Barnablaðið - 22.02.2014, Blaðsíða 5

BARNABLAÐIÐ 5
átt í
minum
Kristinn og Harpa æfa
nú stíft fyrir Moskvu
4 ára, er ungt danspar
misdansa, að undanförnu.
r lítið fyrir og unnu alla
um í janúar síðastliðnum.
rir á æfingu hjá Dansí-
yrir heimsmeistaramót
ð þeim og fengum að
að spyrja en eigið þið ykkur einhvern
uppáhalds dans (og er hann þá sá sami
hjá ykkur báðum)?
[Bæði brosa og kíma].
Harpa: Það er alltaf að breytast.
Kristinn: Já, það er einhvern veginn
misjafnt - fer bara eftir því í hvernig stuði
maður er. Ef maður er t.d. í stuði fyrir rokk
og ról þá er það jive. Ef maður vill vera
mjög einbeittur þá er það rúmba - svo
mjög mismunandi.
Harpa: Já einmitt. Ætli það hafi ekki
oftast verið rumba hjá mér, líklegast af því
að maður æfir hana kannski mest.
Hvað mynduð þið segja að væri erfiðasti
dansinn?
Harpa: Vínarvalsinn...
Kristinn: ... upp á þolið!
Harpa: Hann virðist örugglega vera léttastur
af öllum dönsunum, af því að maður er að
dansa sömu sporin, aftur og aftur, í hring,
en er í raun erfiðastur.
Þið eruð farin að ferðast og keppa erlend-
is, eruð t.d. nýkomin frá Kaupmannahöfn.
Segið mér aðeins frá því?
Kristinn: Já, við tókum þátt í Copenhagen
Open - mótinu.
Harpa: Þar keppa um 50 pör í okkar flokki.
Við náðum að fara í finals (úrslit) tvisvar
- lentum í 6. sæti í latin- og 10-dönsunum
og í 14. sæti í ballroom-dönsum.
Kristinn: Já, þetta var mjög erfið keppni
- mjög mikið af góðum pörum.
Harpa: Já, t.d. frá Eistlandi, Lettlandi,
Rússlandi og fleiri löndum.
Þið eruð líka á leiðinni til Rússlands
heyrðum við?
Kristinn: Já, á Reykjavíkurleikunum unnum
við okkur inn rétt til að taka þátt í heims-
meistaramóti í Moskvu í endann á mars.
Það hlýtur að þurfa mikinn undirbúning
fyrir slíka keppni?
Harpa: Já, þetta er heimsmeistaramót bara
í latin-dönsum, svo við einblínum mikið á
þá þessa dagana.
Kristinn: Kennarinn okkar í latin-dönsum,
Maxim Petron, fer líka með okkur út en
hann er einmitt rússneskur.
Þannig að það er mikil ferð á ykkur í ár?
Kristinn: Já, við erum annars á síðasta ári í
flokki Unglinga 2.
Harpa: Flokki 14 - 15 ára.
Kristinn: Síðan verðum við komin upp í
flokk 16 - 18 ára, þar sem eru mörg mjög
góð pör að keppa við.
Eigið þið mikið af búningum?
Kristinn: Já, allavega hún! [Horfir kankvís
yfir á Hörpu]
Harpa: Ekki svo - það er bæði mikið verið
að kaupa og selja kjóla á milli landa [á
milli dansara] og síðan er líka hægt að
láta sauma á sig - en þetta er yfirleitt
mjög dýrt, svo maður verður að passa sig
með allt svona. Maður reynir því alltaf að
safna svolítið upp í...
Kristinn: Já, er stöðugt fjáröflun í gangi.
Harpa: Maður reynir t.d. að selja kjólana
þegar maður er búinn að nota þá - fær
þannig aðeins upp í nýja og þannig. Við
erum líka alveg til í að sýna og svoleiðis,
ef það er boði.
Hvað mynduð þið segja að skipti mestu
máli í fari dansara?
Harpa: Örugglega bara einbeitingin og
líka það að bera virðingu fyrir hinum, t.d.
kennurum og öðrum. Það skiptir líka máli
að vera alltaf með fókus, vera einbeittur
- það gengur ekkert að vera bara út um
allt.
Kristinn: Já og svo eru það bara þessir
hefðbundnu hlutir, mataræði...
Harpa: ... halda sér í formi...
Kristinn: Já - þegar maður æfir svona
mikið þá verður maður að passa hafa
mataræðið í lagi, ekki missa sig í
hamborgarafæði og þannig.
Eruð þið mjög skipulögð?
Bæði: Já
Harpa: Sérstaklega með skólann og
þannig. Af því að maður hefur svo lítinn
tíma til að læra, reynir maður að nýta
hann sem best, t.d. gera sem mest í
skólanum, hlusta vel í tímum og nýta
síðan líka tímann inn milli æfinga. Maður
reynir að hafa þetta allt mjög skipulagt.
Er einhver tími til að hitta annað fólk,
vini ykkar og aðra?
Bæði: Neee... eiginlega ekki. [Þau hlæja]
Harpa: Dagarnir eru frekar þéttir.
Kristinn: Reyndar hef ég verið í tveimur
dansfélögum og mér finnst einhvern
veginn allir svo vingjarnlegir í dansi, eru
góðir vinir þar, sem hjálpar svolítið. Þetta
er eiginlega svona eins og stór fjölskylda.
En geta allir lært að dansa?
Bæði: Já!
Harpa: Það geta allir lært að dansa - það
þarf ekkert að hafa einhvern sérstakan
hæfileika í dansi til að geta orðið góður.
Það þarf bara að leggja sig fram og gefast
ekki upp.
Kristinn: Það er líka aldrei of seint að
byrja.
Harpa: Maður lærir líka að tapa - það er
líka mikilvægt, það gengur nefnilega ekki
alltaf vel.
Hvað með önnur áhugamál?
Harpa: Mér finnst gaman að elda og baka.
Síðan finnst mér stærðfræði líka ótrúlega
skemmtileg.
Kristinn: Mér finnst gaman að ferðast og
bara að vera með fjölskyldunni minni og
vinum að gera eitthvað skemmtilegt, þótt
það sé kannski ekki alltaf mikill tími.
Að lokum - eigið þið ykkur einhver
markmið í dansinum?
Kristinn: Já, fullt af markmiðum!!
Harpa: Það er örugglega að komast í
final á heimsmeistaramóti, þ.e. efstu sex
sætin. og bara ná eins langt og við getum.
Að svo búnu þökkuðum við þessu dug-
lega unga fólki fyrir spjallið og óskum
þeim góðs gengis í framtíðinni.
Ljósmynd: Ómar Óskarsson