Alþýðublaðið - 24.05.1924, Blaðsíða 3

ALP1rÐUBLApiB

I*a8 kann a8 veiða mótbárafiá
einhveijum, aö ekki só lengur unt
að koma þessari tillögu í fram-
kvæmd vegna bess, að búið sé að
byggja hús á lóðinni, og svo séu
þessar lóðir afardýrar, og verði
af þessu gífurlegur kostnaður. En
tetta er lítilsviiði sem mótbárur.
Húsið. sem þarna stendur, er ljótt
og ómerkilegt, og myndi enginn
sjá eftir því, að það væri riflð, og
verð lóðanna hlýíur að lækka eða
hverfa jafnskjótt sem ákveðið er
að banna að byggja á þeim. Hitt
er sanngjarnt, að eigendum húss-
ins og lóðanna sé bætt eignatjón,
er þeir myndu bíða, og er sjálf-
sagt, að bærinn tæki það að sór,
en trúlegt er, að Landsbankinn
vildi leggja fram einhvern fjár-
munalegan stuðning til þess, að
þessari tillögu til bæjarprýði yrði
komið í kring, með því að hið
stórveglega hús h>ns myndi þá
njóta sín enn betur að útliti, og
það er ekki lítils virði fyrir við-
skiftafyrirtæki.
Tillaga Kjarvals er því vel fram-
kvæmanleg, og ættu þeir, sem
ráðin hafa, að snúa sór að fram-
kvæmd hennar hið fyrsta með því
að synja um leyfi til bygginga á
lóðunum og gera ráðstafanir til,
að koflnn, Bem þar er, verði rifinn
og fluttur. H,
Reykjavíkor apóteb hefir
vorð þessa vlku.
EinsýDD hræfi gl
(Örn e neygði)
gargaði hátt og sultarlega um það
í >Vísi« á dögunum, að nauðsyn-
legt væri að bæta matarhorfur
allra sannra, rvangra hræfugia
hérlendis með því að setja upp
ríkislðgreglu (herlið burgeisa) og
lögskylda verkan enn ti! að ganga
í hana og berja á stéttarbræðrum
sínum. Barði Alþýðublaðið svo
rækilega niður allar fjarstæður
hans og fletti ofan af sultinum
og hræfuglseðiinu, að hann hefir
ekki þorað annað, en að lýsa há-
tíðlega yfir því í tveim Vísis-
isblöðum nýiega, að slík ríkislög-
regla eigi >engen tilverurótt að
viturra og réttlátra manna dómi«.
Úr Borgarflrði eystra
er skrifað hingað til bæjarins 17.
þ. m.:
>Verkamannafólag var stofnað
hór þ. 12. þ. m. Aðallega geng-
ust þeir fyrir því að stofna það
Gunnar Jónsson verzlunarmaður
hjá kaupfólaginu og Sigurður
Sveinsson og fleiri. A stofnfundi
gengu í fólagið um 30 manns,
en nú eru þeir orðnir um 35.
það eru að eins karlmenn enn
þá. f stjórn voru kosnir Eyjólfur
Hannesson formaður, öuðmundur
Kostakjör. Þeir, Bem gerast
áskrifendur að »Skutli« frá nýárí, fá
það, eem til er og út kom af blaðinu
Bíðasta ár. Notið tækifœrið, meðan
upplagið endistij
Útbi*«lðl8 AlþýðiablaðlS
hvar sem þlð eru@ oq
hveri eem þið SasrlSí
Strausykur... 75 aurá */* kg.
Kandfs..... 85 — J/2 —
Hveiti nr. 1. . 34 — 7s —
Hrísgrjón ... 40 — x/2 —
Haframjöl ... 40 — Vs —
Smjörllki. ... 125 — V2 —
Vevzlunln
Nðnnagðtu 5;.
AUs konar varahlutir til reið-
hjóla fást ódýrast á Frakkastfg
24 einnig viðgerðlr á reiðhjólum.
Einarsson féhirðir og Bjarni Sveins-
son ritari Er verið að reyna að
koma á samningum, en það geng-
ur heldur illa. Við vilj'um hafa
kr. 1,10 í landvinnu, kr. 1.25 í
uppskípun og Höfðatúrum og kr.
1,50 í næturvÍDnu og helgidaga-
vinnu og eftirvinnu eftir kl. 6. En
þeir vilja borga kr. 1,00 í land-
vinnu, kr. 1,20 í uppskipun og
Edgar Rice Burroughs:
Tarzan og gimsteinar Opai'-borgar.
hafði talað til hans á frönsku, og Tarzan hafði svarað
á sama máli án þess að verða þess var, að hann talaði
ekki mál apanna, sem hann hafði svarað La á. Ilefði
Werper notað ensku, hefði niðurstaðan orðið sú sama.
Um kvöldið lék Tarzan sór aftur að gimsteinxtnum.
Werper spurði, hvað þeir væru, og hvar hann hefðl
fundið þá. Apamaðurinn sagði, að þeir væru skringilega
litaðir steinar, sem hann ætlaði að búa sér til hálsband
úr, og að hann hefði fundið þá langt undir hofinu i
Opar.
Werper þótti vænt um, að Tarzan vissi ekki, hvers
virði steiiíarnir voru. Nú myndi honutn verða auðvelt
að eignast þá. Kan ske þurfti hann ekki annað en biðja
um þá. Werper rötti höndina eftir röð, sem Tarzan
hafði sett á fjöl fyrir framan sig.
„Lof mér að sjá,“ sagði Belginn.
Tarzan setti lófann yfir fjársjóð sian; hann bretti
grönum og urraði. Werper kipti að sör hendinni. Tarzan
ór aftur að leika sér að gimsteinunum og tala við
Werper, eins 0g ekkert hefði í skorist. Dýrseðliö kom
bara fram i honum sem snöggvast. Þegar hann veiddi,
gaf hann Werper með sér; en hefði Warper seilst eftir
hluta Tarzans, hefði hann fengið sama svarið og þegar
hann vildi skoða steinana.
Hóðan af var Belginn hræddur við félaga sinn. Hann
skyldi ekki til fulls þá breytingu, sem böfuðhöggið
hafði gert á Tarzan, en hélt, að það hefði að eins
valdið eins konar brjálsemi. Werper vissi ekki, að Tarzan
hafði einu sinni verið hreint villidýr, og gat þvi ekki
ráðið i, að Tarzan lifði nú æskuárin af nýju.
Werper þóttist nú vis um, að Englendiugurinn væri
brjálaður og ga-ti á hverri stundu ráðist á sig; honum
datt ekki i hug, að hann gæti staðist árás þessa trölls.
Eina von hans var sú, að geta sloppiö frá honum og
komist til búða Achmets Zeks, þótt langt væri þangað.
En Werper leizt ekki á að leggja einn i skóginn með
hnífinn einan af vopni. Tarzan var honum mikils virði,
ekki sizt til va. nar gegn rándýrunum; það vissi hann
af reynslunni.
BBmamimmammssmmBmmm
Gleymií ekki
í ferBalög á sjó; þær bæta úr Bjóveikinni.
4. sagan nýkomin.