Alþýðublaðið - 27.05.1924, Blaðsíða 3
!s>
íslenzku krónunnar. Allur al-
menningur tapar. Þetta hata
bankarnir vitsð, þegár þeir íeldu
krónuna í verðl. Að hvers undir-
lagl og fyrir hvern?< Og í nið-
urlagi sömu greinar: >Hvað
gerir það til, Jakob! þó að al-
menningur stynii nndir dýrtíð-
inni? >Kveidúifur< græðirl<
I 33 tölnblaði Alþýðublaðsins
frá 8. febrúar s. 1. birtist svo
smágrein með yfirskriítinni >Til
Vegfaranda< undir nafninu
>Vegalaus<. I þeirri grein er
svo að orði komist: >E>5kk sé
þeim, sem rífa ofan af óheilind-
um og baktjaldamúkki stórbrask-
aranna. >Kveldúlfs-hringurinn<
er óefað einn af þassum laun-
gotungum, sem bízt dafna f
leynum við brjóst feðra sinna og
öðlast svo svip þeirra og hátta-
lag, þegar þeir eru farnir að
þroskast og farnir að hjálpa
>pabba sínum<.<
1 36. tölublaði Alþýðublaðsina
frá 12. febr. s. 1. kemur svo
enn grein með fyrirsögninni
»Vísir< ver verðfall krónunnarc,
undirrltuð gervinafninu >Vegfar-
andi<. I grein þessarl er meðal
annars komist svo að orði:
>(Því svarar Jakob ekki, og það
er) vegna þess, að ástæðan til
gengisfalls fslenzku krónunnar
getur ekki verið tall dönsku
krónunnar, heldur vísvitandi ráð-
stöfun bankanna í hag þeim,
sem græða á falli fsienzku krón-
unnar, útgerðarmönnum og þá
sérstaklega >Kveldúlfs<-hringn-
um.< Síðar í sömu grein: >Auð-
vitað er gengisgróðinn ekki
minni iyrir það, að >Kveldúlfur<
seldi verðmætlð iyrir umsamið
gengi fyrir tram. Fetta var ein-
mitt ein aðalástæðan tyrir falli
krónunnar, sem bankarnir þurftu
ekkl að fallast á.<
Þá kemur grein í 37. töíubl.
Alþýðublaðsias frá 13. febr. s.
1, með fyrirsögninni >Eðlilegt<,
og er sú grein óundirrituð. Þar
segir meðal annars: >Það hefir
orðið til þess, að nú skulda ís-
lendingar í því láni um 17 millj-
ónir fslerzkra króna. Mismuninn
hefir Copeland og hans >nótar<
hirt, en hann er tekion úr vasa
aiþýðu, og nú inuu >Kve!dúi s<
hringurinn hirða hann tramvegis.<
Alþýðublaðið frá 16. tebr. s.
'ij 40. töiublað, kemur svo á ný
með grein. ucdirskrifuð (svoi)
>Vegfarandi< og með fyrirsögn-
inni „,,Visir“ ver enn pá verð-
fall krónunnarí‘ Þar er svo að
orði komist: „ „Kvddúlfs“-hring-
urinn einn hefir notað áhrif sín
tll að fella krónuna í verði sér
tll gróða, þó að það fcomi nið-
ur á öllum almenningl.< Og sfð-
ar í sömu grein: >Bankarnir
hata nú samt felt krónuna í
verði þrátt fyrir aliar þessar
ástæður, sem bankastjórarnir
hljóta að hafa vltað. Ekki er
hægt að bregða þeim um svo
mlkla helmsku, að þelr vissu
ekkl þetta. Ástæðan hlýtur því
að hafa verið sú eln, að aðal-
útflytjandinn, „Kvéldídfs“ hringur-
inn, hafi með áhrifum sfnum
ráðlð þe8su og talið bönkunum
trú um, að þeir myndu betur
ná inn skuldum sfnum hjá út-
gerðarmönnum með þessu mótl,
Hvað gerði þá til, þótt aimenn-
ingl blæddl? Bunkarnir væru tli
vegna framleiðsfunnar, sem værl
sama s«m hringurinn !<
í 62. töinblaði Aiþýðublaðsins
frá 13. marzblrtist ritstjórnargrein
með fyrirsögniini „Lággengií‘
Þótt vér séum ekkl nefndir f
þessari grein, þá teijum vér
henni sérstaklega beint að oss,
þegar þess er gætt, sem blaðið
hefir áður sagt um áhrif vort
(svo!) á gengi íslenzkrar któnu.
Grein þessa teljum vér alla mjög
ærumeiðandi.1) en þó séistaklega
næstsíðustu málsgrein hennar:
>Þetta ætti að vera nóg til að
sýna, að í Iággengisbraski út-
flytjenda íslerzkra afnrða í skjóli
þingmeirihluta stórkaupmanna og
atóratvinnurekanda er fólglð
banatilræði vlð íslenzku þjóðina.c
Loks kemur svo grein f 80.
tölublaðl Alþýðublaðslns frá 3.
aprfl s. 1. með yfirskriftinni „Kaup-
1) Helmingur hennar er eftir Helga
P. Briem, tekinn úr „Tímanum.
Ritstj.
gjaldið“, óundirrituð. Er þar
komist svo að orði: >. . . (sam-
tara) gildisminkun íslenzkra pen-
inga, sem >KvelúúIfs<-hringur-
inn hefir leitt yfir ísleczku þjóð-
ina í gengisfallinU; er haon hefir
hrundlð af stað, . . . (yrði að
verða hækkun kaupgjaíds að
krónutali).<
Af þesum framanrituðu, til-
vitnuðu stöðum úr grelnum Al-
þýðublaðains má greinilegá sjá,
að os8 er núið því nm nasir, að
vér af ásettu ráði höfnm orðið
tll þess að fella íslenzka króuu
f verði og fengið bankana f iið
með oss til þess í eigingjörnu
skyni að leiða óhamlngju yfir
alþýðu manna. Vér teljum að-
dróttanir þessar, sem eru meira
og minna skýrar og ákveðnar í
vorn garð, svo þungar ásakanir,
að vér vlljum ekki bótalaust
undlr þeim liggja, og þar sem
ritstjóri Alþýðubladsins, herra
Hallbjörn Halidórsson, ber fulla
ábyrgð á greinum þessum, vilj-
um vér hér með snúa okkur til
hinnar heiðruðu sáttanefndar
Reykjavíkur með þelm tilmælum,
að húo kaili téðan ritstjóra,
Hallbjörn Halldórsson, fyrir sig
ásamt undlrrituðum til þesa að
reyna að fá hann til að undir-
gangast að afturkalla fyrr greiud
ærumeiðandi ummæii í vorn garð,
greiða sekt fyrir þau til ríkis-
sjóðs ^) og gjalda oss allan
kostnad af sáttatilraun þessari,
Komist sátt ekki á, óskast
mátinu vfsáð tii adgerða dóm-
stólanna.
Reykjavík, 21. m'aí X924.
Virðingarfyist.
(Nafnið.)
Til
sáttanefndar Reykj víkur.
1) Tilætlunin mun þó varla sú, að
ritstjóri Alþýðublaösins eígi meö seltt-
inni að bæta rikissjöði það tjón, sem
hann hefir beðið við gengisfallið í
verðhækkun vaxta og afborgana af
útiendum lAnum, eða hvað? Rltstj.
Gerist kaupendur
að Alþýðablaðinu frá deglnum í dag, svo að þið
getlð fylgst með i málaferlunum út af gengisbraskinu.
Nýlr kaupendur fá blaðið ókeypis til mánaðamóta.