Hafnarfjörður - Garðabær - 22.08.2014, Blaðsíða 8

8 22. ÁGÚST 2014
menningin
Stuð á
harmon-
ikkuballi
Bræðurnir Sigurður, Rúnar og Sævar Hannessynir ásamt Gunnlaugi Valtýssyni stóðu
fyrir harmonikkutónleikum og
dansleik í glaðasólskini í garði Ísa-
foldar í Garðabænum á dögunum.
Sigurður Hannesson, einn af fjöl-
mörgum velvildarmönnum Ísafoldar,
hefur staðið fyrir ýmsum skemmti-
legum viðburðum á Ísafold sem er afar
vel metið. Íbúar og starfsfólk Ísafoldar
nutu tónlistarinnar úti í sólskininu,
eins og sjá má á þessum myndum af
vefsíðu Ísafoldar.
Dramatík með kolsvörtum húmor
„Ég held að allstaðar í heiminum sé erfitt að vera listamaður og lifa á því,
og ég er ekki viss um að Ísland sé mjög frábrugðið öðrum löndum.“ segir
Aríel Jóhann, nemandi í tæknivinnslu við Kvikmyndaskóla Íslands. „Ísland
hefur sína kosti og galla fyrir kvikmyndagerðarmenn, en það eru einmitt
þeir sem gera okkur að íslenskum kvikmyndagerðarmönnum með okkar
sérstöðu, einstöku þolinmæði, bjartsýni og þrautsegju. Maður þarf að vera
nett geðveikur til að vera kvikmyndagerðarmaður til að byrja með. Með
íslenskri veðráttu verður geðveikin bara meiri.“ Aríel er einn þeirra þriggja
sem fékk úthlutað styrk úr Hvatningasjóði ungra listamanna í Garðabæ
árið 2014. Styrkurinn er veittur árlega og geta hópar og einstaklingar á
aldrinum 15-25 ára, búsettir í Garðabæ, sótt um fyrir hvers kyns verkefnum
eða listviðburðum.
„Lifandi boxpúði“
Aríel hlaut styrk til að vinna að nýrri
stuttmynd í sumar. Myndin ber titil-
inn „Sól“ og fjallar hún um samnefnda
stelpu á tvítugsaldri. „Hún er leigð út
af systur sinni sem einskonar „lifandi
boxpúði“, í þeim tilgangi að vera útrás
fyrir blæti ýmissa karla, og er þeim því
leyft að berja hana til óbóta. Þetta er ein
af mörgum ólöglegum gróðraleiðum
systranna til að borga fyrir aðstæður
sínar, en móðir systranna liggur í dái
eftir hjartaáfall, afleiðingar hrikalegs
drykkjulífernis.“
Nú þegar eru leikararnir Þóra Kar-
ítas, Unnsteinn Garðason og Pétur
Óskar Sigurðsson tengdir verkefn-
inu. Framleiðendur eru Aríel Jóhann,
Sigurður Anton og Silja Ástudóttir,
en sagan er upprunalega eftir Sigurð
Anton.
Hoppar út í djúpu laugina
Aríel segir það mikinn heiður að hljóta
styrkinn og þar með traust og trú þeirra
sem sitja í stjórn menningarsjóðs Garða-
bæjar. Það sé ekkert sem hann hefur jafn
mikla ástríðu fyrir og kvikmyndagerð og
verkefnið gefi honum frelsi til að skapa
myndina á þann hátt sem hann þurfi.
Hann kjósi að gera dramatískar myndir
með kolsvörtu gríni, sem sýni grófar og
jafnvel ógeðslegar hliðar á mannlegu
eðli. „Ekki beint hinar týpísku léttmetis
myndir, heldur ekki auðveldustu mynd-
irnar í framkvæmd - en ég lærði snemma
í þessu námi að best væri að hoppa beint
út í djúpu laugina. “Aríel segir styrkinn
frá Garðabæ hafa hjálpað mjög, en nóg
sé eftir af framleiðsluferlinu. „Við erum
enn að safna styrkjum til að fjármagna
myndina, en þetta er stærsta stuttmynd
sem ég hef gert hingað til.“
Ekkert er ómögulegt
Að sögn Aríels eru aðstæður í Kvik-
myndaskóla Íslands vel til þess fallnar
að leyfa listamönnum að blómstra. Það
að hann skuli hafa haft þolinmæði og
hugrekki til að halda áfram í kvik-
myndagerð þakkar hann stuðningi
kennaranna. „Þar ber helst að nefna
Sindra Þórarins, Jonney Devaney &
Ágústu Margréti - en líka andinn úr
bransanum sem endurrómar í skól-
anum; Ekkert er ómögulegt.“
Hræðilegt að velja
Aríel forðast að sérhæfa sig of mikið
innan kvikmyndagerðarinnar þar sem
honum finnst flest störf henni tengd
vera áhugaverð. Hann hefur fram til
þessa skrifað nokkur handrit, framleitt,
leikstýrt, tekið upp og klippt myndir,
auk þess að hafa lært grunninn í hljóð-
og eftirvinnslu. „En ef í einhverjum
hræðilegum heimi, ég yrði að velja eina
grein og skilja hinar eftir, myndi ég
þó velja leikstjórn… eða kvikmynda-
töku.“ Auk fjölda verkefna innan Kvik-
myndaskólans hefur Aríel gert þrjár
stuttmyndir og var sú nýjasta, Tönn
fyrir tönn, frumsýnd á kvikmynda-
hátíðinni Reykjavík Shorts & Docs í
apríl síðastliðnum. Þá vann hann að
stuttri heimildamynd í samstarfi við
Possunt og Össur, um Helga Sveins-
son gullverðlaunahafa í spjótkasti á
Heimsmeistaramóti fatlaðra 2013.
Mikil gróska
Aríel segir stefnuna vera að búa til
kvikmyndir það sem eftir, en segist
þó ekki ætla flytja út fyrir landsstein-
anna til að svo megi verða „Mér dytti
ekki til hugar að flytja út, og miðað við
gróskuna í kvikmyndagerð á síðustu
árum, þá finndist mér það líka út í hött.
Með tilkomu Bjarnfreðarson, Svartur á
leik, og nú síðast Vonarstræti, erum við
að sýna heiminum hversu stórkostlegt
íslenskt bíó er orðið, og hef ég gífurlega
mikla trú á bransanum hér á landi.“
Skrautlegar æfingar
Enda þótt Aríel vilji helst vinna við
fagið sitt öllum stundum þá telur hann
sig vera afar lánsaman að deila fram-
tíðar atvinnugreininni með ungum
syni sínum sem hann eignaðist áður
en hann vissi fyllilega hvað hann vildi
verða. „Ólíkt mörgum listamönnum
sem ég þekki, þá get ég ekki fókusað
allri minni orku og einbeitingu í
listina - ég sinni syni mínum Krumma
líka og er hann alltaf númer eitt í mínu
lífi, nákvæmlega eins og ég var fyrir
frábærum foreldrum mínum. Þó það
hefur boðið upp á nokkrar skrautlegar
leikaraæfingar með Krumma minn í
eftirdragi, þá hefur okkur einhvern-
veginn tekist að láta það virka.“
Von er á að Sól verði fullkláruð
og frumsýnd í lok ársins. Hægt er að
fylgjast með á facebook.com/solstutt-
mynd.
Hildur
björgvinsdóttir
„Við erum enn að safna styrkjum til að fjármagna myndina, en þetta er stærsta
stuttmynd sem ég hef gert hingað til,“ segir Ariel Jóhann.