Morgunblaðið - 07.12.2013, Síða 43
MINNINGAR 43
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 7. DESEMBER 2013
✝ Brynjar Bald-ursson, Baader-
og viðgerðarmaður,
Hvammi, Djúpa-
vogi, fæddist að
heimili sínu
Hvammi, Djúpa-
vogi, 17. janúar
1963. Hann lést á
Fjórðungssjúkra-
húsinu í Neskaup-
stað 27. nóvember
2013.
Foreldrar Brynjars eru Bald-
ur Sigurðsson, sjómaður frá
Djúpavogi, f. 9. júní 1937, og
Stella Sigurbjörg Björgvins-
dóttir, húsmóðir frá Seyðisfirði,
sínum á Blika SU-84 frá 1981 og
réru þeir feðgar saman nokkur
sumur. Á haustin vann hann allt-
af í sláturhúsinu og þá aðallega
við fláningu. Brynjar var líka í
um tvö ár á Mánatindi SU-95 frá
Djúpavogi með Hermanni Har-
aldssyni. Um 1987 kaupa þeir
bræður, hann og Auðunn, Báru
SU- 184 og gerðu þeir hana út til
ársins 1990. Frá árinu 1990 til
2006 starfaði Brynjar hjá Smá-
stáli ehf., hjá Karli Jónssyni
mági sínum við járnsmíðar og
vélaviðgerðir og smíðaði Brynj-
ar ófá þvottakerin og ýmis fisk-
vinnslutæki úr ryðfríu stáli. Frá
árinu 2006 og til dauðadags
starfaði hann sem Baader- og
viðgerðarmaður hjá Vísi á
Djúpavogi.
Útför Brynjars fer fram frá
Djúpavogskirkju í dag, 7. desem-
ber 2013, og hefst athöfnin kl.
14.
f. 2. október 1939.
Systkini Brynjars
eru: Björg, f. 7.4.
1958, Sigurður, f.
14.11. 1959, d. 15.9.
1973, Sólveig, f.
19.11. 1960 og Auð-
unn, f. 5.12. 1964.
Brynjar ólst upp
á Djúpavogi og
vann þar alla sína
ævi. Hann lauk
grunnskólanámi við
Djúpavogsskóla. Ungur að árum
byrjaði hann að vinna í frystihúsi
Búlandstinds og eftir grunnskól-
ann fór hann fljótlega að stunda
sjómennsku. Fyrst með föður
Elsku bróðir og minn besti
vinur, það er margs að minnast
þegar ég lít yfir farinn veg hjá
okkur.
Á unglingsárunum brölluðum
við ótrúlega margt saman og
mörg prakkarastrikin fram-
kvæmd, með Kalla strandara og
fleiri strákum. Ég man þegar við
vorum með dúfur og gæsir í
klettunum rétt fyrir ofan
Hvamm og Brimnes. Þá fórum
við í marga túra á mótorhjólun-
um okkar, þú á Suzukinum þín-
um.
Eitt af okkar aðaláhugamálum
frá því að við vorum smápollar
var alls kyns veiðimennska. Fór-
um við mikið í árnar í kringum
Djúpavog og veiddum vel. Þá
höfðum við líka mjög gaman af
skotveiði og fórum mikið til
rjúpna sem og á gæsaveiðar.
Eitt það skemmtilegasta sem
við gerðum saman, brói, var þeg-
ar við keyptum okkur trillu sam-
an, Báruna SU-184. Við beittum
saman allar línur niður í beitn-
ingaskúr, rérum svo á haf út og
veiddum steinbít. Oft fiskaðist
ótrúlega vel hjá okkur.
Aðaláhugamál okkar í seinni
tíð voru steinarnir, að fara og
leita að þeim, bera þá heim af
fjalli og síðan að vinna þá. Oft
ræddum við við Ara Guðjónsson
og fengum góðar ráðleggingar
hjá honum um staði til að leita á.
Uppáhaldssagan mín er þegar
við fundum stóra steininn hjá
Kelduskógum fyrir nokkrum ár-
um. Eftir að við grófum steininn
upp drógum við hann á trefja-
plasthúddloki í þrjá daga niður
að bílnum. Oft á þeirri leið var ég
við það að gefast upp, en þú sagð-
ir að það kæmi ekki til greina og
við héldum áfram. Þegar við vor-
um búnir að draga hann alla leið
niður fórum við út á Djúpavog og
náðum í aðstoð til að koma hon-
um upp á pickup-inn. Þá var bara
einn maður sem kom til greina,
það var jaxlinn sjálfur, Kalli
strandari. Úti á Djúpavogi vigt-
uðum við steininn og vó hann 460
kg.
Þú varst ótrúlega vandvirkur
og handlaginn við að smíða ýmsa
hluti og græjur sem tengdust
steinunum. Sumt af því hélt ég að
væri ekki hægt að búa til, en það
gast þú. Þú stóðst alltaf með mér
í öllu, varst mín stoð og stytta.
Takk fyrir allt, elsku brói.
Ég vil að lokum koma fram
kæru þakklæti til allra starfs-
manna fjórðungssjúkrahúsanna
á Akureyri og í Neskaupstað fyr-
ir hlýju og góða umönnun í veik-
indunum þínum.
Auðunn bróðir.
Mig langar í nokkrum orðum
að minnast mágs míns, Brynjars
Baldurssonar, sem dó langt um
aldur fram þann 27. nóvember sl.
úr krabbameini.
Brynjari kynntist ég sumarið
1980 og þá gómaði Sólveig systir
hans mig í þokunni.
Brynjar vann ýmis störf, en
síðustu 23 árin vann hann við
járnsmíðar, vélaviðgerðir og
Baaderstörf. Binni var hógvær,
kurteis og grandvar maður.
Hann var sífellt starfandi, mætt-
ur fyrstur á morgnana og síðast-
ur heim á daginn. Frítíminn fór í
að saga og slípa steina eða laga
hluti fyrir fjölskyldu og vini.
Þannig maður var Binni, vildi allt
fyrir alla gera, en svo mátti eng-
inn gera neitt fyrir hann. Þegar
Binni varð fimmtugur fyrr á
þessu ári, ætlaði ég að flytja hon-
um brag. Hann sagði við mig:
„Ef þú verður með einhver fífla-
læti í mínu afmæli, þá labba ég
út.“ Sem sagt: Braginn flutti ég
aldrei.
Helstu áhugamálin voru sil-
ungs- og laxveiði, eða fara til
rjúpna eða á gæs. Aðaláhugamál
Binna síðustu árin hefur verið að
slípa og saga steina, sem bróðir
hans Auðunn hefur safnað að
langmestu leyti. Hann átti líka þó
nokkra steina sem prýða
„Steinasafn Auðuns“, en þarna
sannast vel samvinna þeirra
bræðra. Auðunn frumkvöðullinn
að fara á fjöll og finna þessa eð-
alsteina, Binni sagaði steinana,
setti þá síðan í ótal tommlur til að
fága þá og slípa.
Hann gerði mikið fyrir for-
eldra sína, lagaði gamlar drátt-
arvélar og gerði þær sem nýjar.
Smíðaði nokkrar kerrur, allt fyr-
ir föður sinn. Hann var einstak-
lega natinn við móður sína.
„Mamma mín, vantar þig ekki
eitthvað?“ var yfirleitt viðkvæð-
ið, „á ég ekki að keyra þig upp í
búð, eða eigum við að taka rúnt
inn á Hamar, já mamma, hvað
segir þú um það?“ Svona var
Binni alltaf boðinn og búinn að
gera greiða. Samband þeirra
Stellu og Binna var alveg ein-
stakt, lík í skapi og lunderni, blíð
og góð, þau eiginlega gátu ekki
verið líkari.
Skjólbrekka var honum líka
kær og ég held varla að það hafi
liðið sá dagur að Binni hafi ekki
komið við hjá Björgu systur, rétt
labbaði inn, fékk sér smábita og
var svo farinn á rúntinn, já og
með hverjum, auðvitað Auja
bróður, hverjum öðrum. Þeir
bræður voru ekki einungis bræð-
ur, heldur miklu frekar sem tví-
burar, svo nánir voru þeir og síð-
ast en ekki síst þá voru þeir líka
bestu vinir. Flest brölluðu þeir
saman, frá því þeir voru pollar.
Aui verður aldrei samur mað-
ur að hafa misst sinn besta vin og
bróður, hvað þá foreldrar hans,
systur hans og fjölskyldur þeirra
allra. Það verður erfitt að fylla
það skarð sem hann skilur eftir.
En Brynjar var karlmenni, ekki
brotnaði hann niður, þegar hann
sagði móður sinni og bróður á
Akureyri að hann væri dauðvona,
nei ekki Binni, heldur sagði
hann: Þið verðið að vera sterk,
þetta er bara svona og lífið held-
ur áfram hjá ykkur.
Já, það er rétt hjá þér, Binni:
Lífið heldur áfram hjá okkur, þó
það verði aldrei eins og það var,
þá verðum við í sameiningu fjöl-
skyldur þínar að standa saman
og stappa stálinu hvert í annað.
Blessuð sé minning þín. Hvíl
þú í friði.
Magnús, Sólveig og börn.
Það var okkur systkinunum
mikið áfall þegar við fengum
fregnir af því þann 2. október sl.
að þú, Binni frændi, hefðir
greinst með krabbamein. Frá því
að greiningin kom ágerðist sjúk-
dómurinn hratt og lífslíkurnar
dvínuðu jafnt og þétt. Á rétt tæp-
um tveimur mánuðum og eftir
hetjulega baráttu hafði hinn ill-
vígi sjúkdómur betur. Eins og
þín var von og vísa tókst þú á við
veikindin af miklu æðruleysi,
dróst athyglina frá sjálfum þér
og stappaðir stálinu í okkur að-
standendurna. Þannig varst þú,
tókst ávallt líðan annarra fram
yfir þína eigin.
Við eigum svo ótrúlega erfitt
með að sætta okkur við að þú
sért farinn svo snögglega. Það
sem styrkir okkur eru allar ljúfu
minningarnar um þann góða
mann sem þú hafðir að geyma.
Okkur systkinunum í Skjól-
brekku reyndist þú alltaf ótrú-
lega vel. Þú varst einstaklega
góðhjartaður, hjálpsamur, fórn-
fús og greiðvikinn. Þú gafst okk-
ur alla þína athygli og sýndir
gjörðum okkar og viðfangsefnum
á hverjum tíma ætíð mikinn
áhuga. Við hlökkuðum alltaf til
að koma heim og kíkja inn í
Hvamm til að heilsa upp á ykkur
afa, ömmu og Auja. Ófáar stund-
irnar áttum við saman við eld-
húsborðið í Hvammi þar sem hin
ýmsu mál voru rædd.
Sérstaklega eru minnisstæðar
allar veiðiferðirnar sem þið Aui
fóruð með okkur á árum áður inn
í Hamarsá, Geithellnaá og aðrar
ár í kringum Djúpavog. Oft var
veitt vel og í þeim kviknaði áhugi
okkar á stangveiði. Á haustin og
veturna var svo farið í gæsa- og
rjúpnaveiði. Þá varstu duglegur
að bjóða okkur á rúntinn í gamla
Volvo-inum sem og Benz-anum.
Ávallt varstu boðinn og búinn að
aðstoða okkur ef við þurftum á
einhverri aðstoð að halda. Það
var aldrei neitt vandamál, það
var bara gengið í hlutina.
Í seinni tíð áttu steinar,
steinatínsla og svo hið glæsilega
steinasafn allan hug ykkar
Auja. Allan mögulegan frítíma
nýttuð þið í að saga, slípa til
steinana og koma þeim svo upp
á safninu. Handlagni og ná-
kvæmni þín var einstök, sem
sýndi sig m.a. í því að þú smíð-
aðir sumar vélarnar sem þið
notuðuð. Við höfum með miklu
stolti borið út góðan hróður
safnsins og þeirra glæsilegu
steina sem þar er að finna. Þú
varst ótrúlega fróður um hvað
eina sem við kom steinum. Þeim
fróðleik varstu duglegur að
miðla áfram til okkar sem og
barnanna okkar.
Elsku Binni frændi, við þökk-
um fyrir allar þær ánægjulegu
og notalegu stundir sem við átt-
um saman í gegnum tíðina. Við
þökkum fyrir alla þá vináttu og
þann áhuga sem þú sýndir okk-
ur. Þá þökkum við fyrir allt það
sem þú kenndir okkur og allt
það góða veganesti sem þú skil-
ur eftir handa okkur. Þú varst
frábær.
Sigurborg Ósk, Sigurður,
Sólveig og Jón.
Það er margt sem kemur upp
í hugann nú þegar þú ert farinn
frá okkur, elsku Binni.
Sama hvað við vorum að gera
hverju sinni þá komst þú og
varst alltaf tilbúinn að hjálpa
okkur. Þú vildir allt fyrir okkur
gera. Oft kíktir þú við í Skjól-
brekkunni, til að spjalla um
daginn og veginn. Þá varst þú
duglegur að rúnta með Björgu í
fjörurnar til að tína steina.
Í gamla daga fórst þú oft með
Kalla í mjólkurbílnum til að fara
á rjúpna- og gæsaveiðar, áður
en þú fékkst bílprófið. Þú varst
mikill veiðimaður og varst bú-
inn að fara eftir flestum skurð-
um í Álftafirðinum.
Þú vannst lengi hjá okkur í
Smástáli, fyrst á verkstæðinu á
Hamri og svo á Djúpavogi. Þú
varst fljótur að læra alla skap-
aða hluti, t.a.m. rafsuðu þegar
við vorum að smíða stokkana og
breytingartrektirnar í bílskúrn-
um í Skjólbrekkunni. Þú slóst
aldrei slöku við, varst handlag-
inn, duglegur og nákvæmur.
Okkur hefur fundist rosalega
gaman að fylgjast með því
hvernig steinasafnið hjá ykkur
Aua hefur vaxið og dafnað.
Við í Skjólbrekkunni eigum
þér svo ótrúlega margt að
þakka. Það væri efni í heila bók
að telja það allt upp.
Björg Baldursdóttir og
Karl Jónsson (Kalli).
Brynjar
Baldursson
ÚTFARARSTOFA
KIRKJUGARÐANNA
Vesturhlíð 2 • Fossvogi • Sími 551 1266 • www.utfor.is
útfararstjóri
útfararþjónusta
Önnumst alla þætti útfararinnar
Þegar andlát ber að höndum
Arnór L. Pálsson
framkvæmdastjóri
Ísleifur Jónsson Frímann Andrésson
útfararþjónusta
Jón Bjarnason
útfararþjónusta
Hugrún Jónsdóttir uðmundur Baldvinsson
útfararþjónusta
G Þorsteinn Elíasson
útfararþjónusta
Ellert Ingason
útfararþjónusta
REYNSLA • UMHYGGJA • TRAUST
✝
Innilegar þakkir til allra þeirra sem sýndu
okkur hlýhug og samúð við andlát og útför
ástkærrar móður minnar, ömmu okkar og
langömmu,
ÓLAFÍU STEFANÍU ÍSFELD,
Engihjalla 3,
Kópavogi,
og sendum starfsfólki hjartadeildar Landspítalans 14 E
þakklæti fyrir hlýtt viðmót og góða hjúkrun.
T. Sigríður Herbertsdóttir Ísfeld,
Guðjón Bjarni Sigurjónsson,
Íris Hrönn Sigurjónsdóttir, Guðmundur Ingi Kjerúlf,
Rúnar Geir Guðjónsson,
Kamilla Kjerúlf,
Andri Kjerúlf,
Fannar Kjerúlf.
✝
Innilegar þakkir til allra þeirra sem sýndu
okkur samúð og hlýhug við andlát og útför
eiginkonu minnar, móður, tengdamóður,
ömmu, dóttur, systur og mágkonu,
LINDU KONRÁÐSDÓTTUR,
Seljabraut 82,
Reykjavík.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólki Karitas og
líknardeildar Landspítalans í Kópavogi.
Magnús Valdimarsson,
Sara Barðdal Þórisdóttir, Hákon Víðir Haraldsson,
Alexander Úlfur Hákonarson,
Konráð Adolphsson, Edda Gunnarsdóttir,
Hilmar Konráðsson, Sigrún Bjarnadóttir,
Bergur Konráðsson, Inga Lóa Bjarnadóttir.
✝
Innilegustu þakkir fyrir auðsýnda samúð og
allan hlýhug við fráfall ástkærrar móður okkar,
tengdamóður, ömmu og langömmu,
SIGRÍÐAR ÞÓRDÍSAR ÞORLÁKSDÓTTUR,
Lindargötu 57,
Reykjavík,
áður til heimilis á Siglufirði,
sem lést 16. nóvember.
Sérstakar þakkir til starfsfólksins á A2 á hjúkrunarheimilinu
Grund fyrir alla alúð og góða umönnun.
Þorlákur Ásgeir Pétursson, Guðrún Helga Skowronski,
Ágústa Inga Pétursdóttir, Jónas Hallgrímsson,
Þórdís Kristín Pétursdóttir,
Þorsteinn Vilhelm Pétursson, Þuríður Bogadóttir,
ömmu- og langömmubörn.
✝
Innilegar þakkir til allra sem sýndu okkur
hlýhug og samúð við andlát og útför eigin-
manns míns, föður okkar og sonar,
GAUTA GUNNARSSONAR
bónda,
Læk,
Flóahreppi.
Sérstakar þakkir fær starfsfólkið á Sjúkrahúsi Suðurlands
á Selfossi fyrir einstaka umhyggju og umönnun.
Guðbjörg Jónsdóttir,
Gísli Gautason,
Jón Gautason,
Eyrún Gautadóttir,
Gunnar Mar Gautason,
Sigríður Guðjónsdóttir.
✝
Innilegar þakkir fyrir samúð og hlýhug við
andlát og útför elskulegrar eiginkonu minnar,
móður, tengdamóður, ömmu og langömmu,
ÓLAFAR PÉTURSDÓTTUR,
Bugðulæk 12,
Reykjavík.
Kærar þakkir til allra þeirra er önnuðust hana
í veikindum hennar.
Þorsteinn Ólafsson,
Sigrún Guðmundsdóttir, Friðrik Jónsson,
Pétur Þorsteinsson, Kristín Ármannsdóttir,
Jóna Þorsteinsdóttir, Sveinn Jóhannsson,
Heiðdís Þorsteinsdóttir, Pálmi Egilsson,
Þorsteinn Ólafur Þorsteinsson, Svana Berglind Karlsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.