Þjóðviljinn - 15.03.1988, Blaðsíða 3

Ekkert mannlegt
óviðkomandi
Steingrímur J. Sigfusson þingflokksformaður
Alþýðubandaiagsins í viðtali
Hann var að spila blak-
leik úti í Frankfurt í V-
Þýskalandi snemma
árs 1983 þegar honum
var tilkynnt að hans biði að
leiða lista Alþýðubandalags-
ins á Norðurlandi eystra í
næstu þingkosningum.
Hann var innritaður í Há-
skóla íslands og hefði farið til
áframhaldandi náms að öllu
óbreyttu. Hann sat í Stúdenta-
ráði í tvö ár og var virkur í bar-
áttu námsmanna fyrir bættum
kjörum. Þeirri baráttu hefur
hann haldið áfram á þingi.
Hann hefur líka látið mikið til
sín taka varðandi þjóðfrelsis-
og utanríkismál, enda segist
hann hafa gengið til liðs við
flokkinn ekki síst fyrir stefnu
hans í þeim málaflokki.
Nú fimm árum síðar, á sínu
öðru kjörtímabili, situr
Steingrímur J. Sigfússon í
sæti þingflokksformanns Al-
þýðubandalagsins, yngstur í
átta manna þingliði. I hverju er
það starf fólgið?
Legg metnað minn í að
skipuleggja sem best
málefnavinnu innan
þingflokksins
Starf mitt sem þingflokksfor-
maður er fyrst og fremst fólgið í
því að undirbúa og stjórna fund-
um þingflokksins. Ég þarf svo
auðvitað að sinna ýmsum
skyldum innan þingsins, mæta á
sameiginlegum fundum for-
manna þingflokka og stundum
eru fundir með forsetum þings-
ins. Ýmislegt fleira mætti nefna,
það þarf að taka á móti pósti og
senda bréf. Aðalvinnan er síðan
að reyna að halda utan um starfið
og skipuleggja það. Stjórna með-
ferð mála og fylgjast með því
hvernig málum miðar í nefndum.
Þegar mikið er um að vera í þing-
inu skella svo á alls kyns skyndi-
fundir við hina og þessa. Þannig
fer talsvert af tímanum í snúninga
og spjall sem að hvergi kemur
fram á yfirborðinu.
Ég vil gjarna leggja metnað
minn í að skipuleggja sem best
málefnavinnu innan þingflokks-
ins þannig að hún verði markviss.
Taka fyrir einstaka málaflokka
og leggja þar upp viðameiri
stefnu heldur en tengist kannski
beint dægurmálunum á hverjum
tíma. Þetta höfum við til dæmis
gert í sjávarútvegs- og skattamál-
um.
Hvernig hefur samstarfið í
stjórnarandstöðunni gengið í vet-
ur?
Samstarfið í stjórnarandstöð-
unni hefur gengið vel þrátt fyrir
hversu ólíkir þeir flokkar eru sem
hana skipa.
Alþýðubandalagið hefur þar
nokkru forystuhlutverki að
gegna sem stærsti og reyndasti
flokkurinn. Samstarfsaðilar okk-
ar hafa líka sína sérstöðu. Borg-
araflokkurinn nýtilkominn og
enn að fóta sig og Samtök um
kvennalista skilgreina sig sjálf
sem þverpólitísk eða kvennapól-
itfsk samtök, ekki flokk.
Stjórnarandstaðan það sem af
er þinginu hefur verið snarpari en
margir áttu von á. Ég held að það
hafi verið óumdeilanleg þingleg
og pólitísk nauðsyn og skylda að
berjast gegn matarskattinum og
afgreiða ekki málasúpu ríkis-
stjórnarinnar óskoðaða á færi-
bandi.
Framkoma ríkisstjórnarinnar
var í senn lítilsvirðing við þing-
ræðið og þingið og mörg þau mál
sem þarna voru á ferðinni um-
deild svo ekki sé meira sagt. Sú
stjórnarandstaða sem hefði lagst
flöt niður frammi fyrir slíku hefði
ekki verðskuldað merkileg eftir-
mæli.
Hvaða mál leggur þingflokkur
Alþýðubandalagsins höfuð-
áherslu á?
Við göngum náttúrlega út frá
grundvallarsjónarmiðum Al-
þýðubandalagsins og leggjum
fyrst og fremst áherslu á jöfnuð í
lífskjörum og öflugt velferðar-
þjóðfélag. Við erum sífellt að
flytja þar um tillögur og flytja
þann málstað inn á þingið. Við
höfum beitt okkur mjög fyrir
uppbyggingu og réttindum til fé-
lagslegrar þjónustu. Þá finnst
okkur brýnt að jafna aðstöðu
fólks án tillits til búsetu, það
tengist byggðamálunum sem við
höfum lagt mikla rækt við. Það
má einnig nefna sérstaklega utan-
ríkismálin og sjálfstæðismálin
sem eru öll tengd í okkar huga.
Það er andstaðan gegn hernum
og líka andstaðan við aukin er-
lend umsvif í efnahags- og
atvinnulífi. Það er augljóslega
mikil þörf fyrir varðstöðu okkar í
þeim efnum á þessum misserum
núna þegar stjórnvöld eru með
ýmsar hugmyndir um að hleypa
hér inn erlendum auðfyrirtækj-
um og bönkum. Þetta er það sem
við köllum í stærra samhengi
þjóðfrelsismál. Svo er það vitan-
lega hin hefðbundna spurning um
skiptingu þjóðarauðsins sem er
ætíð verið að takast á um. Það
kemur með ýmsum hætti inn á
borð Alþingis þó að kjarasamn-
ingar séu ekki leiddir til lykta þar
inni þá er ýmsilegt annað sem
snertir afkomu fólks sífellt til um-
fjöllunar á Alþingi. Þar reynum
við að beita okkar afli til þess að
rétta hag þeirra sem minna mega
sín.
Stjórnmálabarátta
er eilífðarverkefni
Það er mjög mikilvægt fyrir
stjórnmálaflokk að þingflokkur-
inn sé sem skeleggastur og vinni
sem best því að það er nú einu
sinni þannig að þessi
stjórnmálabarátta snýst um það
að koma fulltrúum að, á þing í
bæjarstjórnir eða annars staðar
þar sem kjömir fulltrúar hafa
áhrif. Það segir sig nokkuð sjálft
að það er ekki eins spennandi að
berjast fyrir því að fjölga í þannig
hópum ef menn hafa ekki á til-
finningunni að það breyti neinu
hvort þar er einum fleira eða
færra. Með öðrum orðum það
þarf helst að reyna að sýna það
með störfum og stefnumörkun í
þingflokknum og annars staðar
að það sé einhvers virði að eiga
slíkan hóp og eiga slíka menn og
það er auðvitaö það sem að þetta
snýst um öðrum þræði, vegna
þess að stjórnmálabarátta er ekki
spurning um að ná endanlegum
árangri, hún er eilífðarverkefni.
Þess vegna vil ég gjarna leggja
metnað minn í það að þingflokk-
urinn vinni vel og málefnalega og
sé með efnislega stefnu í málum.
Við verðum að hafa inntak í því
sem við erum að gera. Það kallar
auðvitað á vinnu. Það kallar á
efnislegar breytingartillögur við
það sem stjórnarliðar eða and-
stæðingar okkar eru að gera og
það kallar á það að menn láti sér
ekki bara nægja að gagnrýna það
sem aðrir gera heldur séu líka
með sínar eigin tillögur. Sína
eigin útfærðu stefnu um það
hvernig við vildum gera hlutina.
Af þessu held ég að við mættum
gjarna gera meira, en ég minni nú
auðvitað á að það er erfitt fyrir
fámennan þingflokk að vinna á
móti öllu batteríinu, ef svo má að
orði komast. Það sem menn átta
sig ekki á í sambandi við þetta er
að stjórnarflokkar hafa alit kerfið
á bak við sig. Þeir láta vinna sín
mál í ráðuneytum og stofnunum á
sama tíma og þeir sem eru í
stjórnarandstöðu á hverjum tíma
hafa ekki á neitt að treysta nema
sjálfa sig. Maður fann mjög
greinilega fyrir þessu til dæmis í
annríkinu í vetur þegar maður
var að bregðast hér við miklum
stjórnarfrumvörpum hverju á
fætur öðru og hafði ekki neitt
nema eigið vinnuafl og 24 tíma á
sólarhring til þess að reyna að
taka þar á móti. Þannig að að-
stöðumunurinn er auðvitað mjög
mikill hvað þetta varðar. Samt
sem áður mega menn ekki gefast
upp.
Mikilvægt að halda
tengslum við
kjósendur
Það sem gerist innan veggja
þingsins er bara hluti af starfi
hvers þingflokks og þingmanns.
Ferðalög og starf í kjördæmunum
og alls konar samtöl og samskipti
við fólk eru auðvitað mjög mikil-
væg fyrir okkur til að halda
tengslum við kjósendur. Það má
líka eiginlega segja að okkur sé
ekkert mannlegt óviðkomandi.
Hlutskipti þeirra sem eru í af-
skekktustu og víðlendustu kjör-
dæmunum er um margt erfiðara
heldur en annarra í þessu sam-
bandi. Þar koma til sögunnar
miklar vegalengdir og heilmikið
landflæmi sem þarf að fara yfir.
Þess vegna er mikilvægt að þing-
flokkurinn hjálpist að. Það er erf-
itt að vera einyrki og fyrir flokk af
okkar stærð sem er yfirleitt ekki
ennþá með nema einn þingmann
í hverju kjördæmi þá getur meira
samstarf leyst ýmis mál. Við höf-
um oft gripið til þess að menn
ferðist þá saman, styðji þannig
við bakið hver á öðrum. Ég held
að þingflokkurinn og svo allur
flokkurinn megi gera meira af því
að starfa þannig saman og fara
um í stærri hópum.
Þingflokkurinn hefur svo sín
tengsl út í flokkinn sem eðlilegt
er. Þingmennirnireru í miðstjórn
og eiga fulltrúa í framkvæmda-
stjórn. Þannig er reynt að tengja
saman starf þessara stofnana þó
að þingflokkur eðli málsins sam-
kvæmt sé alltaf dálítið sérstakt
fyrirbæri í hverjum stjórnmála-
flokki, bæði vegna þess hvernig
hann er tilkominn og vegna þess
að eðli þeirra starfa sem hér fara
fram er dálítið sérstakt. Annríkið
skellur á í gusum og þá er kannski
ekki mikill tími til samráðs við
aðra. Menn verða meira og
minna á stundum að taka ákvarð-
anir af fingrum fram og oft ekki
hægt að kalla til aðrar stofnanir í
flokknum til að ráðgast við ef
þannig stendur á.
Eg spyr Steingrím að lokum
hvernig gangi að stjórna hinum
eldri og reyndari pólitíkusum.
Hann svarar glettinn á svip.
Jú, bara ágætlega. Úr því að
þeir treystu mér fyrir þessu fé-
lagar mínir þá hef ég enga minni-
máttarkennd. Þingeyska blóðið
sakar e.t.v. ekki í þeim efnum.
Við erum búin að sitja allt há-
degið á skrifstofu Steingríms og
spjalla. Á þingfundi er utanríkis-
ráðherra að leggja fram skýrslu
vegna umframkostnaðar við flug-
stöðvarbygginguna og seinna um
daginn er utandagskrárumræða
um meðlagsmálið hjá Lánasjóði
íslenskra námsmanna. Klukkan
er orðin tvö svo það er ekki
seinna vænna fyrir Steingrím að
hraða sér því hann hefur ýmislegt
til málanna að leggja þennan dag-
inn.
-ahh
Steingrímur J.
Sigfússon
Stjórnar-
andstadan,það
sem aferþinginu,
hefur
veríð snarpari en
margir áttu von á
Þingtíðindi - Síða 3