Morgunblaðið - Sunnudagur - 24.11.2013, Blaðsíða 16

*Franska borgin Marseille hefur borið sæmdarheitið menningarborg Evrópu þetta árið »18Ferðalög og flakk
Fjallið Fuji er eitt helsta þjóðartákn Japans og jafnframt þeirra hæsta fjall (3.776 metrar). Fjallið er
skráð á heimsminjaskrá Menningarstofnunar Sameinuðu þjóðanna UNESCO og er talið hafa verið
fyrst klifið af ónafngreindum munki árið 663. Ekki var leyfilegt fyrir konur að klífa fjallið fyrr en
eftir 1883 enda feðraveldið allsráðandi í Japan þá líkt og í dag. Ég gerði fyrst tilraun til þess að klífa
fjallið 1999 en komst einungis hálfa leið með rútu. Seinni tilraunin átti að vera sl. sumar þegar
Ásta Sigga vinkona mín reyndi að draga mig þangað, en ég þóttist ekki eiga gönguskó. Ég hef þó, með japönskum vin-
um mínum, farið að rótum Fuji á haustin í þeim tilgangi að upplifa Asagiri-tónlistarútihátíðina sem ku vera engri ann-
arri tónlistarhátíð lík. Munurinn á tónlistarúthátíðum í Japan og á Vesturlöndum er að í Japan er meiri áhersla lögð á
hvað er grillað, djúpsteikt eða soðið en sjálfa tónlistina. En eins og þeir sem til Japans hafa komið vita snýst hér allt um
mat og drykk og þegar Japanir tala um að fara út að skemmta sér eiga þeir fyrst og fremst við að fara út að borða góðan
mat. Ég man því aldrei hvaða hljómsveitir spiluðu, en ég gleymi ekki sóba-núðlunum, sjabú-sjabú-pottinum, tempúra-
tígrisrækjunum, tófú-salatinu, nautatungunum og félagsskapnum, að ógleymdu útsýninu yfir Fuji konung.
Já, lífið í Japan er einstakt.
Bolli Thoroddsen Bolli við rætur Fuji, á Asagiri-tónlistarhátíðinni, með japönskum vinum sínum.
Við rætur Fuji konungs
Bolli Thoroddsen
PÓSTKORT F
RÁ JAPAN
F
innland var fínt, svona við fyrstu
kynni. Upplifunin var að nokkru
leyti sú að við værum komin heim,
enda þegar þarna var komið sögu
búin að vera í tæpar tvær vikur í fjarlægu
landi. Norðurlönd eru um margt hvert
öðru lík sem skýrir kannski að einhverju
leyti þá tilfinningu sem við fengum í Hels-
inki,“ segir Magnús S. Jóhannsson, starfs-
maður Arion banka.
Magnús og Sigþóra Sigurjónsdóttir kona
hans voru í Helsinki á dögunum og höfðu
þar viðdvöl í sólarhring. Enginn kynnist
landi og þjóð á svo skömmum tíma, en al-
mennt talað ráða fyrstu kynni þó miklu um
alla framvindu.
„Ég hef oft komið til Kaupmannahafnar
en finnska höfuðborgin er allt öðruvísi.
Þetta virkar á mig þannig að mannlífið sé
nokkuð rólegt. Það var líka gaman að
koma í miðborgina, þar sem sporvagnar
settu svip sinn á umferðina. Þá var gaman
að sjá Temppeliaukio-kirkjuna,“ segir
Magnús. Kirkjan, sem var tekin í notkun
árið 1969 er í miðborginni og er felld inn í
klettastapa þar en glerþak hleypir birtu
inn. Kirkjan er vinsæll viðkomustaður
ferðafólks og eitt helsta kennileiti Helsinki.
Í Finnlandi búa um 5,4 milljónir manna;
þar af rúm ein milljón í Helsinki og ná-
lægum byggðum. Í meginatriðum er grunn-
gerð finnsks samfélags sú sama og annars
staðar á Norðurlöndum, það er sterkt
skóla- og velferðarkerfi fjármagnað með
sköttum, sem eru kannski heldur í hærra
laginu. En þá kemur á móti að Finnar
kunna að bjarga sér, eru t.d. umsvifamiklir
í tæknigreinum og frumvinnslu svo sem á
timbri og landið er skógi vaxið milli fjalls
og fjöru.
Heimkynni jólasveinsins eru í Lapplandshéruðum Finnlands. Sveinarnir fást líka sem minjagripir.
Morgunblaðið/Sigurður Bogi
SÓLARHRINGUR Í FINNLANDI
Heima í Helsinki
FYRSTU KYNNI RÁÐA ALLTAF MIKLU UM FRAMHALDIÐ. FINNSKA
HÖFUÐBORGIN ER SÉRSTÆÐ – OG SPORVAGNAR OG KLETTAKIRKJA
FÖNGUÐU FLJÓTT AUGA FORVITINNA FERÐAMANNA.
Sigurður Bogi Sævarsson sbs@mbl.is
Flogið yfir
finnskan skóg.
Icelandair fer
allt að fjórum
sinnum í viku
til Helsinki.
Tónlistarmenn
frá Austur-
Evrópu léku á
götuhorni.
Magnús og
Sigþóra undir
glerþaki kirkj-
unnar frægu.
Strætó og
sporvagnar
eru þarfaþing
í Helsinki.