Málfríður - 15.03.2013, Blaðsíða 13

Nemendaskipti á framhaldsskólastigi eru ný af nálinni
í Comeniusar-áætluninni og hafa íslensk stjórnvöld
ákveðið að taka þátt frá og með 2012. Verzlunarskólinn
var fyrsti skólinn sem tók þátt og neðangreind
reynslusaga Áslaugar og Katrínar fjallar um námsdvöl
þeirra í Slóveníu. Evrópskir framhaldsskólar sem þegar
hafa tekið þátt í Comeniusar-samstarfi geta sótt um
styrki til að skipuleggja nemendaskipti í samvinnu við
samstarfsskóla. Væntanlegir þátttakendur sem valdir
verða af skólunum þurfa að hafa náð 16 ára aldri og
vera í fullu námi við skóla og uppfylla ákveðin skilyrði.
Slóvenía – besta land í heimi
Ætli við verðum ekki alltaf þessar pirrandi gellur sem
geta ekki hætt að segja; „Í Slóveníu…“ „Í Slóveníu…“
„Í Slóveníu…“. En það er einfaldlega vegna þess að
margar af okkar bestu minningum urðu einmitt til í
Slóveníu.
Í maí 2012 sóttum við um Comeniusar-skipti nema-
astyrk til að fara í 3ja mánaða skiptinám til Slóveníu.
Um miðjan júní 2012 fengum við svo sendan póst sem
staðfesti að við værum á leiðinni til Tolmin í Slóveníu
í lok ágúst. Hvernig á maður að trúa því að maður sé
svona heppinn? Að fá tækifæri til að dvelja erlendis og
ganga í skóla í 3 mánuði sér að kostnaðarlausu.
Það skyldi þó enginn halda að það sé bara tómur
leikur að koma til lands þar sem talað er tungumál sem
maður skilur ekkert í, eiga að búa hjá fólki sem maður
hefur aldrei augum litið, og ganga í skóla. Að fara út
fyrir þægindaramm ann er ekki auðvelt. Það var því ekki
annað í stöðunni fyrir okkur en að verða bestu vinkonur
og standa saman.
Að upplifa aðra menningu, öðruvísi lifnaðarhætti og
nýtt tungumál hafði mikil áhrif á okkur og hefur átt þátt
í að breyta lífsviðhorfum okkar. Tungumálaerfiðleikar
léku okkur grátt fyrstu vikurnar svo það var mikið
ánægjuefni þegar við loksins skildum eitthvað. Það var
í sögutíma þegar kennarinn nefndi Júlíus Sesar. Eins og
gefur að skilja varð uppáhaldstíminn okkar enska. Til
að byrja með var ótrúlega óþægilegt að hlusta á tungu-
mál sem við skildum ekki orð í, allan daginn, alla daga.
En núna gætum við hlustað á samtal og mögulega
skilið eitt og annað, það er framför. Krakkarnir voru
svo duglegir við að kenna okkur blótsyrði og fleiri
mikilvæg orð. Við fengum einnig að reyna að kenna
þeim eitthvað, sem gekk misvel. Allir voru hjálplegir
og vingjarnlegir.
Fyrsti dagurinn í skólanum var örugglega erfiðasti
dagurinn þarna úti. Þótt það væri kominn septem-
ber upplifðum við okkur eins og það væri hásumar.
Krakkarnir í skólanum sem voru vanir svona hita voru
bara í stuttbuxum og bol en við kappklæddar.
Meðal þess sem við munum pottþétt aldrei gleyma
eru allar menningarferðirnar með fjölskyldunni, einn-
ig partýin sem við fórum í, og þá sérstaklega Foam
Festivalið sem verður bókuð árleg ferð á. Við heimsótt-
um ýmsa staði í þessu fallega landi og fórum meira að
segja sjálfar til höfuðborgarinnar að versla. Svo er það
örugglega bara bókó sem við eyddum ómældum tíma á,
þ.e.a.s. þegar við vorum ekki að fá okkur kaffi á Paradiso.
Þessi reynsla hefur gert okkur sjálfstæðari, sjálfsör-
uggari og víðsýnni. Við höfum nefnilega ekki bara
kynnst nýrri menningu og siðum heldur líka lært að
þekkja okkar sjálfar betur. Nokkuð sem við hefðum
ekki lært í skólastofunni. Við mælum því eindregið
með því að skella sér í skiptinám, það er bara ekki hægt
að sjá eftir því.
Áslaug Adda Maríusdóttir
og Katrín Eir Smáradóttir,
nemendur við Verzlunarskóla Íslands
MÁLFRÍÐUR 13
Tungumálaferðir og nemendaskipti:
Comeniusar-nemendaskipti
á framhaldsskólastigi,
„Individual pupil mobility“