Alþýðublaðið - 20.05.1924, Blaðsíða 2

3
Spásðpr thaldsiBS.
Fiskverö er nú ágætt, ca 200
kr. skpd. af stórfiski nr. 1; lýsi,
síld og aðrar sjávarafurðir eru
einnig í mjög háu verði. — Ræt-
ast illa spásögur Jóns Auðuns og
annara íhaldsmanna um, að aukin
fiskiframleiðsla spilli fiskverðinu.
Sjálft stjórnarblaðið ósannar nú
spár >eirra, eins og sjá má á eftir-
farandi klausum:
»Um síðustu mánaðamót taid-
ist svo til, að aflinn á öllu land-
inu væri orðinn um 100 þús.
■kpd.<; »er ekki ósennilegt, að
annað eins aflist til áramóta, svo
ársaflinn vetði 200 þúa. skpd.<
>lá þeir (þ. e útgerðarmenn) þá
eitthvað upp í töpin og tjónið
undanfarin ár.< —
Þau töp hafa. eins og allir vlta,
lent aðaliega á almenningi sem
gengisfall og vaxtahækkun, en út-
gerðarmennirnir eiga nú einir að
hirða gróðann; fiskimennirnir, sem
veiða flskinn, og verkafóikið, sem
verkar hann, eiga ekkert að fá
upp í sín töpi —
Enn íremur segir svo: ».Þá mun
»krónunni< okkar batna sinn ves-
aldómur og dýrtiðin minka, sem
nú kreppir að almenningit (en
ekki atvinnurekendum heldur). f*ar
með viðurkennir blaðið þá loks
þau alþektu sannlndi, að dýrtíðin,
ávöxturinn af ráðsmensku og
braski burgeisanna, komi að eins
niður á almenningi, þ. e. alþýðu;
líklega heflr >ritstjórinn< gert
þessa játningu í ógáti. Spásögn
blaðsins um, að úr rakni fyrir
almenningi, ef útgerðarmennirnir
einir hirða allan arðinn, leggur
enginn óvitlaus maður trúnað á,
Til þess eru menn farnir að
þekkja »danska Mogga< og íhaldið
alt of vel.
Þakkarorð
tll íslenzku ÞJéðarinnar.
Ókunn yður og yðar fogtu,
söguríku eyju komum við hér
til ísiands fyrir nærtelt io áium.
Áður en við stígum tótum
okkar á (slenzka grund, þoktum
Bbéi.mgm
við eð nokkru þann n&ungans
kærieika, er suð geíur þeim
manni, seni hslgar sig í þjón-
ustu hans.
En sá fórnervifji, það traust
og sá áhugl, sem íslenzka þjóðin
sýndl starfi voru írá fyrstu tfð,
knúði okkur tií að elska ísiand
og ísianzku þjóðina sérstaklaga.
Og þar eð við nú samkvæmt
skipun verðum að yfirgefa ís-
land, íörum við héðan með
margar bjartar og góðar endur-
mlnningar, glöð yfir því að haia
tengið að þekkja yður og landið
yðar, og við þökkum guði og
yður fyrir það. Hvarvetna höfum
við mætt vinsemd, sem knýr
okkur til Sð minnast yðar lengi.
f von um, að eftlrkomendur
okkar, Brigadér og frú Holro,
mættu verða hins sama kærieika
og fórnarviija aðnjótandi, svo að
starfsemi Hjálpræðishersins á
komandi árum gæti orðið til enn
meiri nytsemdar og blessunar
iyrir land og þjóð, biðjum við
yður að meðtaka okkar hjart-
anlegustu þökk og ósk um bless-
un guðs.
Reykjavík, 16, maí 1924.
Camilla og 8. Qrauslund.
Not og ðnot.
í vandræðtsm, »Ef< — eins
og »danski Moggi< segir —
menn vilja sjá hvernig ósjálí-
ráðir »ritstjórar< verða að hegða
sér, þegar þeir eru í vandiæð-
um, þá skyidu menn athuga
klausu þá í blaði útlendu bur-
geisanna sfðasta iaugárdag, sem
hefst á: »Ef<. Þar er sagt, að
et Aiþýðublaðið hirti urn að vita
rétt, œyndu rithöíundar þass ekki
skrifa graln eins og þá, sem
stóð hér í blaðinu 12. þ. m. og
hét: >f kióm eríeods auðvafdsc.
Þar var birt notariafvottorð um
yfiiráðin yfir »MorgunbIaðinu«
og greint nánara frá, hvað með
þvf væri sagt. Við engu af því
hefir »dánski Moggi< reynt að
hagga, en nú minnist hann ekki
á vottorðið, heldur masar eitt
hvað um, hvað Þorsteicn Gísla-
son hafi sagt Það kemur AI-
þýðublaðinu ekkeit við. Þvi er
Konm /
ÆæUafn ;(viíamirt a / J
eru noíuó i „&márali~
smjörííMéó. ~~ <fiiófið
þvé avali um fiaé^
Heklis-eldspýtiir
komnar aftar.
laupfélagið.
Kostakjör. Þeir, sem gerast
áskrifendur að »Skutli« frá nýári, fá
það, sem til er og út kom af blaðinu
síðasta ár. Notið tækifærið, meðan
upplagið endist!
nóg, að Þorsteinn befir skýrt frá
erlendu yfirráðunum, og hann
mátti gerst mn vita, því að hann
hefir reynt þau sjálfur, og að
»daoski Moggi« hefir sjábur stað-
festskýrsiu Þorsteins með nota-
riaivottorði. Enn skýrari sönnun
íiggur í bvf, að »Moggi< vill nú
ekki kannast við vottorð þetta,
og þess vegna er hann nú í
vandræðum.
>Kaui>maðar< skrifar í »Vísi<
um innflutningshöttin og ber
ihaldsmönnum á brýn svik á
kosuingaloíorðum þeirra. Þetta
er aiveg rétt hjá »kaupmanni<.
Þeir h-t?a svikið öll sín lo orð, og
það sögðu Alþ.fl menn kjósendum
þeirra tyrir í h-ust að þeir myndu
gera og það a þvf, að þeir
hiytu að gera það. Burgeisar
hugsa sem sé hver um sig. En
kaupmenn og aðrir, sem nú eru
óánægðir. trúðu þá betur fyrir-
sjáadfegum svikmum en heiðar-
íegum aíþýðuflokksmönnum, Og
er vísast ekki veit að núa því
þeim um nasir. Þetta er ekki
heidur dregið hér íram í því
skyni haidur af þvf, að þetta er
lærdómur tii síðari tíma íyrir
kaupmíno sem aðra.