Morgunblaðið - 24.12.2012, Blaðsíða 36

36
MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 24. DESEMBER 2012
Hægt er að lýsa skoðun á ritstjórnargreinum Morgunblaðsins á http://www.mbl.is/mogginn/leidarar/
Þau koma í dag blessuðjólin. Kristnir menntaka jólunum fagn-
andi, ljóssins hátíð bregður
margvíslegri birtu á tilveru
þeirra. Það er samkomulag
um það að fæðingardag
Krists beri upp á þann tíma
þegar skammdegið á sinn
lokadag og dagsbirtan tekur
að braggast.
Mestu efasemdarmenn
kynnu að benda á að slíkt
„samkomulag“ sé í sjálfu
sér vitnisburður um að sag-
an um Jesúm verði ekki
sannreynd. En þó er það svo
að með öllu er óþarft að láta
sagnfræðina vefjast fyrir
sér þegar hugað er að ævi
Jesú. Tímabili hins sagn-
fræðilega efa, sem einkum
stóð á 19. öld, er í raun lokið,
eins og hinn kunni sagn-
fræðingur Paul Johnson
bendir á í bók sinni um um
ævi Jesú:
„Enginn sagnfræðingur,
sem tekinn er alvarlega, er
þeirrar skoðunar (að Jesú
hafi ekki verið til) enda er
sérstakt að slíkri skoðun
hafi nokkru sinni verið
fleytt þar sem sannanir fyr-
ir tilveru Jesú eru svo ríku-
legar.“ Johnson bendir á að
elstu skriflegu heimildir
sem varðveist hafa um ævi
Jesú séu frá því um árið 50
eftir Krist, þ.e. aðeins 20 ár-
um eftir dauða hans. Og áð-
ur en 50 ár voru liðin frá
krossfestingunni höfðu fjög-
ur rit um ævi hans þegar
verið gefin út, og eru öll enn
til. Rómverskir sagnfræð-
ingar, sem taldir eru næsta
óskeikulir um aðra hluti, ef-
uðust ekki um tilveru Jesú
og þannig megi lengi telja.
Ef spurningin snerist að-
eins um það hvort maðurinn
Jesús hefði verið til eða ekki
má fullyrða að spurningin
hefði ekki mikla þýðingu.
Orð hans og kenningar eru
þó meitluð í margan stein án
þess að menn sjái hvaðan
þau eru runnin. Lögbækur,
og skráðar sem óskráðar
siðareglur, hafa fleytt orð-
um hans inn í hvern kima.
Nei, það er hin spurningin
sem er hin stóra spurning.
Svarið, sem svo margir hafa
gefið við henni, varð til að
við höldum kristin jól. Jesús
var til, en var hann sonur
Guðs? Maður og guð í senn.
Heimildin fyrir því að svo sé
er býsna góð. Það er Jesús
sjálfur. Og það er María
móðir hans, í samtölum við
Lúkas guðspjallamann. Í
dómsmálum að fornu og
nýju veltur oft á framburði
vitna. Og þau eru misjöfn.
Því er byrjað á að meta trú-
verðugleika vitnanna áður
en vitnisburðurinn er tekinn
gildur.
María sagði Lúkasi hvað
Gabríel engill hefði sagt við
sig og sú frásögn hefur verið
skriflega til í tæp tvö þús-
und ár. Auðvelt er að gera
lítið úr slíkri frásögn. En
hitt er vitað að vitnisburð-
urinn er gefinn þegar Krist-
ur hefur verið krossfestur,
og hinn fámenni hópur
fylgjenda er tvístraður á
flótta, enda liggur líf þeirra
við. María sagði að engillinn
hefði sagt sér að skíra son
sinn Jesúm. Og að hennar
sögn myndi hinn ófæddi
sonur setjast í hásæti Dav-
íðs og „konungsríki hans
engan endi taka“.
Konungsríki hvers? Hins
hædda og smáða og kross-
festa manns með örfáa
hrædda fylgismenn sem
keisaraveldið rómverska
elti? En samt er það svo að
nú tæpum 2.000 árum síðar
eru kristnir menn taldir
vera tæpur einn og hálfur
milljarður manna og kirkjur
þeirra og kapellur fleiri en
ein milljón um heim allan.
Öflug konungsríki, heims-
veldi og keisaradæmi eru úr
sögunni, en það sem átti
jarðneskan uppruna í gripa-
húsi eða helli í Betlehem og
enda er þyrnikórónu krýnd-
ur kóngur þess hengdi höf-
uð á krossi sínum er enn í
vexti og virðist „engan endi
taka“.
Í lok sinnar læsilegu ævi-
sögu lausnarans segir Paul
Johnson: „Jesús lifði í
grimmlyndri hugsana-
snauðri veröld, og líf hans
og dauði var leiftrandi and-
staða við hana. Hann bauð
upp á annan kost. Sá kostur
beindist ekki út á við sem
bylting eða umbætur. Hann
beindist inn á við og vísaði á
líf í auðmýkt og ást, veg-
lyndi og mildi, fyrirgefningu
og von. Við lifum einnig í
grimmlyndri veröld, ekki
síður hugsanasnauðri, þrátt
fyrir gnótt þekkingar, há-
skóla, samskiptakosta og
sérfræði. Svo kosturinnn
sem Jesús bauð er enn í
fullu gildi.“
Gleðileg jól.
Blessuð jól
STOFNAÐ 1913
Útgáfufélag: Árvakur hf., Reykjavík.
Ritstjórar:
Davíð Oddsson Haraldur Johannessen
Aðstoðarritstjóri:
Karl Blöndal
Útgefandi:
Óskar Magnússon
Lúsíukvöld Sænska félagið á Íslandi hélt Lúsíu.
Í desembermánuði tíndust jólasveinarnir niður úr fjöllunum einn af
öðrum. Þeir komu víða við og bættu og kættu börnin; stór sem smá.
Það kemur sér vel að jólasveinarnir eru þrettán talsins og geta því
ærslast um borg og bý.
Eftirvæntingin eftir jólunum er mikil hjá yngstu kynslóðinni, enda
hafa börnin nýtt desembermánuð vel í að syngja jólalög og heilsa upp
á sveinka. Börnin í leikskólanum Laufásborg sungu af hjartans lyst
gömul og ný jólalög og dönsuðu í kringum lítið og ljósum prýtt jólatré.
Sveinarnir eru hrekkjóttir og fullir af gáska og gleði. Þeir skelltu
sér í strætó og höguðu sér ekki ýkja siðsamlega, stóðu í sætum og
sveifluðu sér. Börnunum þykir alltaf gaman að uppátækjunum, því
þeir fara yfir reglur og mörk samfélagsins en gera það þó á sakleys-
islegan hátt.
Þrátt fyrir að gáski einkenni hegðun jólasveinanna eru þeir einnig
gjafmildir og vilja ólmir láta gott af sér leiða. Jólasveinaþjónusta
Skyrgáms færði Hjálparstarfi kirkjunnar dágóða upphæð svo hún
geti haldið áfram að gleðja mannanna börn.
Söngur, sveinar og
glaðlegur barnaskari
Við jólatréð Börnin í leikskólanum Laufásborg dönsuðu af kappi í kringum jólatréð að gömlum og góðum íslenskum sið.