Barnablaðið - 13.09.2014, Blaðsíða 4

4
Flottustu
sumarbúðir
frá upphafi
CISV eru friðarsamtök sem
standa fyrir alþjóðlegum
sumarbúðum barna. Ísland
hefur verið þátttakandi í yfir
30 ár.
Hvert er markmið samtakanna?
Katrín: Þetta er svo að fólk frá öllum löndum
verði vinir svo það verði ekki stríð. Sumar-
búðirnar fóru af stað eftir seinni heimsstyrjöld-
ina.
Katla: Konan sem bjó þetta til heitir Doris
Twitchell Allen. Sonur hennar spurði hana hvort
hann þyrfti að fara í stríð þegar hann yrði stór.
Tómas: Þetta er til að sameina börn og sýna
þeim að allir eru jafnir. Ef t.d. eitthvað land er
vont í stríði þýðir það ekki að fólkið sjálft sé
slæmt.
Tinni: Svo kynnumst við auðvitað nýjum
menningarheimi.
Hvernig kom það til að þið fóruð í
sumarbúðirnar?
Katrín: Pabbi fór út á sínum tíma og
margir fjölskyldumeðlimir hafa farið
síðan.
Katla: Mamma fór út fyrir mörgum árum. Mig
hefur alltaf langað. Ég sótti um að fara til
Bandaríkjanna eða Frakklands.
Tómas: Mamma og bróðir hennar fóru í svona
sumarbúðir.
Tinni: Frænka mín vinnur
nálægt CISV á Íslandi og
kynnti mér samtökin.
Hægt er að sækja um
nokkur lönd og fengu
krakkarnir þær fréttir
að þau væri á leið til
Suður-Kóreu. Hvernig
var sú tilfinning?
Katla: Ég var smá stressuð.
Katrín: Ég var svo glöð, var í
hamingjuvímu.
Var þetta ekki mikið ferðalag?
Katla: Við lentum sko klukkan 10 um morgun-
inn og þurftum að vaka allan daginn. Ég sofnaði
á veitingastað.
Katrín: Fyrst flugum við til Finnlands og þaðan
til Suður-Kóreu.
Tinni: Þetta var í heildina yfir 30 klukkutíma
ferðalag.
Hverjir voru í þessum sumarbúðum?
Tómas: Þetta voru allt 11 ára krakkar frá 15
löndum. Þarna voru krakkar frá Mongólíu,
Bandaríkjunum, Norðurlöndun-
um, Kanada, Þýskalandi og fleiri löndum.
Var þetta ekki mikið ævintýri?
Tómas: Jú, þetta eru flottustu sumarbúðir frá
upphafi.
Katrín: Þetta var eins á lúxushóteli.
Tinni: Við þurftum að sofa í flugnaneti. Þetta var
eins og í prinsessutjaldi.
Katla: Fengum samt smá heimþrá á degi tvö. En
annars vorum við eins og ein stór fjölskylda.
Hvað er öðruvísi í Suður-Kóreu?
Tómas: Allt, spurðu frekar hvað er eins?
Katrín: Annaðhvort er allt úti í tækni eða allt úti
í fátækt.
Katla: Þetta er svolítið eins og New York nema á
kóresku.
Tinni: Ég er búinn að gúggla landið og ef maður
sér mynd af því að ofan sér maður hversu
tæknivætt það er. Allt út í ljósum.
Hvernig var maturinn?
Katrín: Einn besti matur sem ég hef smakkað.
Sjúklega góðar núðlur, sushi og margt fleira
girnilegt. Fengum okkur líka andakjöt sem er
besti matur sem ég hef smakkað.
Katla: Hamborgararnir voru reyndar mjög þurrir.
Þau voru dálítið að reyna að herma eftir amer-
ískum mat.
Hvað gerir maður í sumarbúðum í Suður-
Kóreu?
Tómas: Fer í alls konar leiki og hópefli. Við
segjum góðan dag á öllum tungumálum og
syngjum CISV-lagið.
Katrín: Svo eru alltaf allir að knúsast.
Tinni: Kynnist krökkum frá öðrum heims-
hornum.
Hvernig gekk að tala við hina krakkana og
kynnast þeim?
Katla: Það gekk vel, töluðum ensku. Svolítið
feimin fyrst en svo gekk mjög vel.
Tómas: Maður verður mikið öruggari í ensk-
unni þegar maður talar svona mikið.
Katrín: Vorum að reyna að kenna þeim að
segja rabarbararúna labbaði upp á Eyjafjalla-
jökul. Þau áttu í miklum erfiðleikum með að
segja Eyjafjallajökull.
Eignuðust þið einhverja vini?
Katla: Já, alveg fullt. Auðveldast var að kynnast
Í sumar tóku fjögur íslensk ung-
menni tóku þátt í alþjóðlegum
sumarbúðum CISV í Suður-Kóreu.
Katrín Anna Karlsdóttir, Katla
Sigríður Gísladóttir, Tómas Nói
Emilsson og Tinni Teitsson héldu í
sannkallaða ævintýraferð ásamt
fararstjóranum Söndru Ýr
Dungal. Barnablaðið hitti
íslenska hópinn og for-
vitnaðist um ferðina.
„Það
klikkaðast
a í
ferðinni va
r að fara
í topp 5 stæ
rsta rússí-
bana í heim
i. Hann
var úr viði o
g fór á
104 kílóme
tra
hraða.“
BARNABLAÐIÐ
Íslenski hópurinn
fyrir brottför.
Sandra fararstjóri
smellir í sjálfsmynd.