Morgunblaðið - 02.02.2013, Blaðsíða 29

UMRÆÐAN 29Bréf til blaðsins
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 2. FEBRÚAR 2013
Einar Páll Kjærnested,
löggiltur fasteignasali.
Kjarna, Þverholti 2,
Mosfellsbæ
Sími 586 8080,
fax 586 8081
www.fastmos.is
Stórikriki 10 - 270 Mosfellsbær
OP
IÐ
HÚ
S
Glæsilegt 225,6 m2 einbýlishús á einni hæð með innbyggðum bílskúr við Stórakrika 10 í Mosfellsbæ. Eignin er
mjög vel skipulögð með fallegri innfelldri lýsingu og mikilli lofthæð, glæsilegar innréttingar og falleg gólfefni.
V. 62,9 m.
Opið hús sunnudag frá kl. 13:00 til 14:00
Mér ofbýður. Ég byrja á afætunum
sem hafa fimmföld árslaun margra,
bara fyrir setu í Hörpunefndunum,
og telja það rétt sinn því að þær séu
svo frábærar.
Sama elítan og
maður hefur séð í
gegnum árin og
hún er ennþá að,
siðlaust og hroka-
fullt. Ég mótmæli
listamannalaun-
um til þeirra, sem
eru þegar í laun-
uðum störfum.
Voru þessi laun
ekki ætluð þeim sem eingöngu störf-
uðu að list sinni? Heildarupphæð
1600 störf. Væri ekki ráð að setja
helming þjóðarinnar á þessi laun?
Við erum jú öll svo flott listafólk.
Já, það er auðvelt að sýsla með
annarra fé. Búið að skipta þjóðfélag-
inu í „þið og við“ og það af sjálfum
jafnaðarmönnunum, en þeir kunna jú
best að „jafna“ sín á milli. Engin rík-
isstjórn sem þessi hefur steypt svo
hratt og viljandi undan sér grunn-
stoðum lífsins, atvinnunnar og fólks-
ins. En ESB á víst að sjá um okkur.
Össur lýsti svo vel í Kastljósi á dög-
unum dásemdum ESB, og þar með
vangetu ykkar til að stjórna. Takk
fyrir þá staðfestingu. Gott væri nú að
fá upplýsingar um heildarkostnað
ráðherra og þingsporslur. Gefið okk-
ur upp líka kostnaðinn við ESB og
stjórnlagabreytingarnar, og þá
sjáum við hvort ekki hefði verið hægt
að kaupa tæki á sjúkrahúsin. Því
voru þjóðin og stofnanirnar ekki
byggðar upp í staðinn fyrir hræ-
gamma og höggorma (peningaelít-
una)?
Af hverju virka ekki ríkiskerfin og
af hverju er alltaf allt í athugun? Það
vantar aga og ábyrgð eða eruð þið öll
gjörsneydd þeim vitsmunum sem
þarf til þess að gegna þeim störfum
sem þið fáið góð laun fyrir, ég bara
spyr? Barna- og dýraníð fljóta bara
eins og önnur erfið mál, en svo gapið
þið öll er opnast á umræðu. Það er
ekki tekið á neinu nema með enda-
lausu tali. Kerfið virkar ekki. Ég hef
ekki trú á dómskerfinu, auðvitað biðu
þeir eftir fyrningu á olíumálinu, ég
sagði það strax og það gekk eftir. Í
dómskerfinu situr að ætla mætti svo
fátækt fólk að væntanlega þarf það
laun til æviloka. Þar og hjá stjórn-
málafólki er mikilmennskan á svo
háu stigi að það gefur út bækur um
sjálft sig þó engin afrek séu að baki
til lands og þjóðar, önnur en að taka
há laun. Nei, þessi sjálfhverfa er ekki
til góðs. Dóms-, kirkju- og stjórn-
málabáknið er orðið of stórt ofan á
grunnstoðirnar. Þið getið ekki öll
verið á jötunni. Takið ykkur á svo
hægt verði fyrir okkur hin að lifa í
þessu fallega landi okkar. Látið af
frumhvötunum um græðgi og völd.
Athuga þarf sveitarfélögin sem öll
eru á hausnum, launagreiðslur, síma,
bifreiðar og fleira. Þau eiga ekki að
vera skemmtikraftur við að hafa ofan
af fyrir fólki frá vöggu til grafar.
Hvað er málið með þessa hjarð-
hegðun? Því er RÚV-gjaldið svona
hátt, þar sem of mikið er um end-
urtekningar og matreiðsluþætti.
Að lokum þakkir til forseta lands-
ins og þjóðarinnar fyrir að hafna
ICESAVE. Þið Össur, Svavar Gests-
son og jafnaðarfólk, þetta er ekki
ykkar sigur, – og Jóhanna Sigurð-
ardóttir, ef ég man rétt stóðst þú ekki
með þjóð þinni og tókst ekki þátt í
þjóðaratkvæðagreiðslu um Icesave,
því að þér þótti hún of lítilsigld.
STEFANÍA JÓNASDÓTTIR,
Sauðárkróki.
Til þeirra er völdin hafa
Frá Stefaníu Jónasdóttur
Stefanía
Jónasdóttir
Árni Matthíasson, sem oft skrifar
ágæta pistla í Morgunblaðið, fer
svolítið yfir strikið í pistli sem birt-
ist 30. janúar.
Hann hefur búið
til mælikvarða á
pólitík sem er
þannig: Hægri-
menn eru þeir
sem afneita
hnatthlýnun af
mannavöldum og
vinstrisinnað fólk
er á móti erfða-
breyttum mat-
vælum. Þessi kvarði er ekki út í
hött en of ónákvæmur. Samkvæmt
honum væri undirritaður, og marg-
ir aðrir, vinstrisinnaður þegar kem-
ur að loftslagsmálum og hægrisinn-
aður þegar talið berst að
genafræðunum. Það sem ræður
a.m.k. eins miklu um þessar skoð-
anir fólks og pólitíkin er þekking-
arstigið. Þeir sem hafa litla þekk-
ingu geta einfaldlega sagt það sem
þeim finnst. Tilfinningaþættir, t.d.
„ógeðsfaktorinn“ (The Yuk Factor),
geta haft áhrif á það sem fólki
„finnst“ um erfðabreytt matvæli.
Og það virðist vera auðvelt að móta
almenningsáhrif með óvönduðum
rannsóknum.
Dæmi er rannsóknir prófessors
Gilles-Eric Séralini frá því í fyrra á
rottum sem virtust sýna að dýr sem
innbyrða erfðabreyttan mat fengju
krabbamein. Niðurstöður þessara
rannsókna hafa verið hraktar en
það virðist litlu breyta. Vitleysur
sem einu sinni eru komnar í umferð
haldast þar býsna lengi. Fólk sem
ræðst með oddi og egg gegn erfða-
tækni og erfðabreyttum matvælum
beitir hvers kyns gervirökum og út-
úrsnúningum og endurtekur þetta í
sífellu. Þessi áróðursaðferð virkar
alltaf jafnvel. Þessir andstæðingar
erfðatækninnar hafa náð ótrúlegum
árangri í að móta almenningsálitið,
og hefur jafnvel tekist að smeygja
sér inn í ráðgjafarnefndir og áhrif á
mótun reglugerða og laga sem
snerta þennan málaflokk.
Þetta er ójafn leikur. Annars
vegar vísindamenn sem ekki vilja
setja frá sér efni nema það sé allt
vandlega undirbyggt, og hins vegar
lýðskrumarar sem fullyrða hvað
sem er út í loftið og skrifa jafnvel
heilu bækurnar af undraverðu
þekkingarleysi í gríð og ergi. Þann-
ig láta þeir fólkið sem hefur þekk-
inguna um að mótmæla vitleysunni,
en það hefur náttúrulega aldrei
undan (smörklípuaðferðin). Jafnvel
Matvælaöryggisstofnun Evrópu
hefur ekki undan að fletta ofan af
óvönduðum vinnubrögðum á þessu
sviði.
Staðreyndin er sú að andstæð-
ingar erfðabreyttra matvæla og
erfðatækni eru almennt undursam-
lega lausir við þekkingu á því sem
þeir eru að fjalla um. En þeir kom-
ast upp með þetta vegna þess að
fólk er almennt varnarlaust vegna
þekkingarskorts. Dæmi um erlend-
an áróðursmeistara af þessu tagi er
jógaiðkandinn Jeffrey Smith sem
skrifar metsölubækur um gena-
fræði sem hann er enginn sérfræð-
ingur í. Við höfum líka þokkalegan
hóp af svona fólki hér á landi sem
skrifar greinar gegn erfðabreyttum
matvælum af óhemju dugnaði og
vanþekkingu. Og svo að því sé til
skila haldið: Erfðaefni sem við inn-
byrðum með mat er hlutað í sundur
í meltingarveginum. Það kemst
ekki inn í frumurnar í okkur!
Ég hef fært nokkur rök fyrir því
að sjónarmið „genabreytinga-
andstæðinga“ mótist nokkuð af van-
þekkingu, og það sama mun vera
uppi á teningnum varðandi „hnatt-
hlýnunarafneitara“. Og nú bendi ég
Árna á að bæta fleiri breytum inn í
pólitíska tommustokkinn.
ÓLAFUR HALLDÓRSSON,
B.S. í líffræði.
Nýr tommustokkur
til að mæla pólitík
Frá Ólafi Halldórssyni
Ólafur Halldórsson
Frá stofnun Vatna-
jökulsþjóðgarðs hafa
kristallast ákveðin
átök. Þar sem ann-
arsvegar hafa staðið
útivistarfólk og nátt-
úruunnendur en hins-
vegar friðunarsinnar
og forræðishyggja.
Umræðan hefur oft á
tíðum verið forvitnileg
og fróðleg en lengst af
samt full af upphróp-
unum. Í Vonarskarði, Bárðargata,
Vatnajökulsleið, er ein elsta þjóðleið
á Íslandi. Hennar er fyrst getið í
Landnámu er Bárður flutti suður yf-
ir með allan sinn bústofn. Síðan hef-
ur hún sjálfsagt verið oft farin, og
ratar inn á kort frá 1650, undir nafn-
inu Vatnajökulsleið. Fljótlega í upp-
hafi bílaaldar var farið að skrönglast
hestaleiðirnar þarna rétt eins og á
Sprengisandi og Kjalvegi. Nú bar
svo við að við stofnun Vatnajök-
ulsþjóðgarðs var ákveðið að loka
liðalega 70 leiðum. Sátt var um flest-
ar, eftir standa um 8 leiðir sem deilt
er um. 5 á Tungáröræfum, flestar
smálegar, til dæmis tenging við
Sylgjujökul, aðkoma stangveiði-
manna að Þórisvatni, hringleið um
Sáttmálsörkina, upp að Kerlingu.
Aðrar leiðir eru stubbur að Svartá,
Vikrafellsleið (Leið norðan Öskju)
og Vonarskarð. Ekkert af þessum
leiðum kallar á mikið breytta jeppa.
Í raun eiga allar þessar leiðir það
sameiginlegt að mér er óskiljanlegt
hvers vegna þeim er lokað. Ef við
veltum fyrir okkur Vonarskarðinu
þá er lokað rétt um 10 km bút af
Bárðargötunni milli Svarthöfða og
Gjóstu. Á þessari leið liggur leiðin
um eyðisanda, enda er ekki verið að
vernda gróður. Hann er einfaldlega
ekki til staðar. Ekki er verið að búa
til víðerni. Til þess er stubburinn
sem lokað er of stuttur eða rétt um
10 km og liggur þar að auki með
gömlum varnargarði. Ekki er verið
að koma í veg fyrir truflun mismun-
andi fararmáta, gönguleiðin og akst-
ursleiðin liggja ekki saman nema að
örstuttum spotta sem mætti jafnvel
breyta og ekki truflar
vélarhljóð í september
göngumann í júlí. Ekki
er verið að vernda
dýralíf og ekki Snapa-
dal þar sem aksturs-
leiðin ólíkt gönguleið-
inni liggur ekki um
hverasvæðin. Í raun
skil ég ekki tilganginn
með þessu banni, nema
þá helst að slíta í sund-
ur skemmtilega hring-
leið.
Útivistarfélögin
komu sameiginlega
með málamiðlunartillögu um að
heimila akstur eftir 1. sept. en leyfa
gönguumferð allt árið. Gönguumferð
er að mestu horfin af svæðinu eftir
verslunarmannahelgina. En þeir
sem vildu ganga við trúss gætu þá
farið seinnihlutann. Ég hefði helst
viljað nota dagsetninguna 15. ágúst
svo foreldrar ættu kost á að fara
með skólabörn. Fjölmennur fundur
um samgöngumál í Vjþ, sem haldinn
var í Nauthólsvík vildi halda leið-
unum opnun, rétt eins og meirihluti
svæðisráðanna. Ráðherra skipaði
nefnd til að fara ofan í samgöngumál
Vjþ. Það fór hinsvegar svo að nefnd-
in klofnaði í afstöðu sinni. Helming-
urinn fylgdi málamiðluninni með
þeim fyrirvara þó að samhliða opnun
yrði farið í skoðun á áhrifum um-
ferðar á svæðið. Hinn hlutinn vildi
bann við allri umferð. Báðir hóp-
arnir vildu láta rannsaka, fylgjast
með áhrifum umferðar á svæðinu
enda njóti náttúran alltaf vafans. Ég
skil hinsvegar ekki hvernig hægt er
að rannsaka áhrif umferðar þegar
búið er að banna alla umferð. Engin
umferð eftir til að rannsaka. Fyrir
utan að ef öll umferð er bönnuð þá á
það auðvitað líka um gangandi og
ríðandi umferð. Hvernig er þá hægt
að rannsaka? Hitt er aftur annað
mál, að að sumu leyti skil ég bann
við allri umferð betur en aksturs-
bannið, því ef hugmyndin er að
minnka álag á Snapadal og hvera-
svæðin þar þá stafar þeim meiri
hætta af göngufólki þar sem göngu-
leiðin liggur um dalinn en umferð
um slóðann sem liggur mikið austar,
austan Svarthöfða. Stjórn Vjþ tók
hinsvegar þriðja kostinn. Lokaði
Vonarskarði fyrir akandi og ríðandi
umferð en leyfði göngu og sagðist
ætla að fara í rannsókn á áhrifum
umferðar þar sem öll umferð hafði
verið bönnuð. Í stað þeirrar rann-
sóknar sem auðvitað var ógerlegt að
gera var farið í megindlegar og eig-
inlegar rannsóknir á viðhorfi fólks til
annarsvegar Vonarskarðs-leiðar
milli Gjóstu og Svarthöfða og hins-
vegar á Vikrafellsleið. Ég hef trú á
því fólki sem er að vinna þær rann-
sóknir en auðvitað eru þær ekki mat
á áhrifum umferðar. Hvaða vafa
náttúran eigi að njóta eftir slíka
rannsókn er erfitt að sjá. Svona rétt
eins og með nýjasta útspil forstjóra
Vatnajökulsþjóðgarðs. Núna er ver-
ið að stækka þjóðgarðinn. Drög þess
efnis liggja fyrir og í þetta sinn er al-
menn og góð sátt. Þá kemur að vísu
eitt sérálit frá stjórnarformanni
Vatnajökulsþjóðgarðs um bann við
akstri í vatni án þess að það fari í
rannsókn á umhverfisáhrifum fyrst!
Tilgangurinn að loka 3 áhugaverðum
leiðum. Á samt í alvöru að fara að
banna akstur yfir vatn. Á þá t.d. að
loka Þórsmörk með sömu rökum?
Núna þegar endurskoðun stjórn-
unar- og verndaráætlunarinnar
stendur yfir þarf að láta skynsemina
ráða. Ekki þá sem alltaf velja ófrið
frekar en frið sé hvors tveggja kost-
ur. Snúa sér að því að byggja brýr
aftur yfir til íslensks útivistarfólks,
náttúruunnenda, opna þessar 8 leið-
ir, lagfæra ákvæði um veiðar, reið-
mennsku og tjöldun svo garðurinn
geti orðið sú perla sem við svo mörg
höfðum væntingar og loforð um.
Vonarskarð, tákngervingur
frjálsrar ferðamennsku
Eftir Einar Kristján
Haraldsson »Núna þegar endur-
skoðun stjórnunar-
og verndaráætlunar-
innar stendur yfir þarf
að láta skynsemina
ráða. Ekki þá sem alltaf
velja ófrið frekar en frið
sé hvors tveggja kostur.
Einar Kristján
Haraldsson
Höfundur er tæknifræðingur.