Morgunblaðið - 06.04.2013, Blaðsíða 42

42 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 6. APRÍL 2013
✝ Þröstur Þóris-son fæddist á
Ísafirði 8. október
1988. Hann lést 24.
mars 2013.
Foreldrar Þrast-
ar eru Ragnheiður
Hulda Davíðson f.
4. maí 1960 og
Þórir Þrastarson f.
8. október 1960.
Systir hans er
Hulda Ösp Þóris-
dóttir f. 12. nóvember 1982,
sambýlismaður hennar er
Kristinn Óli Hallsson f. 6. maí
1979. Börn þeirra eru Snædís
Birna, Ísak Einar og Jökull
kona hans er Halldóra Magn-
úsdóttir.
Þröstur ólst upp á Ísafirði.
Hann lauk námi í stálsmíði frá
Menntaskólanum á Ísafirði ár-
ið 2008 og starfaði hjá 3X
technology.
Þröstur fékk snemma áhuga
á kajakróðri og keppti til að
mynda aðeins 15 ára gamall í
Hvammsvíkurmaraþoninu.
Hann hóf ungur störf með
Björgunarfélagi Ísafjarðar og
gegndi þar m.a. formennsku í
unglingadeild Hafstjörnunnar
í nokkur ár. Hann var virkur
félagi í öllu starfi björgunar-
félagsins, hvort heldur sem
var á landi eða sjó.
Útför Þrastar fer fram frá
Ísafjarðarkirkju í dag, 6. apríl
2013, og hefst athöfnin kl. 14.
Ernir. Foreldrar
Ragnheiðar voru
Sólveig Ingibjörg
Kr. Davíðson frá
Ísafirði, f. 15.1.
1928, d. 18.10.
2008, og Olav D.
Davíðson frá Stav-
anger, f. 11.6.
1920, d. 1.7. 2009.
Móðir Þóris er
Þórunn Jónsdóttir
frá Ísafirði, f.
30.11. 1941. Eiginmaður henn-
ar var Sigurður Karl Gunnars-
son, hann er látinn. Faðir Þór-
is er Þröstur Marzellíusson frá
Ísafirði, f. 16.9. 1937. Eigin-
…
Og því varð allt svo hljótt við helfregn
þína
sem hefði klökkur gígjustrengur brost-
ið.
Og enn ég veit margt hjarta, harmi
lostið,
sem hugsar til þín alla daga sína.
(Tómas Guðmundsson)
Engin orð megna að hugga
þann sára harm né veita viðhlít-
andi svör við þeim ágengu
spurningum sem leita á hugann
þegar ungur maður kveður þetta
líf, einmitt þegar það ætti að
vera að byrja.
Þröstur Þórisson var glæsi-
legur ungur maður. Hann ólst
upp á Ísafirði og sleit þar sínum
barnsskóm umvafinn stuðningi
ástríkra foreldra og frændgarðs.
Ungur hóf hann að starfa með
Björgunarfélagi Ísafjarðar og
varð með tímanum einn af mátt-
arstólpum þess. Á þeim vett-
vangi naut hann hvað best eig-
inleika sinna, því hann var
vandvirkur og dugandi í hverju
því verki sem hann tók sér fyrir
hendur, hvort sem það snerti
vélar og tæki eða almenn björg-
unarstörf. Þröstur var til dæmis
í senn góður kafari og einn besti
fjallabjörgunarmaður sem sveit-
in hefur átt.
Við félagarnir í Vestfjarða-
deild Björgunarhundasveitar Ís-
lands áttum hauk í horni þar sem
Þröstur var. Alltaf var hann boð-
inn og búinn að liðsinna okkur
við æfingar jafnt sumar sem vet-
ur. Öll þau viðvik vann hann með
sínu kankvísa brosi og yfirveg-
aða fasi sem skapaði honum
traust og tiltrú félaga sinna í leik
og starfi.
Þröstur var einstaklega orð-
var ungur maður og sagði aldrei
styggðaryrði um nokkurn mann.
Hann var líka sérstaklega góður
hlustandi, hafði áhuga á því sem
aðrir voru að gera innan félags-
ins og var alltaf boðinn og búinn
að aðstoða ef þörf var á. Hann
leit ekki á verkefnin sem vanda-
mál heldur gekk að hverju verki
að vel hugsuðu máli og leysti það
farsællega. Á góðum stundum
var hann hrókur alls fagnaðar.
Síðustu ár hafði Þröstur um-
sjón með unglingastarfi Björg-
unarfélags Ísafjarðar. Fórst
honum það vel úr hendi, enda
var hann ungliðunum bæði
traustur félagi og góð fyrir-
mynd.
Fyrir hönd Vestfjarðadeildar
BHSÍ viljum við að leiðarlokum
þakka með þessum fátæklegu
orðum góð kynni og ómetanlega
aðstoð sem Þröstur veitti okkur
í starfi okkar. Foreldrum hans,
systur og frændfólki færum við
hugheilar samúðarkveðjur sem
og félögum í Björgunarfélagi
Ísafjarðar sem misst hafa frá-
bæran félaga og vin.
…
En meðan árin þreyta hjörtu hinna,
sem horfðu eftir þér í sárum trega,
þá blómgast enn, og blómgast æv-
inlega,
þitt bjarta vor í hugum vina þinna.
(Tómas Guðmundsson)
Blessuð sé minning um góðan
dreng.
Ólína Þorvarðardóttir
og Auður Yngvadóttir.
Kveðja frá Sportkafara-
félagi Íslands
Ungur maður er fallinn frá í
blóma lífs síns. Við í Sportkaf-
arafélagi Íslands kynntust
Þresti vel þegar hann tók á móti
félögum í SKFÍ fyrir vestan og
var okkur þá strax ljóst að
Þröstur var fjölhæfur og áreið-
anlegur piltur. Hann var meðal
annars virkur kajakræðari og
björgunarsveitarmaður ásamt
því að vera félagi í SKFÍ.
Það var um það leyti sem
Þröstur lærði að kafa sem Sport-
kafarafélag Íslands fór að leggja
leið sína reglulega til Ísafjarðar í
árlega köfunarferð. Þröstur tók
á móti okkur, var okkur innan
handar með alla aðstoð, kafaði
með okkur, og svo nutum við fé-
lagsskapar hans og annarra
heimamanna.
Þröstur var einstaklega prúð-
ur ungur maður, boðinn og búinn
til að aðstoða. Það var hægt að
stóla á hann og það stóðst alltaf
allt sem hann sagði. Hann var
ljúfur og góður félagi og mun
þroskaðri en búast mátti við af
svo ungum manni. Minningin um
hann verður geymd í huga okkar
og hjörtum.
Félagar í Sportkafarafélagi
Íslands votta foreldrum, að-
standendum og vinum innilega
samúð og óska þess að minningin
um þennan ljúfa dreng verði
sorginni yfirsterkari.
F.h. Sportkafarafélags Ís-
lands,
Haukur Einarsson formaður.
Hjá ungu fólki í blóma lífsins
eru hugsanir um dauðann oftast
mjög fjarri. Lífið er á hraðri ferð
með öllu sínu annríki sem ein-
kennir nútímann. Harmafregnin
kemur því eins og reiðarslag.
Læsir ískaldri krumlunni í hjart-
að og skilur eftir ótal spurningar
sem aldrei finnast svör við.
Þakklæti er það fyrsta sem
kemur upp í hugann þegar við
hugsum til Þrastar Þórissonar.
Þakklæti fyrir samverustundir í
starfi sem leik við góðan og
traustan dreng sem nú er fallinn
frá langt fyrir aldur fram. Þröst-
ur réðst ungur til náms hjá 3X
Technology sem stálsmíðanemi
ásamt nokkrum drengjum á
svipuðu reki. Vorið 2007 útskrif-
aðist hann ásamt fimm öðrum
nemum og vann óslitið hjá fyr-
irtækinu til hinsta dags.
Við starfsmenn 3X Techno-
logy eigum margar góðar minn-
ingar um Þröst. Hann var hvort
tveggja í senn, fyrirmyndar
starfsmaður og vinnufélagi. Dug-
legur, vandvirkur og traustur.
Hann vann sérstaklega óeigin-
gjarnt starf í þágu starfsmanna-
félagsins, var ávallt boðinn og
búinn ef þurfti að skipuleggja
eða halda utan um mannamót
eða skemmtanir á vegum þess.
Þröstur var einnig virkur félagi í
Björgunarfélagi Ísafjarðar og
Siglingaklúbbnum Sæfara á Ísa-
firði þar sem hann lagði m.a.
stund á kajakróður. Þröstur var
einmitt hrókur alls fagnaðar í
ferðum Starfsmannafélagsins á
þorrablót eða árshátíðir í
Reykjanes við Djúp. Þegar verið
var að hita upp mannskapinn í
sundlauginni fyrir kvöldið sýndi
Þröstur kúnstir sínar í kajak-
róðri við mikla aðdáun þeirra er
á horfðu.
Deyr fé,
deyja frændur,
deyr sjálfur ið sama.
Eg veit einn
að aldrei deyr:
dómur um dauðan hvern.
(Úr Hávamálum)
Með þessum fátæklegu orðum
vil ég fyrir hönd stjórnenda og
samstarfsmanna 3X Technology
þakka fyrir að hafa fengið að
kynnast þessum trausta og heil-
steypta dreng. Í dag fylgjum við
vinnufélaga og vini okkar í hans
hinstu för. Guð blessi minningu
Þrastar Þórissonar.
Við sendum Þóri, Ragnheiði,
Huldu og öðrum aðstandendum
okkar innilegustu samúðarkveðj-
ur.
Karl Kristján Ásgeirsson.
Við í Björgunarfélagi Ísafjarð-
ar viljum minnast góðs félaga,
Þrastar Þórissonar.
Þröstur byrjaði 13 ára í ung-
lingadeildinni Hafstjörnunni,
síðar fór hann í stjórn unglinga-
deildar, var formaður hennar og
síðast umsjónamaður í nokkur
ár.
Þegar hann náði aldri kom
hann upp í björgunarsveitina. Í
björgunarsveitinni var hann
mjög virkur, duglegur að sækja
námskeið á vegum Slysavarna-
félagsins Landsbjargar.
Hann tilheyrði áhöfn Gunnars
Friðrikssonar, fjallabjörgun,
köfunar-, bíla- og vélsleðahópum.
Í starfi Björgunarfélagsins
var hann duglegur að miðla
kunnáttu og reynslu sinni. Þetta
gerði hann meðal annars með því
að standa fyrir stuttum fyrir-
lestrum og verklegum æfingum
sem hann var duglegur að skipu-
leggja.
Einn af stærstu kostum
Þrastar var hvað það var stutt í
húmorinn. Þar er nauðsynlegt að
nefna að helst vildi hann ekki
fara í fjallaútköll öðruvísi en í
sínum Crocs-skóm en þeir voru
hans bestu vinir í fjallgöngu og
ekki má gleyma fjallastillingunni
á Crocs-skónum þegar hann
teygði hælbandið aftur fyrir hæl-
inn. Annað dæmi var þegar tveir
fjallamenn frá Bjögunarfélaginu
voru á leið á Bíldudal í útkall, þá
voru þeir spurðir um nöfn þeirra
sem væru í undanfarahópnum,
kom skjótt svar frá Þresti,
Þröstur og Guðjón, löng bið í tal-
stöðinni, síðan svar: Eruð þið
bara tveir? þá svarar hann: Já,
það dugar.
Að lokum viljum við í Björg-
unarfélagi Ísafjarðar þakka
Þresti fyrir samfylgdina um leið
og við sendum fjölskyldu hans og
ættingjum innilegar samúðar-
kveðjur.
Fyrir hönd Björgunarfélags
Ísafjarðar,
Jóhann Ólafson.
Elsku Þröstur. Það er sárara
en tárum taki að þú skulir horf-
inn þessum heimi. Ég er þakklát
að hafa orðið þeirrar gæfu að-
njótandi sem vinur fjölskyldu
þinnar að fylgjast með þér vaxa
úr grasi, dafna og þroskast í
þann unga myndarlega, ábyrga
og úrræðagóða mann sem þú
hafðir að geyma.
Ísafjörður var þinn staður, þú
sagðist ekki þurfa að fara neitt
því að hér fyrir vestan væri allt
sem þú þyrftir. Þú gekkst þína
beinu braut, laukst námi, fékkst
góða vinnu þar sem þér voru fal-
in ábyrgðarstörf þó ungur værir
að árum og gerðir allt af ná-
kvæmni og natni, – svo eftir var
tekið, ungur varstu þegar þú
byrjaðir að róa á kajak og það
var einhvern veginn eins og þú
hefðir ekki gert neitt annað, slík
var leikni þín.
Þú varst ötull í starfi Hjálp-
arsveitarinnar, fyrst sem með-
limur í unglingastarfi hennar
sem þú svo veittir forstöðu um
tíma og síðar í framvarðarsveit
hjálparstarfsins á öllum stigum,
þú varst alltaf að undirbúa þig
og byggja þig upp til að verða
betri fyrir sveitina þína. Alls
staðar var tekið eftir þér fyrir
áræði og ósérhlífni, hjálparsveit-
in var þinn vettvangur.
En þeir voru eflaust færri sem
vissu hversu einstakt samband
þú áttir við foreldra þína.
Mamma þín sagði mér oft frá því
að þið hefðuð setið saman eftir
matinn þegar pabbi þinn var far-
inn að vinna kvöld- og nætur-
vinnuna sína og spjallað um alla
heima og geima, þessar stundir
voru henni mikilvægar, þetta
gerðir þú líka eftir að þú fluttir
að heiman og naust þá nærveru
hennar og umhyggju, hún bar
þig ávallt á örmum sér, slík var
ást hennar og þeirra beggja á
stráknum sínum, þú varst líka
heppinn að eiga yndislega systur
hana Huldu Ösp, ég veit að hún,
mágur þinn Kristinn og strák-
arnir þeirra munu sakna þín
sárt.
Kæri vinur, ég mun ávallt
geyma þig í huga mér og þakka
þau ár sem ég fékk að fylgja þér
eftir.
Elsku Ragnheiður, Þórir,
Hulda Ösp, Kristinn, Ísak Einar
og Jökull Ernir og aðrir aðstand-
endur, ég votta ykkur mína
dýpstu samúð í þessari þungu
raun.
Ykkar
Valdís.
Ég sé hann fyrir mér brosandi
með útrétta hjálparhönd, þannig
var vinur minn Þröstur Þórisson.
Við Þröstur áttum ýmis sam-
eiginleg áhugamál sem varð til
þess að góður vinskapur tókst á
milli okkar. Það var auðvelt að
láta sér líka vel við Þröst, bros-
mildur, rólegur og alltaf stutt í
húmorinn. Flestar stundir okkar
saman voru í starfi Björgunar-
félags Ísafjarðar (BFÍ) enda var
Þröstur einn öflugasti björgun-
arsveitarmaður sem Ísfirðingar
ef ekki Vestfirðingar hafa átt frá
upphafi. Það var alveg sama
hvort verkefnið var á sjó eða
landi þá var hann tilbúinn til að
takast á við það.
Þar til fyrir nokkrum árum
var ég umsjónarmaður fjalla-
björgunarhóps BFÍ. Strax og
Þröstur byrjaði að æfa með mér
kom í ljós að hann hafði mikinn
áhuga, fumlaus og vönduð vinnu-
brögð voru honum eðlislæg
þannig að hægt var að treysta
honum fyrir lífi sínu. Það var
mikill fengur að fá hann í þennan
hóp og eftir skamman tíma gat
ég með góðri samvisku dregið
mig út úr starfinu því ég vissi að
hópurinn var í góðum höndum
með hann sem umsjónarmann.
Undir forystu Þrastar fór hóp-
urinn í nokkrar bjarganir, sú erf-
iðasta þegar Ísraelsmanni var
bjargað úr lóðréttum klettum
fyrir ofan Engidal fyrir nokkrum
árum. Ég var og er mjög stoltur
af strákunum fyrir að hafa klár-
að það erfiða verkefni eins vel og
þeir gerðu.
Þröstur var ein hjálpsamasta
manneskja sem ég hef kynnst.
Ef einhver þurfti aðstoð þá var
alltaf hægt að treysta á hann.
Það skipti ekki máli hver aðstoð-
arbeiðnin var eða stærðargráð-
an.
Í mörg ár þjálfaði ég leitar-
hund og við slíka þjálfun er
nauðsynlegt að hafa gott bak-
land, mannskap sem er tilbúinn
til að aðstoða við ýmsa þætti.
Þröstur var einn þeirra sem tóku
mikinn þátt í þjálfun leitar-
hundsins míns og annarra á
svæðinu. Hann aðstoðaði okkur
með því að fela sig fyrir hund-
unum og meira að segja kafaði
hann nokkrum sinnum í smá-
bátahöfninni til þess að hundarn-
ir gætu fundið hann í sjónum.
Þar kom ein sérþekking Þrastar
til góða. Það skipti engu máli
hvað hann var beðinn um að gera
fyrir okkur, alltaf sagði hann:
„Já, ekkert mál.“ Þannig aðstoð-
aði hann okkur við erfiðan
mokstur á snjóholum fyrir snjó-
flóðaleitaræfingar og skipulagði
útkallsæfingar. Einu sinni þurft-
um við að láta smíða sérstaka
skóflu til að nota við æfingar,
það var lítið mál fyrir Þröst að
smíða eina fyrir okkur, bara
spurning hvað við vildum hafa
hana stóra.
Það er ekki sjálfgefið að menn
séu tilbúnir til að leggja svona
mikla vinnu í að hjálpa öðrum.
Á kveðjustund er oft erfitt um
orð, bærinn hans Þrastar grætur
fallegan dreng sem gaf allt sitt í
samfélagið sem hann unni svo
heitt, við horfum á eftir honum
með söknuði en gleðjumst í leið-
inni yfir því að hafa átt hlutdeild
í honum.
Ég verð ævinlega þakklátur
fyrir að hafa kynnst Þresti Þór-
issyni.
Ég bið Guð að vera með fjöl-
skyldu, ættingjum og vinum
Þrastar og styrkja þau á þessum
erfiðu tímum.
Hörður Harðarson.
Þröstur Þórisson
erfidrykkjur
Sigtúni 38, sími: 514 8000
erfidrykkjur@grand.is / grand.is
Hlýlegt og gott viðmót
Fjölbreyttar veitingar
lagaðar á staðnum
Næg bílastæði og
gott aðgengi
ÚTFARARSTOFA
KIRKJUGARÐANNA
Vesturhlíð 2 • Fossvogi • Sími 551 1266 • www.utfor.is
útfararstjóri
útfararþjónusta
Önnumst alla þætti útfararinnar
Þegar andlát ber að höndum
Arnór L. Pálsson
framkvæmdastjóri
Ísleifur Jónsson Frímann Andrésson
útfararþjónusta
Jón Bjarnason
útfararþjónusta
Hugrún Jónsdóttir uðmundur Baldvinsson
útfararþjónusta
G Þorsteinn Elíasson
útfararþjónusta
Ellert Ingason
útfararþjónusta
REYNSLA • UMHYGGJA • TRAUST
✝
INGIGERÐUR KARLSDÓTTIR
verður jarðsungin frá Neskirkju mánudaginn
8. apríl kl. 15.00.
Börn, tengdabörn og ömmubörn.
✝
Útför ástkærrar móður okkar, tengdamóður,
ömmu og langömmu,
ÁGÚSTU JÓHANNSDÓTTUR,
Melabraut 7,
Seltjarnarnesi,
sem lést á dvalar- og hjúkrunarheimilinu
Grund að morgni páskadags 31. mars,
fer fram frá Dómkirkjunni í Reykjavík föstudaginn 12. apríl
kl. 15.00.
Jóhann Ísleifsson,
Ólafur Ísleifsson,
Örn Ísleifsson, Guðrún Þóra Magnúsdóttir,
Páll Ágúst Ólafsson, Karen Lind Ólafsdóttir,
Ólafur Örn Arnarson,
Magnús Gísli Arnarson
og barnabarnabörn.