
Höllu.
Halla mín og öll þín myndar-
lega fjölskylda, þið hafið misst
mikið. Ég votta ykkur öllum mína
dýpstu samúð. Bessuð sé minning
Siggu og megi hún hvíla í friði.
Ragnheiður Guðnadóttir
og fjölskylda.
Sigríður
Ólafsdóttir
VirðingReynsla & Þjónusta
Allan sólarhringinn
571 8222
82o 3939 svafar
82o 3938 hermann
www.kvedja.is
Nyútfararstofa
byggð á traustum grunni
´