Morgunblaðið - 26.03.2013, Blaðsíða 39

MINNINGAR 39
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 26. MARS 2013
Elskulegur bróðir
minn lést 10. mars
og var jarðsunginn frá Grafar-
vogskirkju 22. mars. Hann átti á
brattann að sækja megnið af lífi
sínu. Hann fæddist 8. desember
1964 en þá var lítið sem ekkert
gert fyrir fötluð börn með Downs-
heilkenni. Foreldrar okkar hlúðu
að honum eins og þau gátu og
héldu í honum lífinu. Við áttum
heima á Bergþórugötu 6b, í lítilli
þriggja herbergja íbúð, þegar
hann fæddist, fjórða barn foreldra
okkar. Þegar hann var á öðru ári
fluttum við í Hraunbæ 2 í stærri
íbúð. Þar áttum við yndislegan
tíma saman, ég og hann, en ég
elskaði hann af öllu hjarta og ég
unglingurinn heimtaði að hafa
hann í mínu herbergi svo ég gæti
hugsað meira um hann. Þú, elsku
Heiðar, elskaðir mig á móti, svo
undurblíður, góður og glaður. Ég
tók þig upp í rúm til mín á morgn-
ana, sem þú naust í botn, lékst þér
við tvinnakefli í bandi og klappaðir
mér á kinnina á milli og sagðir
„aaaa Nanna“. Þú varst oft veikur
en náðir þér á strik aftur, þvílíkur
baráttumaður. Svo þegar Heiðar
var um sjö ára var hann sendur að
heiman á deild á Thorvaldsens-
heimilinu sem var fyrir ósjálf-
bjarga þroskahefta einstaklinga.
Ég varð öskureið við foreldra
mína, ég skildi ekki hvernig væri
hægt að senda litla barnið sitt á
stofnun en ég gat ekkert gert
nema vera reið því ég elskaði þig
af öllu hjarta. Ég mátti heimsækja
þig á laugardögum, sem ég gerði
alla laugardaga, og við lékum okk-
ur saman og hlógum saman og
fórum og keyptum ís, sem var
uppáhaldið þitt. Svo flutti þessi
deild á Kópavogshæli og samband
Heiðar Bryntýr
Jónsson
✝ Heiðar Bryntýrfæddist í
Reykjavík 1964.
Hann lést 10. mars
2013.
Útför Heiðars
Bryntýs fór fram
frá Grafarvogs-
kirkju 22. mars
2013.
okkar varð stopulla
en við hittumst samt
oft. Það er sárgræti-
legt hversu lítið var
hugsað um börnin á
Kópavogshæli en
1996 flutti hann á
sambýlið við Mur-
urima og þvílík
breyting á aðstæð-
um, þar er borin
virðing fyrir einstak-
lingnum og þar leið
honum eins vel og mögulegt var.
Starfsfólkið þar fór með hann í alls
konar ferðir innanlands og utan
og á alls konar tónleika. Ofan á
fötlun sína og erfiðleika varð hann
blindur og á fullorðinsárum fékk
hann þunglyndi og síðustu fjögur
ár þjáðist hann af alzheimer, elsku
litli bróðir minn. Starfsfólkið í
Mururima hefur hugsað einstak-
lega vel um Heiðar og sinnir starfi
sínu af mikilli álúð. Það hefur gert
allt sem það getur til að Heiðari
liði eins vel og hægt var. Hann
fékk svo að kveðja þetta líf í líkn-
andi meðferð á heimili sínu í Mur-
urimanum þar sem setið var yfir
honum. Við systkini Heiðars
Bryntýs viljum þakka starfsfólki í
Mururima innilega fyrir afskap-
lega góða umönnun.
Nú hefur þú, elsku Heiðar
Bryntýr, fengið líkn frá þrautum,
blessuð sé minning þín og hvíl í
Guðs friði, elsku litli bróðir minn.
Þín systir,
Jóhanna Guðrún.
Núverandi, jafnt sem eldri
starfsmenn hittust til að minnast
Heiðars og halda heilaga stund.
Það fengu allir tækifæri til að
segja nokkur orð um Heiðar og
það skal engan undra að allir
höfðu frá yndislegum minningum
að segja enda hvernig er annað
hægt. Þótt fólk hefði ólíkar sögur
að segja þá var kjarninn ávallt
hinn sami, hversu vænt okkur
þótti um hann og hversu mikið við
kunnum að meta kímnigáfu hans,
hlátur, stríðni og umfram allt vin-
áttu hans. Frasinn „Góðir hlutir
gerast hægt“ átti vel við Heiðar og
þannig var einmitt sambandið við
hann. Það tók tíma að kynnast
honum og það tók hann jafnframt
langan tíma að kynnast okkur og
treysta okkur. Sem betur fer fékk
Heiðar síðustu árin að njóta þess
að vera í góðra vina hópi þar sem
hann þekkti okkur öll vel og við
vorum öll svo fær um að aðstoða
hann og veita honum þá þjónustu
sem hann óskaði eftir.
Heiðar var mikill karakter, al-
veg einstaklega sniðugur og klár
og hefur ekki nokkur maður byrj-
að að vinna í Mururima án þess að
Heiðar næði að leika á hann. Það
var ekki fyrr en nokkrum mánuð-
um síðar að maður gerði sér grein
fyrir hversu óhemju sniðugur og
lúmskt fyndinn kall væri þarna á
ferð.
Honum þótti fátt fyndnara en
að sóða smá í kringum sig og fá
svo starfsmanninn til að bölva
þessum sóðaskap. Þá hló hann
Heiðar manna hæst og manni
lærðist fljótt að láta á engu bera.
Heiðar var einnig mikill partíkall
og fannst fátt skemmtilegra en að
drekka bjór, fara á böll eða tón-
leika, tjá sig í gegnum tónlistina
og dilla sér í sætinu eða á dans-
gólfinu. Hann fékk síðustu árin að
sameina þessi áhugamál þar sem
hann fór þrisvar til Spánar og þar
var sko spiluð tónlist og drukkinn
bjór. Það átti alveg einstaklega vel
við hann Heiðar okkar enda naut
hann sín í botn í þessum ferðum
og lifði á því marga mánuði á eftir.
Heiðar hafði alla sína ævi þurft
að kljást við alvarleg heilsufars-
vandamál og ekki síst á síðari ár-
um þegar Alzheimer-sjúkdómur-
inn var orðinn viðvarandi í hans
lífi. En hann lét það aldrei aftra
sér og kunni svo sannarlega að
njóta lífsins til hins ýtrasta. Það er
heilmikil kennsla í því og ættum
við öll sem fengum þann heiður að
kynnast honum að tileinka okkur
þessi viðhorf og þennan lífsvilja.
Við erum þakklát fyrir að hafa
kynnst Heiðari, þakklát fyrir
þessi tengsl sem mynduðust, sem
tóku tíma en voru svo dýrmæt
þegar þau höfðu myndast. Hann
sýndi manni það í verki, með
faðmlögum sínum, trausti sínu til
okkar og gleðinni sem maður fékk
að njóta með honum. Þessi and-
artök komu ekki daglega en þegar
þau komu, voru þau svo þess virði
að bíða eftir og maður geymir þau
í hjarta sínu eins og dýrmætt gull.
En við erum fyrst og fremst þakk-
lát fyrir að Heiðar fékk að kveðja
þennan heim með reisn, án sárs-
auka og í nærveru við þá sem
stóðu honum næst, systkini hans
og starfsmenn Mururima.
Vertu blessaður, elsku vinur,
og í guðs bænum drekktu mikinn
bjór á himnum og hafðu tónlistina
í botni. Þannig viljum við minnast
þín og þannig viljum við hugsa til
þín.
F.h. Mururima,
Þórey og Harpa María.
Elsku besti Heiðar minn, núna
ertu farinn.
Mikið rosalega er tómlegt núna
í Mururimanum okkar og sakna
ég þess svo mikið að fara ekki inn
til þín á morgnana lengur og
kveikja á útvarpinu og hlusta á
tónlistina þína á meðan ég aðstoð-
aði þig við morgunverkin þín. Þú
varst svo sannarlega stór mann-
eskja í litlum líkama, ákveðinn og
þrjóskur en vissir alltaf hvað þú
vildir og hvað þú vildir ekki en
samt svo blíður og góður. Faðm-
lögin þín svo innileg og góð. Sökn-
uðurinn er mikill og er stórt skarð
hoggið í Mururimann okkar góða
en núna líður þér betur og ert
komin til Siggu og Elínar okkar,
fallegu englanna okkar og ert
kominn í góðar hendur sem passa
þig vel fyrir okkur, elsku besti
Heiðar minn.
Takk fyrir tímann sem ég fékk
með þér og allt sem þú kenndir
mér. Ég geymi allar minningar
um þig á góðum stað í hjarta mínu,
elsku kallinn minn. Farðu í friði,
elsku Heiðar minn. Takk fyrir allt
og allt og kveð ég þig með þessu
ljóði:
Þar sem englarnir syngja sefur þú
sefur í djúpinu væra.
Við hin sem lifum, lifum í trú
að ljósið bjarta skæra
veki þig með sól að morgni.
Farðu í friði vinur minn kær
faðirinn mun þig geyma.
Um aldur og ævi þú verður mér nær
aldrei ég skal þér gleyma.
Svo vöknum við með sól að morgni.
(Bubbi Morthens)
Elsku Jóhanna, Pálína og
Helgi, innilegar samúðarkveðjur
til ykkar.
Signý Hrund
Svanhildardóttir.
✝ Guðrún HelgaJóhannesdóttir
fæddist í Syðra-
Vallholti Seylu-
hreppi, Skagafirði
þann 12. janúar
1931. Hún lést á
hjúkrunarheimili
18. mars 2013.
Foreldrar henn-
ar voru Jóhannes
Dalmann verka-
maður frá Dæli í
Urðasókn, f. 8. ágúst 1899, d. 16.
mars 1961 og Engilráð Guð-
mundsdóttir húsfreyja á Sauð-
árkróki, f. 5. janúar 1893, d. 25.
janúar 1964. Guðrún bjó á Syðra-
Vallholti með foreldrum sínum og
þau eru: 1) Jóhanna Björg Guð-
mundsdóttir starfar við aðhlynn-
ingu, f. 25. júlí 1957. Hún á tvö
börn með barnsföður sínum
Bjarna Sveini Kristjánssyni, f. 12.
október 1958, þau Þórunni Krist-
ínu Bjarnadóttur, f. 13. maí 1979,
og Guðmund Kristján Bjarnason,
f. 8. janúar 1987. 2) Jóhannes Örn
Guðmundsson verkamaður, f. 8.
janúar 1966, d. 13. ágúst 2007.
Hann eignaðist tvö börn með
Soffíu Margréti Arnardóttur sam-
býliskonu sinni til margra ára, f.
16. október 1969, d. 25. ágúst
2009, þau Rebekku Maríu Jó-
hannesdóttur, f. 16. febrúar 1987
og Örn Ísak Jóhannesson, f. 6.
maí 2002.
Guðrún og Guðmundur fluttust
síðar til Þorlákshafnar þar sem
þau bjuggu sína ævi.
Útför Guðrúnar fer fram í
Fossvogskirkju í dag, 26. mars
2013, kl. 13.
systur sinni fyrstu
árin. Sammæðra
systir Guðrúnar var
María Guðlaug Pét-
ursdóttir, f. 11. nóv-
ember 1927, d. 10.
ágúst 2001. Hún
fluttist síðar með
fjölskyldu sinni á
Sauðárkrók. Þegar
Guðrún komst á full-
orðinsaldur fluttist
hún til Reykjavíkur.
Í Reykjavík kynntist Guðrún
manni sínum, Guðmundi Jón-
assyni vélstjóra frá Húsavík, f. 30.
október 1926, d. 23. júlí 1991 og
fluttust þau á Sauðárkrók. Þau
eignuðust saman þar tvö börn,
Elsku Guðrún, kveðjustundir
eru alltaf erfiðar. Við söknum þín
mikið en þegar söknuðurinn er
mikill þá er dýrmætt að eiga
góðar minningar.
Við geymum góðar minningar
um góðhjartaða konu sem vildi
öllum vel. Ævinlega bjartsýn og
mikil félagsvera. Alltaf tekið vel
á móti þegar mætt var í Þorláks-
höfn og skellt í pönnsur eins og
ekkert væri. Hún hafði skemmti-
legar sögur að segja frá sem hún
hafði upplifað í gegnum tíðina,
sögur af börnum sínum, barna-
börnum og ferðalögunum með
Guðmundi manni sínum, sem bar
oft á góma. Aðfangadagskvöldin
síðustu ár sem við nutum saman
voru ljúf þegar Guðrún og Jó-
hanna komu í Álfheimana til for-
eldra minna. Þar mætti Guðrún
með hlýleikann sinn og gleðina
og hafði svo gaman af krökkun-
um.
Umhyggja hennar fyrir fólk-
inu sínu er það sem ég minnist
hennar mest fyrir. Hef mikið
hugsað til símtals sem við áttum
ekki fyrir löngu. Hún hringdi því
hana langaði að heyra fréttir af
okkur. Ég sagði að það væri
mest lítið um fréttir, allt við það
sama. Ég var hálf þurr á mann-
inn í dagslok þar sem hversdags-
lega rútínan var við það sama. Þá
spurði Guðrún hvernig strák-
arnir hefðu það, hvort þeir væru
búnir að lenda í flensunni sem
var að ganga. Ég svaraði í sama
tón og fyrr og sagði nei, nei, þeir
hafa það fínt, ekkert veikir, bara
hressir og kátir. Mikið gladdi
það hana, þetta voru góðar frétt-
ir, þetta var eitthvað sem skipti
máli. Allir við bestu heilsu, frétt-
irnar gætu ekki verið betri. Ég
léttist í lund eftir viðbrögðin því
ég áttaði mig auðvitað á að taka
eftir öllu því góða í kringum
mann. Góð heilsa, það eru fréttir,
bestu fréttirnar. Ég reyni að
taka bjartsýni hennar Guðrúnar
og umhyggju til fyrirmyndar.
Hún vakti mig til umhugsunar
um að taka betur eftir því sem
vel gengur í lífinu, það er alltaf
hægt að sjá björtu hliðarnar ef
maður lítur aðeins í kringum sig
eins og hún gerði svo vel.
Takk fyrir stundirnar, hlýjuna
og gleðina sem þú færðir okkur.
Þú varst yndisleg langamma og
tengdaamma og við erum þakk-
lát fyrir tímann sem við fengum
til að kynnast þér. Við vitum að
þú ert á góðum stað í góðum
höndum hjá ástvinum þínum sem
þú hefur áður kvatt.
Við kveðjum þig nú en ég mun
ætíð hafa þig nálægt í huga mér
þegar ég tek eftir björtum hlið-
um hversdagsleikans.
Katrín Ósk Hafsteinsdóttir,
Pétur Hafsteinn og Logi
Snær
Guðrún Helga
Jóhannesdóttir
Elsku ástin mín.
Ég hef margoft
opnað skjal til að skrifa það
sem mig langar að segja en
aldrei getað fest neitt niður, ég
bara veit ekki hvar eða hvernig
ég á að byrja eða hvað ég á að
segja.
Þú varst mér allt, kletturinn
minn og mitt athvarf, og þegar
þú kvaddir þá hrundi veröldin
mín, hvernig á ég að geta þetta
án þín, elsku fallegi maðurinn
minn. Ég sakna þín svo sárt,
sakna þess að heyra röddina
þína, finna lyktina af þér og fá
að taka utan um þig.
Daginn sem þú kvaddir var
versti dagur lífs míns, hvernig
gat þetta verið? Af hverju
varst þú tekinn frá okkur? Það
var allt eins og það átti að
vera, við vorum með fullt af
plönum fyrir framtíðina og
ekki búin að vera gift í nema
rétt um 8 mánuði.
Tíminn læknar ekki sárin en
ég verð víst að reyna að lifa
Hans Ágúst
Guðmundsson Beck
✝ Hans ÁgústGuðmundsson
Beck fæddist í
Reykjavík 22. ágúst
1986. Hann lést 26.
mars 2012.
Útför Hans
Ágústs fór fram frá
Glerárkirkju 3.
apríl 2012.
með þessu og sjá
um stóra strákinn
okkar sem saknar
pabba síns sárt.
En það er líka sárt
að missa öll tengsl
við litla strákinn
okkar en ég veit ég
get lítið gert í því
en ég veit þú pass-
ar upp á hann eins
og þú passar upp á
okkur.
Ég vona, ástin mín, að þú
hafir aldrei fundið til, eða verið
hræddur og að þér líði vel hvar
sem þú ert núna, engillinn
minn. Þú ert klárlega fallegasti
engillinn þarna uppi.
Að hver einn og einasti einstaklingur
fæðist hér sem ljósvíkingur ég geng
ekki einn.
Ég trúi því að allir hafi kraft og geti
áhrif haft ég geng ekki einn.
Svo geng ég um þennan dimma dal
en aðrir ganga um svartari sal ég
geng ekki einn.
Ég bið náungann að vaka yfir mér.
Allir eru ljósvíkingar í hjartanu á sér
ég geng ekki einn.
(Mugison)
Ég elska þig, ástin mín, allt-
af og að eilífu.
Ég sé þig þegar minn tími
kemur.
Þín kona,
Birna Sif
Björnsdóttir.
Flatahraun 5a • www.utfararstofa.is Símar: 565 5892 & 896 8242
ÚTFARARSTOFA HAFNARFJARÐAR
Sverrir
Einarsson
Kristín
Ingólfsdóttir
ÚTFARARSTOFA ÍSLANDS
Suðurhlíð 35, Reykjavík • Símar 581 3300 & 896 8242 • www.utforin.is
Alúð - virðing - traust
Áratuga reynsla
Vaktsími:
581 3300 & 896 8242
www.utforin.is
Allan sólarhringinn
✝
Þökkum innilega auðsýnda samúð og vináttu
við andlát og útför eiginmanns míns, föður
okkar, tengdaföður og afa,
HILMARS KRISTJÁNS
BJÖRGVINSSONAR,
lögmanns og fv. forstjóra
Innheimtustofnunar sveitarfélaga,
Fögrubrekku 27,
Kópavogi.
Rannveig Haraldsdóttir,
Haraldur Arason, Helen Hreiðarsdóttir,
Björn Stefán Hilmarsson, Laufey Fjóla Hermannsdóttir,
Valdimar Héðinn Hilmarsson,
barnabörn og langafabörn.
✝
Útför ástkærs eiginmanns míns, föður okkar,
tengdaföður, afa og langafa,
GUÐLAUGS MAGNA ÞÓRLINDSSONAR,
sem lést á dvalar- og hjúkrunarheimilinu
Uppsölum föstudaginn 22. mars, fer fram
frá Fáskrúðsfjarðarkirkju laugardaginn 30.
mars kl. 14.00.
Þeim sem vilja minnast hans er bent á söfnunarreikning Minn-
ingarsjóðs Guðlaugs Magna Óðinssonar til styrktar forvarnar-
starfi sem tileinkað er ungum ökumönnum í umferðinni.
Reikningsnúmer: 0171-15-630100, kt. 281060-3419.
Guðrún Rafnkelsdóttir,
Rafnkell Már Magnason, Kolbrún Rögnvarsdóttir,
Þór Magnason, Bjarnfríður Andrea Guðnadóttir,
Óðinn Magnason, Björg Hjelm,
Jórunn A. Magnadóttir, Sigurður Eyþórsson,
Birna G. Magnadóttir, Halldór Guðmundsson,
Magna L. Magnadóttir, Eggert Þ. Óskarsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Kærar þakkir færum við öllum þeim sem
sýndu okkur samúð og hlýhug við andlát og
útför ástkærs eiginmanns míns, föður okkar,
tengdaföður og afa,
FRIÐLEIFS JÓHANNSSONAR.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólki á deild
L-2 á Landakotsspítala fyrir frábæra
umönnun og hlýja nærveru sem hann varð
aðnjótandi meðan hann dvaldi þar.
Snjólaug Sigurðardóttir,
Jóhann Sveinn Friðleifsson, Íris Stefánsdóttir,
Sigurður Ingi Friðleifsson, Brynhildur Bjarnadóttir
og barnabörn.