Morgunblaðið - 02.02.2013, Blaðsíða 32

32 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 2. FEBRÚAR 2013
✝ Karólína Frið-rika Hall-
grímsdóttir fædd-
ist 26. júlí 1921 á
Akureyri. Hún lést
á Sjúkrahúsi Ak-
ureyrar 23. janúar
2013.
Foreldrar henn-
ar voru Ragnheið-
ur M. Söebech,
kaupkona, f. 10.3.
1894 í Reykjafirði í
Árneshreppi, d. 22.7. 1977 og
Hallgrímur Þorvaldsson, öku-
maður, f. 27.9. 1894 á Akureyri,
d. 8.12. 1925. Fósturforeldrar
Karólínu voru Ólöf Jónsdóttir,
f. 16.5. 1900 á Rifkelsstöðum í
Eyjafirði, d. 13.2. 1984 og Ey-
þór J. Hallsson, skipstjóri, f.
4.8. 1903 á Hofsósi, d .4.2. 1988.
Systur Karólínu eru Sigríður
jánssyni og eiga þau þrjú börn,
Helgu Maríu, Kristján Benóný
og Brynhildi, og Karólína, f.
1977. 3) Ragnheiður f. 6.12.
1956, sonur hennar og Guð-
mundar Þorsteinssonar, f. 1954
er Árni Þór, f. 1975 en hann
ólst upp hjá ömmu sinni og afa.
4) Árni f. 11.1. 1959, kvæntur
Ragnheiði Árnadóttur, f. 1963,
þeirra börn eru Selma, f. 1994
og Andri f. 1998. 5) Eyþór f.
29.6. 1960. Karólína fluttist
með fósturforeldrum til Siglu-
fjarðar 1930. Hún lauk gagn-
fræðaprófi 1938 og verzl-
unarprófi frá VÍ 1942. Hún
starfaði við Apótek Siglufjarðar
1938-42, vann á skrifstofu Síld-
arverksmiðja ríkisins 1942-1946
og seinna meir á skrifstofu
Skeljungs. Karólína var skáti á
Siglufirði allt frá því í tíð
Hrefnu Tynes og starfaði heil-
mikið í Slysavarnafélaginu
Vörn.
Karólína verður jarðsungin
frá Siglufjarðarkirkju í dag, 2.
febrúar 2013, og hefst athöfnin
kl. 14.
Ingibjörg, f. 14.5.
1920, d. 15.1. 2008
og Halla Kristjana,
f. 1.5. 1925. Karól-
ína giftist 28.10.
1944 Haraldi Árna-
syni, umboðsmanni
Skeljungs, f. 4.5.
1922, d. 29.12.
2009. Foreldrar
hans voru Guð-
björg Krist-
insdóttir, ljós-
móðir, f. 3.10. 1898 og Árni
Kristjánsson, skipstjóri, f. 29.9.
1891, d. 10.11. 1969. Börn Kar-
ólínu og Haralds eru: 1) Ólöf
Þórey, f. 21.6. 1943, sambýlis-
maður Ásgeir Sigurðsson f.
1937, 2) Helga, f. 12.4. 1951,
gift Erlingi Björnssyni, f. 1944.
Þeirra dætur eru Íris Rut, f.
1972, gift Kristjáni Fr. Krist-
Mig langar að minnast með
nokkrum orðum tengdamóður
minnar, Karólínu Friðriku Hall-
grímsdóttur, sem lést á 92. ald-
ursári 23. janúar sl. eftir stutt
veikindi.
Kynni okkar hófust þegar við
Árni sonur hennar felldum hugi
saman. Þá voru Karólína og
Haraldur tengdafaðir minn heit-
inn komin á efri ár. Mér var
tekið opnum örmum af þeim
báðum og á þeim tuttugu árum
sem liðin eru höfum við Árni,
ásamt börnum okkar, þeim
Selmu og Andra, átt góðar og
eftirminnilegar stundir með
þeim hjónum, hvort heldur var á
Siglufirði þar sem þau bjuggu
eða í heimsóknum þeirra hingað
suður.
Karólína var húsmóðir af
gamla skólanum eins og við nú-
tímakonurnar segjum gjarnan.
Hún sinnti heimilinu af miklum
myndarskap og hafði mikinn
áhuga á allri matargerð sem við
nutum góðs af. Mér hefur stund-
um orðið hugsað til þess hvernig
hún fór að í litla eldhúsinu á
Laugaveginum með barnahóp-
inn sér við hlið. Við fjölskyldan
komum þar heldur ekki að tóm-
um kofunum. Þar var hugsað
fyrir öllu. Fyrir brottför suður í
Kópavoginn hlóð hún á okkur
ýmsu góðgæti, sem okkur var
ætlað að hafa meðferðis á heim-
leið. Enginn átti að verða svang-
ur á leiðinni.
Karólína hafði gaman af því
að rifja upp liðna tíð, enda var
minni hennar var ótrúlegt. Hún
rifjaði t.d. gjarnan upp ferð okk-
ar tveggja í Bláa lónið sem við
fórum í fyrir mörgum árum. Sú
ferð var henni ætíð í fersku
minni enda áttum við góða
stund saman í því ferðalagi.
Fyrir utan matargerð og góð-
ar sögur hafði tengdamóðir mín
gaman af að horfa á knatt-
spyrnu. Oftar en ekki sagði hún
mér frá því að hún hefði verið
að fylgjast með leikjum í sjón-
varpinu. Í síðustu heimsókn
okkar fjölskyldunnar til hennar
lá bók um knattspyrnugoðið Ro-
naldo á náttborðinu. Góður
smekkur þar á ferð!
Þar sem Karólína bjó á Siglu-
firði, en við fjölskyldan hér fyrir
sunnan átti hún færri samveru-
stundir með okkur en ella. Hug-
ur hennar var samt hjá afkom-
endum sínum fyrir sunnan, enda
prýddu myndir sem við sendum
borð og veggi á Laugaveginum
og síðar herbergi hennar á öldr-
unardeildinni.
Við tengdamóðir mín sendum
líka hvor annarri stöku sinnum
bréf eða kort og í síðasta korti
hennar til mín bað hún fyrir
kæra kveðju til „krakka og
karls“.
Í einu bréfanna rifjar hún líka
upp í gamansömum tón, að hún
hafi eitt sinn sagt við bóndann
að hún væri farin að skrifa svo
illa og hann hafi svarað að
bragði að það hafi hún reyndar
alltaf gert. Hún hefði þá sagt við
hann, að ef svo hefði verið þá
væri hann nú ekki á lífi, þar sem
þá hefði hún ekki getað lesið
eigin skrift í matreiðslubókun-
um sínum frá Húsmæðraskól-
anum í Eyjafirði, svo notuð séu
hennar eigin orð.
Nú á tímum netsamskipta,
sem eiga sér stuttan líftíma,
finnur maður hvað það er dýr-
mætt að eiga þessi samskipti á
milli okkar Karólínu vandlega
geymd í minningarkassanum.
En nú er lífshlaupi Karólínu
lokið. Amma á Sigló, eins og
barnabörnin hennar, Selma og
Andri nefndu hana gjarnan,
mun lifa áfram í minningum
okkar.
Ragnheiður Árnadóttir.
Atvikin höguðu því svo til að
ég fór til frændfólks míns á
Siglufirði, þegar ég var 15 ára
og var tvo vetur í Gagnfræða-
skólanum þar. Í skólanum
kynntist ég m.a. stelpu, sem
varð ein mín besta og tryggasta
vinkona.
Á heimili foreldra hennar,
Karólínu Hallgrímsdóttur og
Haraldar Árnasonar, var mér
tekið sem aufúsugesti. Mér
fannst mikið til þeirra og barna
þeirra koma. Þau voru líka öll
svo góð og falleg – einstök fjöl-
skylda.
Seinna áttaði ég mig á sorg-
inni, sem bjó undir niðri og mót-
aði heimilislífið. Karólína, Kalla,
sem var glæsileg, gáfuð kona,
veiktist af þeim sjúkdómi, sem
er e.t.v. hvað erfiðast að bera og
erfiðastur er í meðförum og
engin vissa um endanlegan bata.
Ekki óraði mig fyrir að hið
sama myndi sækja mig heim og
Köllu. Óskaði þess bara að ég
mundi verða fær um að standa
nokkurn veginn upprétt eins og
hún gerði.
Hún hefur verið fyrirmynd
mín í því eins og svo mörgu
öðru.
Í mínum huga verður skarð
Karólínu Hallgrímsdóttur, vin-
konu minnar, ekki fyllt.
Hún verður borin til grafar
frá Siglufjarðarkirkju í dag.
Góða ferð, elsku Kalla.
Fjölskylda mín sendir börn-
um hennar og barnabörnum
innilegar samúðarkveðjur.
Sigrún (Bista.)
Þeir sem taka ókunnugum
sem berja að dyrum hjá þeim
opnum örmum, gefa svöngum að
borða og leyfa þreyttum ferða-
löngum að hvíla lúin bein eru að
sönnu göfugar manneskjur.
Fyrr á öldum gat það orðið
spurning um líf eða dauða að
mæta slíkum höfðingsskap, þeg-
ar verulega reyndi á. „Vertu
gestrisinn, jafnvel við óvini
þína,“ segir ein af aðalpersónum
skáldsögunnar Vesalingarnir
eftir Victor Hugo og gestrisni
var löngum talin með æðstu
dyggðum. Sannur höfðingsskap-
ur og gestrisni við ókunnugar
manneskjur er sannur kærleik-
ur.
Karólína Hallgrímsdóttir átti
til að bera þennan dýrmæta eig-
inleika og það get ég vitnað um,
því að ég barði sjálf að dyrum
hjá henni, alls ókunnug henni,
einn sumardag fyrir margt
löngu. Við vorum þá á ferðalagi
um Norðurland, fjölskyldan, í
gamalli Volkswagenbjöllu og
vorum vegmóð og þreytt þegar
við komumst loks yfir hið hrika-
lega Siglufjarðarskarð niður í
bæinn. Við Karólína höfðum
aldrei hist en þar sem Ólöf dótt-
ir hennar var vinkona systur
minnar fannst mér rétt að heilsa
upp á hana og Harald.
Ég hélt að ég myndi stansa á
tröppunum hjá henni í fimm
mínútur eða svo en Karólína tók
okkur eins og við værum börnin
hennar og það var rétt eins og
hún hefði beðið eftir okkur og
vitað að við værum á leiðinni,
svo eðlilegar voru þessar hjart-
anlegu móttökur. Karólína bauð
okkur í kvöldverð en á meðan
við biðum eftir honum fór Har-
aldur með okkur í jeppanum
sínum í kynnisferð um bæinn og
nágrennið.
Við Karólína sátum svo smá-
stund saman í sólbaði úti á
tröppum því að það var glamp-
andi sólskin og blankalogn
þennan dag. Við spjölluðum um
heima og geima og þá kynntist
ég því hversu góður sögumaður
hún var en ekki grunaði mig þá
að ég ætti eftir að njóta sér-
stæðra frásagna hennar allt til
þess að hún var komin á tíræð-
isaldur. Í minningunni er ljómi
yfir þessum sólríka degi okkar á
Siglufirði og ég veit að það er
fyrst og fremst þeim öðlingun-
um Karólínu og Haraldi að
þakka.
Þetta voru mín fyrstu kynni
af Karólínu Hallgrímsdóttur en
á samskipti okkar og samtöl upp
frá því og til síðustu stundar bar
aldrei hinn minnsta skugga. Öll
framkoma hennar og tal ein-
kenndist af hljóðlátri tign. Hún
hækkaði aldrei róminn, talaði
aldrei illa um nokkurn mann svo
ég heyrði og varð ekki tíðrætt
um sjálfa sig. Þannig eiga sann-
ar hefðarkonur að vera.
Ég og fjölskylda mín sendum
börnum Karólínu og öðrum af-
komendum hugheilar samúðar-
kveðjur.
Guðrún Finnbogadóttir.
Það var sumarið 1995, sem ég
fór með vinkonu minni Ólöfu
norður á Siglufjörð. Sól skein í
heiði og það var yndislegt sum-
ar. Þarna kynntist ég Karólínu,
sem tók á móti okkur með kost-
um og kynjum bæði í mat og
drykk. Þessi margra barna móð-
ir og húsfreyjan að Laugarvegi
33 sá sannarlega um sína. Allt-
umvefjandi góð og greiðvikin.
Það var gott og eftirminnilegt
að koma í heimsókn á Laug-
arveg 33 og áttum við marga
góðar stundir saman. Öll okkar
samskipti upp frá því einkennd-
ust af vináttu og væntumþykju.
Þegar hún kom í bæinn komu
þær mæðgur oft í heimsókn í
kaffi og spjall.
Við leystum stundum lífsgát-
una í gleði og gáska. Nú er góð
kona og gegn farin á braut til
feðranna –södd ævidaga. Megi
Guð blessa hana og taka henni
vel fyrir handan. Takk fyrir allt.
Samúðarkveðjur sendi ég til
ættingja og vina.
Greta Freydís Kaldalóns
Karólína Friðrika
Hallgrímsdóttir
Í dag kveð ég Sigríði Ólafs-
dóttur, Siggu Ólafs eins og hún
var alltaf kölluð, með miklum
söknuði í hjarta. Við kynntumst
fyrir 40 árum þegar ég hóf
störf hjá RARIK. Hún tók mér
opnum örmum og við tengd-
umst traustum böndum og
aldrei bar skugga á vináttu
okkar.
Ýmislegt gerðum við saman
stelpurnar í „Fernunni“. Fór-
um í sumarbústaði, ferðuðumst
hringinn í kringum landið, allt-
af með alklæðnað, þ.e. spariföt
sem annan klæðnað. Heimsótt-
um samstarfsfólk á landsbyggð-
inni, þetta voru dásamlegir
tímar hjá okkur stelpunum. Við
tókum þátt í byggingarvinnu í
sumarhúsum okkar, bárum
timbur í heilan pall í Hrífunesi,
hlustuðum á kyrrðina, sungum
og lékum leikrit. Það sem við
fundum ekki upp á og gerðum.
Árin liðu en undanfarin ár
Sigríður Ólafsdóttir
✝ Sigríður Ólafs-dóttir fæddist í
Reykjavík 9. október
1949. Hún andaðist á
krabbameinslækn-
ingadeild Landspít-
alans 22. janúar
2013.
Sigríður var jarð-
sungin frá Bústaða-
kirkju 1. febrúar
2013.
höfum við stelp-
urnar sem unnið
höfðum lengst
saman og konur
úr RARIK-kórn-
um komið saman
einu sinni í mán-
uði til að viðhalda
vináttu okkar.
Sigga var einn
dyggasti og besti
aðdáandi RA-
RIK-kórsins
meðan hann starfaði og tók
þátt í ýmsu með þeim hóp –
alltaf hrókur alls fagnaðar.
Svo kom Guðmundur inn í líf
þitt og þvílík hamingja. Þið
eignuðust Kristján Gylfa og
stelpurnar hans Guðmundar
voru eins og dætur þínar og
barnabörnin eins og þín eigin.
Samheldni ykkar og hamingja
var mikil. En veikindi gera ekki
boð á undan sér. Allt virtist
ganga vel í nokkur ár, en svo
kom áfallið, sjúkdómurinn tók
sig upp aftur og hafði betur í
baráttunni við lífið.
Elsku Sigga mín, takk fyrir
allar góðu stundirnar sem við
áttum saman gegnum tíðina,
þær lifa í minningunni.
Kæri Guðmundur, Kristján
Gylfi, Eyrún, Brynhildur,
Borghildur, bræður og öll fjöl-
skyldan, megi Guð styrkja ykk-
ur og hugga í sorginni.
Ásgerður Pálsdóttir.
✝
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir og amma,
GUNDA MARÍA DAVIDSEN,
Hraunbúðum,
Vestmannaeyjum,
lést á Heilbrigðisstofnun Vestmannaeyja
mánudaginn 28. janúar.
Útför hennar verður frá Landakirkju Vest-
mannaeyja laugardaginn 9. febrúar kl. 14.00.
Sólrún Bergþórsdóttir, Róbert Hugo Blanco,
Guðrún S. Bergþórsdóttir, Birgir Rögnvaldsson
og barnabörn.
✝
Ástkær faðir minn, sonur, ástvinur, bróðir og
mágur,
KRISTJÓN ÞORKELSSON
pípulagningameistari
og sendifulltrúi,
sem varð bráðkvaddur sunnudaginn
20. janúar, verður jarðsunginn frá Fossvogs-
kirkju miðvikudaginn 6. febrúar kl. 15.00.
Þeim sem vilja minnast hins látna er bent á Rauða krossinn á
Íslandi.
Halldóra St. Kristjónsdóttir, Ingimar Helgason,
Jóhanna S. Guðjónsdóttir,
Ásdís Leifsdóttir,
Hallkell Þorkelsson, Vigdís Ársælsdóttir,
Kristbjörn Þorkelsson, Guðríður Á. E. Pálsdóttir,
Þorkell Þorkelsson.
✝
Elskuleg systir okkar og frænka,
GUÐBJÖRT GUÐRÚN ERLENDSDÓTTIR,
Gauja,
Lómasölum 2,
Kópavogi,
sem lést miðvikudaginn 23. janúar verður
jarðsungin frá Fossvogskirkju mánudaginn
4. febrúar kl. 13.00.
Blóm og kransar vinsamlega afþakkaðir, en þeim sem vilja
minnast hennar er bent á Barnaspítala Hringsins.
Fyrir hönd aðstandenda,
Hlíf Erlendsdóttir,
Guðfinnur Erlendsson,
Jóhanna Ellý Sigurðardóttir, Júlíus Sigurðsson,
Erlendur Jónsson, Alda Ögmundsdóttir.
✝
JÓNAS HVANNBERG
læknir
er látinn.
Annika Wiel Hvannberg,
Jónas Hvannberg, Þorbjörg Guðmundsdóttir,
Bjarki Hvannberg, Guðrún Eva Níelsdóttir.
✝
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengda-
móðir og amma,
ELÍSABET GUÐMUNDSDÓTTIR,
Elsa,
Álfalandi 12,
Reykjavík,
sem lést á líknardeild Landspítalans í
Kópavogi fimmtudaginn 31. janúar, verður
jarðsungin frá Fríkirkjunni í Hafnarfirði
föstudaginn 8. febrúar kl. 13.00.
Ísidór Hermannsson,
Guðmundur Ísidórsson,
Hermann Ísidórsson, Edda Bjarnadóttir,
Elmar Daði Ísidórsson, Sigrún Gunnarsdóttir,
Ísidór Hinrik Ísidórsson, Antonía Esther Mbang
og barnabörn.
✝
Elskulegur bróðir okkar og frændi,
ÓLAFUR JÓN MAGNÚSSON
frá Bæ í Króksfirði,
Hjallavegi 26,
lést á heimili sínu þriðjudaginn 29. janúar.
Útförin fer fram frá Fossvogskirkju
miðvikudaginn 6. febrúar kl. 13.00.
Þeim sem vilja minnast hans er bent á
Krabbameinsfélagið.
Gunnlaugur Magnússon,
Arndís K. Magnúsdóttir,
systkinabörn og fjölskyldur þeirra.